Το τέλος του Πολέμου του Κόλπου

Στις 28 Φεβρουαρίου 1991 τερματίζεται ο Πόλεμος του Κόλπου. Ο Πόλεμος του Κόλπου (2 Αυγούστου 1990 - 28 Φεβρουαρίου 1991) ήταν πολεμική σύρραξη μεταξύ διεθνούς συμμαχίας από τουλάχιστον 31 κράτη υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ και την εξουσιοδότηση του ΟΗΕ κατά του Ιράκ για την απελευθέρωση του Κουβέιτ.  

Ο πόλεμος αυτός είναι γνωστός και με ποικίλα άλλα ονόματα, ανάλογα με την πολιτική και ιστορική θέση διαφόρων ομάδων αναφοράς, όπως Πόλεμος του Κόλπου, Πόλεμος του Περσικού Κόλπου, Πόλεμος του Κόλπου 1990, Πρώτος Πόλεμος του Κόλπου, Δεύτερος Πόλεμος του Κόλπου (για το Ιράκ και το Ιράν), Απελευθέρωση του Κουβέιτ, Ο Πόλεμος για το Κουβέιτ, Η μητέρα όλων των μαχών, Καταιγίδα της Ερήμου, θεωρούμενα ως τα πιο γνωστά ονόματα.

Ο πόλεμος ξεκίνησε με την εισβολή του Ιράκ στις 2 Αυγούστου 1990, με την δικαιολογία ότι το Κουβέιτ κάνει γεωτρήσεις για πετρέλαιο υπό κλίση και έτσι «κλέβει» ιρακινό πετρέλαιο. Αμέσως μετά την εισβολή υποβλήθηκαν οικονομικές κυρώσεις από τον ΟΗΕ και τελικώς οι εχθροπραξίες άρχισαν τον Ιανουάριο του 1991, οι οποίες και κατέληξαν στην ολοκληρωτική νίκη των συμμαχικών δυνάμεων.

Τα μέλη της αναπτυχθείσας διεθνούς συμμαχίας ήταν: Αργεντινή, Αυστραλία, Μπαχρέιν, Μπαγκλαντές, Βέλγιο, Καναδάς, Τσεχοσλοβακία, Δανία, Αίγυπτος, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Κουβέιτ, Μαρόκο, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Νορβηγία, Ομάν, Πακιστάν, Πολωνία, Πορτογαλία, Νίγηρας, Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Σενεγάλη, Νότια Κορέα, Ισπανία, Τουρκία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αγγλία και ΗΠΑ. Γερμανία και Ιαπωνία προσέφεραν οικονομική υποστήριξη και οπλισμό αντί για απευθείας πολεμική βοήθεια.

Οι ΗΠΑ ανάγκασαν το Ισραήλ να μην πάρει μέρος στη συμμαχία, παρά τα χτυπήματα των ιρακινών πυραύλων Σκουντ το Τελ Αβίβ. Η Ινδία προσέφερε στον ανεφοδιασμό του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού ναυτικές βάσεις.

 πηγη fosonline.gr