Δύσκολες που είναι οι νύχτες...

Σε κουβαλώ παντού... 

Μοιράζομαι μαζί σου κάθε τι που ακούω, που βλέπω, που αγγίζω, κάθε τι που αισθάνομαι... 

Σε κάνω ιδέα, σκέψη και σ' αφήνω να γίνεσαι ένα με την ύπαρξη μου  για να σ' έχω πάντα κοντά μου, δίπλα μου, μέσα μου. Μέσα στο μυαλό, την καρδιά... την ψυχή μου.
Κι εσύ περνάς έτσι ολόκληρη τη μέρα σαν όνειρο που με τυλίγει δίνοντας νόημα με την άϋλη παρουσία του στην κάθε μου στιγμή... 
Σαν έρθει όμως η νύχτα κι όλα ησυχάζουν, ξεπηδάς μέσα από το όνειρο και σαν δυνατός λυσσασμένος αέρας χαλάς ό,τι είχα βάλει ολόκληρη τη μέρα σε τάξη. Σταματάς τον χρόνο κάνοντας την αναμονή για εκείνη τη στιγμή  που τ' όνειρο θ' αληθέψει να γίνεται δυσβάσταχτη. Ψάχνω με τις άκρες των δακτύλων μου να αγγίξω το πρόσωπό σου, θέλω τώρα πια που όλα είναι ήσυχα και σιωπηλά να σου ψιθυρίσω πώς σε λατρεύω μα δεν βρίσκω πουθενά τον ώμο σου να γύρω. Μαζεύω όση δύναμη έχω, τη βγάζω απ' το βαθύτερο κομμάτι της ψυχής μου, την κάνω προσευχή και τη στέλνω στο σύμπαν, σε κάθε Θεό, σε κάθε αστέρι, σε ό,τι είναι πάνω από μένα, σε ό,τι εξουσιάζει τον κόσμο ετούτο και παρακαλώ, εκείνο το "Σ' αγαπώ" ν' ανοίξει και για να 'ρθω κι εγώ να κλειστώ μέσα του...
Δύσκολες είναι οι νύχτες... χωρίς εσένα...
a-sinartisi

μονταζ teo