Ήταν 4 Αυγούστου 1993 όταν η Ιαπωνική κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι χρησιμοποιούσε ως «σκλάβες του σεξ» στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου γυναίκες από τις κατακτημένες περιοχές.
Χρειάστηκε κοντά μισός αιώνας για να παραδεχτούν οι Γιαπωνέζοι
αυτό που ήξεραν όλοι.
1 
Η επιχείρηση είχε ξεκινήσει από το 1932 στη Σαγκάη όταν ο Ιαπωνικός στρατός κατοχής αναζητούσε λίγη ξεκούραση από την ένταση των μαχών. Στην αρχή επιστρατεύτηκαν οι πόρνες της πόλης. Όμως δεν επαρκούσαν. Συνέχισαν με υποσχέσεις στον ντόπιο πληθυσμό. Θα εργάζονταν τάχα ως νοσοκόμες με καλή αμοιβή.
2 
Όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και οι στρατιώτες στη «πρώτη γραμμή» πολλαπλασιάστηκαν αυξήθηκαν και οι ανάγκες σε «γυναίκες αναψυχής» που στα Ιαπωνικά, αλλά και τα Κορεατικά σημαίνει πόρνη.
Κορίτσια από τη Κίνα, τη Κορέα, τις Φιλιππίνες και τις άλλες κατακτημένες περιοχές κλείνονταν σε ειδικά στρατόπεδα για την… ψυχαγωγία των Γιαπωνέζων στρατιωτών.
Οι μεθοδικοί Γιαπωνέζοι με τον τρόπο αυτό γλύτωναν τα αφροδίσια νοσήματα των φαντάρων τους, αλλά και τις κατασκόπους!
Κανείς δεν ξέρει πόσες ήταν οι κοπέλες αυτές. Οι αριθμοί ξεκινούν από 20.000 για να φθάσουν τις 200.000.
5 
Όμως ακόμα και μετά το τέλος του πολέμου οι γυναίκες αυτές γνώρισαν την απαξίωση. Τα παιδιά που έφεραν στον κόσμο ακολούθησαν κι αυτά τη μοίρα των μητέρων τους. Οι αυστηρές κοινωνίες της ανατολής δεν μπορούσαν να τις δεχτούν. Κι ας ήταν κι αυτές «θύματα πολέμου».
Μόλις στη δεκαετία του ’80 άρχισε να γίνεται λόγος για αυτές τις ιστορίες. Η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας απαίτησε 364 εκ. δολάρια ως αποζημίωση. Οι Γιαπωνέζοι έδωσαν κάτι λιγότερο από ένα εκ. δολάρια και πολλά χαμηλότοκα δάνεια στα θύματα. Πολλές από τις γυναίκες αρνήθηκαν αυτή τη συναλλαγή.
Από τη δεκαετία του ’90 γυναικείες οργανώσεις σε όλο τον κόσμο ανέδειξαν το θέμα, έφτιαξαν μνημεία. Παράλληλα άνοιξαν και τα αρχεία των εμπλεκόμενων χωρών. Τραγικές ιστορίες ήρθαν στο φως.
Ακόμη και σήμερα το θέμα θεωρείται ταμπού στις περισσότερες από τις χώρες που προέρχονται οι «γυναίκες αναψυχής». Βλέπετε δεν είναι μόνο τα Ιαπωνικά εγκλήματα, αλλά και οι θλιβερές συμπεριφορές των χωρών από τις οποίες προέρχονταν.
Αυτός ο ιδιότυπος πόλεμος δεν είχε νικητές. Μόνο ηττημένους. Και στις δύο πλευρές.
https://simerastinistoria