Η ζωή είναι μία σπίθα ανάμεσα σε δύο όμοια κενά: το σκοτάδι πριν τη γέννηση και το σκοτάδι μετά το θάνατο

Τα όνειρα που θεωρούμε ότι ξεχάσαμε, μας στοιχειώνουν, μας δεσμεύουν με αόρατα νήματα, σε επαναλαμβανόμενες καταστάσεις πόνου. Κάθε φορά, θα βιώνουμε την έλλειψη με κάποιον τρόπο, εφόσον ζούμε τη ζωή μας με δανεικές πεποιθήσεις, φόβους, πιστεύω και αντιλήψεις.

Μπλεκόμαστε σε δυσαρμονικά σχήματα αλληλοεπιρροής.

Κι όλα αυτά, γιατί; Μα, επειδή δεν τολμήσαμε να ζήσουμε το δικό μας όνειρο. Όπως είπε ο Felice Leonard “Leo” Buscaglia:

«Υποθέτουμε πως η πραγματικότητα είναι αυτό το κουτί που μας έβαλαν μέσα. Όμως, σας βεβαιώνω ότι δεν είναι έτσι. Ανοίξτε την πόρτα κάποτε και κοιτάξτε τι υπάρχει έξω. Το όνειρο του σήμερα θα είναι η πραγματικότητα του αύριο και όμως έχουμε ξεχάσει να ονειρευόμαστε»

Οπότε, ονειρευτείτε. Είναι ο τρόπος να ανοίξετε τις κλειστές πόρτες του εαυτού σας. Μέσα από το όνειρο, ξεδιπλώνεται το δυναμικό σας. Σας δίνεται η ευκαιρία να διαλέξετε, να επιλέξετε. Αυτό είναι ελευθερία.

Τότε και μόνο τότε μπορείτε να αισθανθείτε τι σημαίνει ανεξαρτησία από τη συνδετική κοινωνική μεμβράνη του ελέγχου και το περιορισμού.  Ελευθερώσου. Ζήσε τις μοναδικές στιγμές σου.

Μύρισε ένα λουλούδι που θα βρεθεί στο δρόμο σου. Χαμογέλασε σε ένα ξένο πρόσωπο. Μουρμούρισε ένα χαρούμενο σκοπό. Ζήσε τη ζωή σου ως μια καθημερινή περιπέτεια.

Μην εμμένεις στη σύγκρουση για να χάσεις χρόνο και να δικαιολογήσεις στον εαυτό σου το γιατί ηττήθηκες. Μη σπαταλιέσαι: η ελευθερία είναι δικαίωμά σου.
Όπως έγραψε και ο Irvin D. Yalom στο «Όταν έκλαψε ο Νίτσε»:

«Η ζωή είναι μία σπίθα ανάμεσα σε δύο όμοια κενά: το σκοτάδι πριν τη γέννηση και το σκοτάδι μετά το θάνατο»

Θυμήσου ότι δεν ήρθες εδώ για να μάθεις κάτι νέο, αλλά απλά να θυμηθείς. Αυτό που ψάχνεις, είναι μέσα σου, είναι η σπίθα σου. Η σπίθα του καθενός είναι το δικό του όνειρο. Ζήσε ολοκληρωτικά το όνειρό σου και η σπίθα σου θα λάμψει εκτυφλωτικά.

πηγη enallaktikidrasi

μονταζ  teo