Ένας ψυχοφλέχτης άνεμος δεν παύει να πνέει.Περπατούμε απάνω σε κάποια ερωτηματικά και δεν σταθμεύουμε στον καλαμιώνα της πλάνης.
Είναι απέραντος ο κόσμος χωρίς απόσωσμα
Σφύζει ακόμα η ζωή. Σαν τη στιλπνή πέτρα την αιώνια,
στην ποταμίσια πηγή, που λες πως την αγγίζει ο μύθος,
τότε που λούζονταν εκεί η αγανοβλέφαρη νύμφη Αγανίππη.
Δεν θα ναυαγήσουμε εύκολα. Κι η θερμή φαντασία
δεν θα κινδυνέψει απ΄ τον ψυχρό υπολογισμό.
Σε ατέλειωτο κανάλι δροσίζεται η αφθαρσία.
Δεν μας οδηγεί στην παρακμή το πέρασμα του χρόνου,
μένει ατερμάτιστος μέσα μας ο δρόμος του ήλιου.
Οι περασμένες ημερομηνίες ξαναγεννιώνται
Σφύζει ακόμα η ζωή. Σαν τη στιλπνή πέτρα την αιώνια,
στην ποταμίσια πηγή, που λες πως την αγγίζει ο μύθος,
τότε που λούζονταν εκεί η αγανοβλέφαρη νύμφη Αγανίππη.
Δεν θα ναυαγήσουμε εύκολα. Κι η θερμή φαντασία
δεν θα κινδυνέψει απ΄ τον ψυχρό υπολογισμό.
Σε ατέλειωτο κανάλι δροσίζεται η αφθαρσία.
Δεν μας οδηγεί στην παρακμή το πέρασμα του χρόνου,
μένει ατερμάτιστος μέσα μας ο δρόμος του ήλιου.
Οι περασμένες ημερομηνίες ξαναγεννιώνται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου