Οι Ίνκας έδιναν ναρκωτικά και αλκοόλ στα θύματα πριν τα θυσιάσουν..

Ένα παράθυρο στο τελευταίο 24ωρο της ζωής ενός 13χρονου κοριτσιού από την Λατινική Αμερική που προσφέρθηκε ως θυσία στους θεούς πριν από πέντε αιώνες κατάφεραν να ανοίξουν βρετανοί επιστήμονες.
Εφαρμόζοντας μια πρωτοποριακή διαδικασία ανάλυσης των μαλλιών της μπόρεσαν να βρουν....
τι έφαγε και τι ήπιε η 13χρονη πριν πεθάνει και τα αποτελέσματα έδειξαν ίχνη κόκας και αλκοόλ μεταξύ άλλων.
Το κορίτσι δεν πρέπει να ζούσε πολύ μακριά από την βουνοκορφή της βορειοδυτικής Αργεντινής όπου βρέθηκε, περιοχή που είχε κατακτηθεί από τους Ίνκας κατά το δεύτερο μισό του 15ου αιώνα. Τόσο οι Ίνκας όσο και άλλοι πολιτισμοί της Νοτίου Αμερικής πίστευαν ότι η γονιμότητα των καλλιεργειών και η γενικότερη ευημερία τους επαφίονταν στην εξασφάλισης της εύνοιας των θεών, που με την σειρά της εξασφαλιζόταν με ανθρωποθυσίες.
Συνολικά, οι Ίνκας υπολογίζεται ότι θυσίασαν δεκάδες χιλιάδες άτομα στους θεούς τους. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα σημαντικοί αριθμοί παιδιών επιλέγονταν από αξιωματούχους για να σταλούν στην πρωτεύουσα των Ίνκας, το Κούσκο που βρίσκεται στο σημερινό Περού όπου εργάζονταν ως υπηρέτες. Πολλά από τα κορίτσια δίδονταν ως σύζυγοι σε μέλη της ελίτ ή εκπαιδεύονταν ως ιέρειες. Όμως, τα πιο τέλεια από άποψη εμφάνισης παιδιά, αγόρια και κορίτσια που δεν έφεραν σωματικά ψεγάδια επιλέγονταν για να θυσιαστούν.

Η επιστημονική εξέταση της επίμαχης μούμιας έδειξε ότι ακριβώς έναν χρόνο πριν θυσιαστεί είχε μπει στην υπηρεσία του αυτοκράτορα. Οι αναλύσεις αποκάλυψα ότι το διαιτολόγιο της άλλαξε απότομα από εκείνο των χωρικών σε εκείνο κάποιου που τρεφόταν με κρέας και καλαμπόκι, το οποίο συνδέεται με την ελίτ των Ίνκας.

Περαιτέρω αναλύσεις έδειξαν ότι η 13χρονη είχε επίσης αρχίσει να καταναλώνει σημαντικές ποσότητες κόκας, από τις Άνδεις, δηλαδή της ουσίας από την οποία παράγεται σήμερα η κοκαΐνη. Μάλιστα η κατανάλωσης κόκας και αλκοόλ αυξήθηκε προσωρινά έξι μήνες πριν από τη θυσία, κατά τη διάρκεια κάποιας σημαντικής θρησκευτικής τελετής, όπως εκτιμούν οι επιστήμονες.
Είναι πιθανό η επιλογή της ως θυσία να έγινε λίγο μετά τις τελετές του χειμερινού ηλιοστασίου, μετά από το οποίο κόπηκε και ένα μέρος από τα μαλλιά της, τα οποία τελικά θάφτηκαν μαζί της στον τύμβο όπου βρέθηκε.

Στην κουλτούρα των Ίνκα, οι σημαντικές μεταβάσεις από το ένα στάδιο της ζωής σε ένα άλλο, συνοδεύονταν από τελετουργικό κόψιμο των μαλλιών. Τις εβδομάδες που προηγήθηκαν της θυσίας οι επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Μπράντφορτντ διαπίστωσαν ότι η κατανάλωσή της σε αλκοόλ πενταπλασιάστηκε, ενώ σύμφωνα με μελέτες, το πιθανότερο είναι ότι κατανάλωνε κάποια μπίρα από καλαμπόκι, περιεκτικότητας σε αλκοόλ της τάξης του 20%. Το αλκοόλ είναι βέβειο ότι χρησιμοποιούνταν για να μουδιάσει οποιαδήποτε αίσθηση φόβου σχετικά με την προδιαγεγραμμένη μοίρα της.
Στο θερινό ηλιοστάσιο, ακριβώς έναν χρόνο μετά την επιλογή της φαίνεται να έφτασε στους πρόποδες του ιερού βουνού, του ηφαιστείου Λουλαϊλάκο, πιθανότατα μέσα σε φορείο και συνοδευόμενη από ιερείς.

Την κρίσιμη στιγμή, η νεαρή κοπέλα είναι σχεδόν βέβαιο πως ήταν εξασθενημένη από το υψόμετρο των τεσσάρων χιλιάδων μέτρων και το αλκοόλ. Φορώντας ένα καφετί φόρεμα και ένα εντυπωσιακό διάδημα, οδηγήθηκε στην κορυφή και θυσιάστηκε.

Είτε την στραγγάλισαν είτε πέθανε από έκθεση στα στοιχεία της φύσης, το κρύο, το υψόμετρο και τον αέρα. Το σώμα της θάφτηκε σε έναν ειδικά προετοιμασμένο τάφο και μουμιοποιήθηκε και εξαιτίας των καιρικών και υψομετρικών συνθηκών διατηρήθηκε στην εντέλεια επί πέντε αιώνες.

πηγη