Το στοιχειωμένο σπίτι στον υγρότοπο Βραυρώνας

Σε μια ενεργειακή περιοχή της ανατολικής Αττικής, στον υγρότοπο της Βραυρώνας, μέσα στην πανέμορφη φύση και σε απόσταση αναπνοής από τον ιερό χώρο και μουσείο της θεάς Άρτεμις,στέκει εδώ και χρόνια μια εγκαταλελειμμένη βίλα...

Ανάμεσα στην Αρτέμιδα και το Μαρκόπουλο, σε μια εύφορη πεδιάδα που διαρρέεται από το χείμαρρο Ερασίνο, ο υγρότοπος της Βραυρώνας αποτελεί από τα πιο σημαντικά καταφύγια άγριας ζωής της Αττικής.

Σε απόσταση μόλις 30 χιλιομέτρων από την Αθήνα, μπορούμε να θαυμάσουμε ένα υπέροχο τοπίο με πλούσια ιστορία που έχει παραμείνει σχεδόν ίδιο από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Η μεγάλη ποικιλία διαφορετικών βιοτόπων σε συνδυασμό με τις ήπιες μεθόδους εκμετάλλευσης από τον άνθρωπο δημιούργησαν ένα οικοσύστημα μοναδικής αξίας.

Πηγή ζωής για τον άνθρωπο και τη φύση, ο χείμαρρος Ερασίνος δημιούργησε τις συνθήκες για τη δημιουργία του υγροτόπου, ενώ το νερό του χρησιμοποιείται για το πότισμα των χωραφιών που συνορεύουν με τις όχθες του.

Ο άνθρωπος είχε αντιληφτεί από την αρχαιότητα την ιδιαιτερότητα της περιοχής και γι’ αυτό το λόγο και δημιούργησε ναό προς τιμήν της Βραυρώνιας Αρτέμιδος και διοργάνωνε μεγάλες τελετές, τα Βραυρώνια που περιελάμβαναν μουσικούς αγώνες, απαγγελίες ποιημάτων και θαλάσσια αγωνίσματα. Παράλληλα οι παραδοσιακές χρήσεις γης (κτηνοτροφία και γεωργία) που διατηρήθηκαν ως τις μέρες μας προστάτεψαν τη περιοχή από τη κακώς εννοούμενη ανάπτυξη.

Εκεί λοιπόν, σε μια άκρη βρίσκετε μια εγκαταλελημένη κατοικία. Πρόκειται για μια βίλα αρκετών τετραγωνικών,τριών επίπεδων, πολυτελή κατασκευή, με έντονη χρήση της πέτρας και με μοναδική από άποψη θέας τοποθεσία.

Πολλά ακούγονται για την εγκαταλελειμμένη αυτή οικία. Οι περισσότεροι την ξέρουν ως το στοιχειωμένο σπίτι της Βραυρώνας.
Επίσης πολλές είναι οι αναφορές για συναντήσεις σατανιστών που λαμβάνουν χώρα στο συγκεκριμένο οίκημα, τα σημάδια στους τοίχους,τα καμένα κεριά, καθώς και τα πετάμενα ρούχα στα δωμάτια του κτιρίου, συγκλίνουν σε αυτό το σενάριο....

Το μονοπάτι που οδηγεί στο σπίτι...

Αυτό που αντικρίζει κανείς στην είσοδο είναι η λέξη wellcome, με μαύρα γράμματα και τρία μαύρα τρίγωνα.

Ο εξωτερικός χώρος κάποτε ήταν ένας προσεγμένος και καλόγουστος κήπος, σήμερα δίνει στην όψη του κτιρίου κάτι το απόκοσμο...

Ο κήπος έχει έντονο το στοιχείο της πέτρας σχεδόν σε όλη την έκταση του. καθώς και πανύψηλα δέντρα που δίνουν έντονο ύφος στον χώρο ειδικά...Την νύχτα.

Μπήκαμε από μια σπασμένη πόρτα στον ισόγειο χώρο και συγκεκριμένα στην κουζίνα.

 

  Στην συνέχεια από ένα διάδρομο βρεθήκαμε στο σαλόνι του σπιτιού.

Λιωμένα ρέσο δίπλα από το τζάκι...

Ο διάδρομος που οδηγεί στις σκάλες για τον πρώτο όροφο.

Τουαλέτα του ισογείου.

Οι σκάλες για τον όροφο..

σε όλα τα δωμάτια είναι εμφανή τα σημάδια βανδαλισμού, αλλά και χρήσης των χώρων για κάποιου είδους τελετές.

Η θέα από το παράθυρο του ορόφου.

Δωμάτιο του ορόφου με αποκαΐδια στο πάτωμα και εμφανή τα σημάδια τελετής.

Κεριά, υφάσματα, μπογιές, είναι διάσπαρτα παντού....

Στον κεντρικό χώρο του πρώτου ορόφου, η καταπληκτική θέα έρχεται σε αντίθεση με τα γκράφιτι και τα μηνύματα που είναι γραμμένα στους τοίχους.

Ο τοίχος του κεντρικού δωματίου στον όροφο, δημιουργεί μια ανατριχίλα ακόμα και στον πιο  σκεπτικιστή και ψύχραιμο επισκέπτη.

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι πολύ βαριά σε κάνει να θες να εγκαταλείψεις σύντομα την οικία.

Όση ώρα ήμασταν εκεί είχαμε συνέχεια την αίσθηση ότι κάποιος μας παρακολουθεί διακριτικά, όμως δεν είδαμε ποτέ κανέναν...

Μπαλκόνι του ορόφου με θέα προς την θάλασσα...

Εξωτερικά του ισογείου....

Φρεάτιο που πιθανόν να δίνει αέρα στο υπόγειο, όσο και αν ψάξαμε δεν βρήκαμε είσοδο για κάποιον υπόγειο χώρο.

Προφανώς ο χώρος γύρω και μέσα στο σπίτι θα είναι αρκετά τρομακτικός την νύχτα καθώς δεν υπάρχει καθόλου φωτισμός στην γύρω κοντινή περιοχή,είναι το μοναδικό κτίριο στον υγρότοπο.
Αποστολή: Χάρης Ντάκουλας
Κωνσταντίνος Διονυσόπουλος
memorylifegr