Αφήνουμε την πόλη των Ιωαννίνων
και παίρνουμε τον παλιό δρόμο που χρησιμοποιούσαν όσοι ήθελαν να φτάσουν
στην Ηγουμενίτσα πριν την ολοκλήρωση της Εγνατίας Οδού.
Συμπληρώνοντας περίπου 15 χλμ. από τα Γιάννενα θα βρούμε τις πινακίδες
που μας δείχνουν ότι για Ζίτσα πρέπει να στρίψουμε δεξιά. Συνεχίζουμε ανηφορίζοντας ελαφρώς, περνάμε πρώτα την Κληματιά, ύστερα την Καρίτσα
και τέλος φτάνουμε στη Ζίτσα.
Η Ζίτσα
είναι ένας ημιορεινός οικισμός, χτισμένος στις πλαγιές του βουνού Άγιος
Ηλίας. Το χωριό έχει υψόμετρο 680 μ. και απέχει από τα Γιάννενα 26 χλμ.
Ο μόνιμος πληθυσμός της Ζίτσας είναι περίπου 800 άτομα. Έχει δώσει το
όνομά της και στο νέο διευρυμένο Δήμο Ζίτσας, ο οποίος έχει έδρα την Ελεούσα.
Η Ζίτσα επί τουρκοκρατίας ήταν
το μεγαλύτερο από τα λεγόμενα "Κουρεντοχώρια". Εδώ γεννήθηκε, στις αρχές
του 16ου αι., ο οικουμενικός πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας.
Εντυπωσιασμένος από το εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον της Ζίτσας έμεινε
και ο γνωστός φιλέλληνας ποιητής Λόρδος Βύρων, που έμεινε για δύο μέρες
στο χωριό, το 1809. Εδώ επίσης διατηρούσε εξοχική έπαυλη και ο διαβόητος
Αλή Πασάς. Αργότερα, το 1873, η Ζίτσα έφτασε να διαθέτει τρία σχολεία:
ελληνικό, αλληλοδιδακτικό και παρθεναγωγείο, όλα συντηρούμενα από
κληροδοτήματα. Σήμερα ο Δήμος της Ζίτσας είναι αδελφοποιημένος με το Δήμο του Nardo, μια πόλη που βρίσκεται στην επαρχία του Salento της νότιας Ιταλίας, ακριβώς στο τακούνι της "μπότας".
Δεν πρέπει να παραλείψουμε μια επίσκεψη στην πινακοθήκη της Ζίτσας,
που στεγάζεται σ' ένα παλιό δυώροφο αρχοντικό. Εκτίθενται κυρίως έργα
χαρακτικής αλλά και ζωγραφικής, στο σύνολό τους κομμάτια της
προσωπικής συλλογής του ζωγράφου Κώστα Μαλάμου. Σε διαφορετικό χώρο, κοντά στην εκκλησία του Αγ. Νικολάου, λειτουργεί κι ένα μικρό λαογραφικό μουσείο
ΤΑ ΚΡΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΙΤΣΑΣ
partetavouna
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου