Εν Αθήναις....το εμπόριο άλλοτε και τώρα

Το «Μικράκι», το πρώτο κατάστημα ψιλικών της Ν. Σμύρνης στην κεντρική πλατεία, 1936.φωτο
Κάποτε στις γειτονιές γνωρίζαμε τα ψιλικατζίδικα όπου βρίσκαμε τα χρειαζούμενα
όπως έλεγε η γιαγιά της αυλής.
Από ΤΗΛΕΦΩΝΟΝ ΔΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ μέχρι καρφίτσες...κλωστές....ζαχαρωτά...χαπαχούπες ...βόλους...γκαζάκια...μολύβια...μελάνι...

πένες...τετράδια κ.λ.π.
Περνούσε και ο δοσάς με τα είδη προικός και τον τηλεβόα στο φορτηγάκι.
Εισέπρατε τις δόσεις ...έπαιρνε παραγγελίες και δειγμάτιζε...
Δεν άργησε να κάνει εμφάνιση ένα νέο μαγαζί που έγραφε στην πινακίδα του...
ΨΙΛΙΚΑ-ΧΑΡΤΙΚΑ-ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΑ-ΕΙΔΗ ΠΡΟΙΚΟΣ...
Κάτι σαν "πολυκατάστημα" της γειτονιάς και έκανε εντύπωση και είχε και υπάλληλο.
Το κυριότερο ότι μαζί με όλα αυτά είχε και...τεφτέρι.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν καλύτερη πίστωση λόγω του στάνταρ του μισθού
"βρέξει-χιονίσει" δηλαδή κάθε 15νθήμερο πληρωνόντουσαν.
Δεν πέρασε καιρός και μεταφέρθηκε στην κεντρική λεωφόρο σε μεγαλύτερο
χώρο με μεγαλύτερη ποικιλία ειδών και δεύτερο υπάλληλο.
Είχαν πάρει τα μυαλά του αέρα...." και το ΜΙΝΙΟΝ έτσι ξεκίνησε" έλεγε
ο ιδιοκτήτης θυμίζοντας την γνωστή παροιμία με την μαϊμού.
Κατήργησε και το τεφτέρι....
Δεν άργησε να βάλει λουκέτο.
Ήταν η εποχή που έκαναν εμφάνιση και οι μπουτίκ....
Άνοιγαν ένα μαγαζάκι οι γονείς στην κόρη που ξεφύλιζε τα περιοδικά μόδας
και εύρισκε βιοτεχνίες από όπου έπαιρνε εμπόρευμα υπογράφοντας γραμμάτια.
Δεν πήγαν και οι μπουτίκ στις συνοικίες έκλειναν η μια πίσω από την άλλη
όπως και οι βιοτεχνίες με τα διαμαρτυρημένα γραμμάτια στα ταμεία τους.
Οι δρόμοι έδειχναν το Κέντρο όπου τα μεγάλα καταστήματα όπως τα έλεγαν
είχαν την μερίδα του λέοντος στον τζίρο χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και τα μικρότερα
δεν δούλευαν.
Είχε εδραιωθεί η εμπορική πιάτσα....
Ο κατήφορος και εκεί άρχισε όταν κάποιοι (;) αποφάσισαν να καταστρέψουν
τα πολυκαταστήματα όπως τα είπαν αργότερα.....απλά τα έκαψαν.
Ποτέ δεν τους βρήκαν σαν να άνοιξε η γη και τους κατάπιε.
Τα μικρότερα μαγαζιά του Κέντρου άρχισαν να κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο.
Η ανεργία κάτι όχι ιδιαίτερα γνωστό μέχρι τότε άρχισε να χτυπάει νούμερα.
Οι αγγελίες για εργασία έχαναν σελίδες στις γνωστές εφημερίδες....
Στις βιτρίνες δεν υπήρχαν πινακίδες ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ και γιατί
άλλοστε αφού τα ρολά ήταν κατεβασμένα.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά...όσο για τα παλιά ...και διηγώντας τα να κλαίς !
Πίσω στα παλιά