Βαριόμουνα να γράψω για την καθαρά ιδεολογικοπολιτική πλευρά του θέματος.
Να γράφεις για τα αυτονόητα, είναι κουραστικό!
Και ξαφνικά, ανακάλυψα ότι την "βρόμικη δουλειά" την έκανε ο Νίκος! Προσυπογράφω 100% και μπράβο του!
Στην σόου μπιζ ο κόσμος το έχει τούμπανο και μεις κρυφό καμάρι.
Αν δεν κάτσεις να σε χουφτώσω λίγο...
Ρόλο και θέση δεν παίρνεις.
Άλλες έκατσαν άλλες όχι.
Το ίδιο και για άντρες αν ο σκηνοθέτης ή ο θιασάρχης ήταν γκέι.
Στον χώρο της... μουσικής φυσικά τα ίδια.
Στον χώρο των επιχειρήσεων;
Λίγες γίναν γραμματείς μεγαλοστελέχους αν δεν τις κωλόπιαναν πρώτα;
Διαφορετικά δεν θα τις πέρναγαν από μεζουρόμετρο για το βυζί και τον κώλο...
Θα διάλεγαν τις άσχημες.
Και γενικά όπου και να κοιτάξετε γύρω σας το ίδιο ίσχυε χρόνια τώρα.
Ο ισχυρός άντρας ή και γυναίκα...
Θα επέβαλε ίσως όχι πάντα τις σεξουαλικές του ορέξεις ή την όποια εξουσία του πάνω σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη.
Για εργασία.
Για αναγνώριση.
Για δημοσιότητα.
Και ερχόμαστε στο ρεζουμέ.
Το ίδιο δεν κάνατε με τους βουλευτές και την ψηφοθηρία τόσα χρόνια;
Πόσα παιδιά σας βάλατε και πόσους συγγενείς σας σε θέσεις με ανταλλαγή την ψήφο σας;
Δεν τους κάτσατε;
Είναι διαφορετικό αυτό;
Δεν σας έπιασαν τον κώλο;
Σας χούφτωσαν το μυαλό δεν πειράζει.
Στο κάτω κάτω για τον κώλο σας νοιάζει για το μυαλό τίποτα.
Το ίδιο δεν κάνατε με τον έφορο;
Τον πολεοδόμο;
Το ίδιο δεν κάνατε με όλους αυτούς που είχαν μία θέση και μία ιδιότητα μεγαλύτερη της δικής σας;
Το ίδιο δεν γίνεται σε όλους τους εργασιακούς χώρους όταν πρόκειται για γυναίκες ή άντρες;
Στις γυναίκες θα ασκηθεί προφανώς μια σεξουαλική παρενόχληση...
Στους άντρες άλλες μορφές βίας από τους ανωτέρους τους.
Δεν μπορούμε εμείς οι άντρες εργαζόμενοι να καταγγείλουμε σεξουαλική παρενόχληση διότι δεν μας γουστάρουν οι άντρες εργοδότες μας.
Αν ήταν όμως γκέι ή γυναίκες οι εργοδότες μας και δεν ήταν άντρες...
Μπορεί να ασκούσαν και σε μας τέτοια μορφή βίας.
Μπορεί ή όχι;
Άρα σημασία έχει λοιπόν το πως αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος την εξουσία που κατέχει λόγω της θέσης ή της ιδιότητας του.
Κάποιοι λοιπόν είπαν ναι σε όποια μορφής βία για να τραφούν ή να επιβιώσουν και κάποιοι είπαν όχι.
Εμείς που είπαμε όχι στην εργασιακή βία γιατί μας κατηγορείτε πως είμαστε κομμουνιστές;
Γιατί μας κατηγορείτε πως αντιδρούμε;
Δηλαδή την δική μας άρνηση και όχι συναίνεση γιατί την κατηγορείτε και δεν βγαίνετε στα κανάλια;
Επειδή την καταγγέλουμε τώρα και όχι μετά 25 χρόνια;
Κάθε μέρα την καταγγέλουμε.
Στην ζωή μας...
Με την στάση μας...
Και με την πάλη μας παντού.
Είστε επιλεκτικοί από ότι βλέπω στις καταγγελίες σας.
Αυτοί οι me too απέργησαν ποτέ;
Τους απέλυσαν ποτέ;
Έμειναν άνεργοι ποτέ;
Στον έφορο αυτές δεν πήγαν ποτέ με τον τενεκέ το λάδι;
Τον κολλητό και τον γνωστό δεν τον έβαλαν ποτέ για να κάνει μετάθεση το παιδί από την παραμεθόριο στην Αθήνα;
Τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση δεν τον χρησιμοποίησαν ποτέ για να ξεφύγουν από την πλέμπα;
Λαμογίστικες κοινωνικές σχέσεις παντού από τους πάντες.
Όλοι στην συναίνεση για να πάρετε λίγη δημοσιότητα και πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ναι είπατε ρε.
Ναι.
Σε όλα.
Και στην εργασία σας.
Αλλά καταγγείλατε μόλις σας χούφτωσαν τον κώλο.
Αναγάγατε σε ήρωες και ηρωίδες όσους και όποιες βγήκαν να διατυμπανίσουν το όχι τους.
Αλλά εμένα σαν εργαζόμενο κομμουνιστή που φωνάζω μια ζωή και λέω το όχι μου με κατηγορείτε για αυτό αντί να με στηρίξετε.
Και όλους σαν εμένα.
Φυσικά δεν βρέθηκε κανένα πρωϊνάδικο να με κάνει πρώτο θέμα.
Ούτε φυσικά βγήκε κανείς υπουργός να απολογηθεί.
Ούτε κανείς εργοδότης.
Γιατί θεωρήθηκε από όλους σας φυσιολογική η βία στην εργασία μου και στην ζωή μου.
Ήταν παιδιά φυσιολογικός ο βιασμός μου...
Για όλους σας.
Καλά κάνουν και σας πιάνουν τον κώλο.
Και το λέω για όσους δεν αγωνίστηκαν ποτέ για την εργασία τους.
Γιατί ασχολήθηκαν με τον κώλο τους.
Αλλά ο στόχος πάντα το μυαλό δεν είναι;
Έ;
Χρήστος Φωτιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου