Βίντεο ντοκουμέντο: Η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης το 1925 με ήχο και χρώμα

Η ηφαιστειακή έκρηξη της Σαντορίνης το 1925 αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά και συναρπαστικά κεφάλαια της γεωλογικής ιστορίας του Αιγαίου. Αυτό το μοναδικό φαινόμενο καταγράφηκε σε φιλμ από τον Γεώργιο Γεωργαλά, καθηγητή Ορυκτολογίας, ο οποίος αποτύπωσε με μοναδικό τρόπο σκηνές από την έκρηξη, προσφέροντας μας μια πολύτιμη ματιά σε αυτό το γεωλογικό θαύμα.

Το σχετικό video αναρτήθηκε πριν 4 χρόνια στο YouTube και σήμερα η σελίδα στο facebook VINTAGE-ΚΛΙΚ ΜΕ ΧΡΩΜΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ-ΚΡΗΤΗ-ΕΛΛΑΔΑ-ΚΟΣΜΟΣ παρουσιάζει το βίντεο με επεξεργασία από τον Μαρίνο Τακιτζή διαχειριστή της σελίδας για πρώτη φορά με ήχο και χρώμα:

Πότε σημειώθηκε το τελευταίο ηφαιστειακό επεισόδιο;

Το προηγούμενο ηφαιστειακό επεισόδιο, πριν από εκείνο της περιόδου 1925-1928, σημειώθηκε μεταξύ 1866 και 1870. Ακολούθησε μια περίοδος ηρεμίας που κράτησε 55 χρόνια, μέχρι που τον Ιούλιο του 1925 μικρές σεισμικές δονήσεις άρχισαν να ταράζουν την ησυχία, προμηνύοντας την εκ νέου αφύπνιση του ηφαιστειου.

Η ηφαιστειακή δραστηριότητα ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1925 στην περιοχή των Κόκκινων Νερών, συνοδευόμενη από αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας, έντονη αλλαγή στο χρώμα των νερών και καθίζηση των ανατολικών ακτών της Νέας Καμένης. Σύντομα εμφανίστηκαν πίδακες νερού και υδρατμών, ενώ οι πρώτες ροές λάβας έκαναν την εμφάνισή τους. Λίγο αργότερα, η δραστηριότητα μετακινήθηκε 200 μέτρα νοτιοδυτικά, οδηγώντας στον σχηματισμό του θόλου και των κρατήρων της Δάφνης, που ονομάστηκαν έτσι προς τιμήν του πρώτου πολεμικού πλοίου που έφτασε στην περιοχή μετά την έκρηξη.

Ακολούθησε μια έντονη εκρηκτική φάση, με ισχυρές φρεατομαγματικές εκρήξεις που δημιούργησαν στήλες στάχτης και ηφαιστειακές βολίδες, φτάνοντας σε ύψος έως 3,2 χλμ. Αυτή η φάση συνεχίστηκε μέχρι τον Ιανουάριο του 1926, όταν η δραστηριότητα σταμάτησε προσωρινά για τέσσερις μήνες. Τον Μάιο του 1926, καταγράφηκε μια σύντομη επανενεργοποίηση, η οποία περιλάμβανε φρεατικές εκρήξεις και μικρές πυροκλαστικές ροές.

Μετά από μια δεύτερη παύση διάρκειας περίπου ενάμιση έτους, τον Ιανουάριο του 1928 ακολούθησε μια έντονη εκρηκτική φάση, η οποία περιλάμβανε τέσσερις ισχυρές φρεατομαγματικές εκρήξεις. Στη συνέχεια, μια συνδυασμένη εκρηκτική και εκχυτική δραστηριότητα οδήγησε στη δημιουργία ενός νέου θόλου λάβας, γνωστού ως "Ναυτίλος". Το όνομα αυτό εμπνεύστηκε από το διάσημο υποβρύχιο του μυθιστορήματος του Ιουλίου Βερν «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα», καθώς ο θόλος αναδύθηκε στα νερά της Σαντορίνης. Σήμερα, ο θόλος δεν είναι πλέον ορατός, καθώς καλύφθηκε από τις λάβες που εκχύθηκαν κατά την επόμενη έκρηξη της περιόδου 1939-1941. Στο τέλος της έκρηξης του 1925-1928, ο συνολικός όγκος λάβας, που υπολογίστηκε σε 100.000.000 κυβικά μέτρα, σχημάτισε δύο βραχίονες συνολικής επιφάνειας περίπου 0,8 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι βραχίονες αυτοί περιέβαλαν τη Μικρή Καμένη και τη συνέδεσαν με τη Νέα Καμένη.

.

πηγη athensmagazine.gr