Το 1917 η Ρωσία έγινε η πρώτη δύναμη στην σύγχρονη ιστορία που
στρατολόγησε και έστειλε στο μέτωπο γυναίκες. Επρόκειτο για το
«Γυναικείο Τάγμα Θανάτου» και είχε σκοπό να ντροπιάσει τους άντρες που
είχαν χάσει το ηθικό τους από τις μάχες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου
και να τους στείλει πίσω στα χαρακώματα.
Την άνοιξη εκείνου του έτους, ο πρόεδρος της Δούμα, Μιχαήλ Ροντζιάνκο, έβγαζε πύρινους λόγους με σκοπό να ενισχύσει το ηθικό των στρατιωτών. Όμως κάθε προσπάθεια απέβαινε μάταια. Η ιδέα και μόνο να πάνε γυναίκες στον ρωσικό στρατό ήταν τότε αδιανόητη. Και θα παρέμενε έτσι εάν δεν ήταν η Μαρία Μποχκαρέβα.
Σύμφωνα με το Russian Today, η Μποχκαρέβα κέρδισε την θέση της στον στρατό αναπάντεχα: Οι διοικητές την είχαν απορρίψει, όμως, εκείνη έστειλε μια επιστολή στον Τσάρο, που εντελώς απρόσμενα της απάντησε θετικά.
Όταν η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία άρχισαν να καταστρώνουν το σχέδιο, ο μεγάλος φόβος τους ήταν να πάει κάτι στραβά και να αφήσει το στίγμα του στον ρωσικό στρατό. Όμως η Μποχκαρέβα, τότε, το υπερασπίστηκε λέγοντας ότι θα ηγηθεί του τάγματος με απόλυτη αυστηρότητα απαιτώντας υπακοή.
Στις αρχές του καλοκαιριού του ίδιου έτους, περίπου 2.000 γυναίκες από διαφορετικές κοινωνικές καταβολές και εθνικότητες είχαν καταταγεί. Κατά την εκπαίδευση, αυτός ο αριθμός μειώθηκε στις 300. Κάποιες έφυγαν διότι εκτίμησαν πως η Μουχκαρέβα ήταν ιδιαίτερα αυστηρή και αυταρχική λειτουργώντας έτσι ενάντια στα σχέδια για έναν κόσμο ισότητας μεταξύ των ανθρώπων, όπως πολλοί οραματίζονταν μετά την πτώση της μοναρχίας.
Την άνοιξη εκείνου του έτους, ο πρόεδρος της Δούμα, Μιχαήλ Ροντζιάνκο, έβγαζε πύρινους λόγους με σκοπό να ενισχύσει το ηθικό των στρατιωτών. Όμως κάθε προσπάθεια απέβαινε μάταια. Η ιδέα και μόνο να πάνε γυναίκες στον ρωσικό στρατό ήταν τότε αδιανόητη. Και θα παρέμενε έτσι εάν δεν ήταν η Μαρία Μποχκαρέβα.
Σύμφωνα με το Russian Today, η Μποχκαρέβα κέρδισε την θέση της στον στρατό αναπάντεχα: Οι διοικητές την είχαν απορρίψει, όμως, εκείνη έστειλε μια επιστολή στον Τσάρο, που εντελώς απρόσμενα της απάντησε θετικά.
Όταν η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία άρχισαν να καταστρώνουν το σχέδιο, ο μεγάλος φόβος τους ήταν να πάει κάτι στραβά και να αφήσει το στίγμα του στον ρωσικό στρατό. Όμως η Μποχκαρέβα, τότε, το υπερασπίστηκε λέγοντας ότι θα ηγηθεί του τάγματος με απόλυτη αυστηρότητα απαιτώντας υπακοή.
Στις αρχές του καλοκαιριού του ίδιου έτους, περίπου 2.000 γυναίκες από διαφορετικές κοινωνικές καταβολές και εθνικότητες είχαν καταταγεί. Κατά την εκπαίδευση, αυτός ο αριθμός μειώθηκε στις 300. Κάποιες έφυγαν διότι εκτίμησαν πως η Μουχκαρέβα ήταν ιδιαίτερα αυστηρή και αυταρχική λειτουργώντας έτσι ενάντια στα σχέδια για έναν κόσμο ισότητας μεταξύ των ανθρώπων, όπως πολλοί οραματίζονταν μετά την πτώση της μοναρχίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου