Η ΩΡΑ τους πλησιάζει
Παίρνοντας για βάση το έντονο πολιτειακό αίσθημα των Αρχαίων Ελλήνων και τις ιεροπραξίες τους, καταλαβαίνουμε, γιατί ή
προδοσία χαρακτηριζόταν σαν το πιο βαρύ έγκλημα. Κι
αν εμβαθύνουμε στο γεγονός, ότι όλοι οι προδότες, μετά την ατιμωτική
εκτέλεση τους, δεν επιτρεπόταν να ταφούν, θα καταλάβουμε πόσο μεγάλη, πόσο συντριπτική ήταν η ποινή πού τους επιβαλλόταν.
Με την προδοσία στην αρχαία Ελλάδα προσβαλλόταν, ανίερα κι ανεπανόρθωτα, η βαθύτατη ηθική αντίληψη για την πολιτειακή
ευδαιμονία και σταθερότητα. Ακόμα κι αν δεν είχε έμπρακτα αποτελέσματα η
προδοσία. Έφτανε η πρόθεση, η απλή διάθεση. Έτσι, ό προδότης δεν είχε
θέση ούτε στη ζωή ούτε στο θάνατο. Δεν τον
θεωρούσαν ούτε και τυπικά ούτε «κατ’ ανοχήν» άνθρωπο, παρά κάτι σαν
απαίσια τερατικό για την ιερή παράδοση κι αφάνταστα επικίνδυνο για τις
ομαλές σχέσεις της πολιτείας. Κι έπρεπε, φυσικά, όχι μόνο
να χαθεί, άλλα κι η εφιαλτική μνήμη του να γίνεται πάντα αντικείμενο
«μαύρης κατάρας». Έπρεπε, με το «κατακουρέλιασμα της «βρωμερής» υπόστασης του», να θεωρηθεί χτυπητό «παράδειγμα προς αποφυγήν».
Το
ηρωικό ελληνικό έπος δέχεται για τον προδότη την ταφή, κι ο αθηναϊκός
νόμος, κατά την ιστορική περίοδο, πρόβλεπε πέταμα των εκτελεσμένων
προδοτών μακριά από την πολιτεία. Η καλλιεργημένη φαντασία των Αθηναίων
διαμόρφωνε πολύ παραστατικούς τους μύθους για την περιφρόνηση πού
έδειχναν οι πρόγονοι στους προδότες. Ο Δημοσθένης (18, 204) αναφέρει πώς
οι Αθηναίοι κάποιον Κυρσίλο, πού δέχτηκε να υποκύψει στις επιταγές του
Ξέρξη, τον σκότωσαν με λιθοβολισμό, κι οι γυναίκες έκαμαν το ίδιο στη
σύζυγο του. Οι Αρκάδες, κατά τον Παυσανία (4, 22, 4), σκότωσαν, επίσης
με πέτρες, τον Αριστοκράτη και τον έβγαλαν έξω από τα σύνορα αφήνοντας
τον άταφο, επειδή πρόδωσε τα μυστικά τους στους Σπαρτιάτες. Έχουμε,
ακόμα, και τη διήγηση του Λυκούργου (112, 115), όπου κι αυτοί, πού
υπερασπίστηκαν τον προδότη και φίλο των Σπαρτιατών ολιγαρχικό Φρύνιχο,
κηρύχτηκαν ένοχοι, θανατώθηκαν, και τα οστά τους, όπως και του Φρύνιχου,
πετάχτηκαν έξω από την Αττική, ενώ εκείνοι, πού σκότωσαν τον προδότη,
αθωώθηκαν, και κρίθηκε πώς άδικα φυλακίστηκαν.
Αγαπητοί αναγνώστες. Το blog δημοσιεύει άρθρα από διάφορες πήγες. Δεν φέρει καμιά ευθύνη για όσους τα υπογράφουν. Πιστεύουμε πως με αυτόν τον τρόπο συμβάλουμε στον διάλογο που πρέπει να υπάρξει στους κόλπους της αριστεράς.
Το Ιστολογιο δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε σημαίνει ότι συμφωνεί με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το ιστολόγιό μας, ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς χώρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου