Η αλλαγή είναι μία κουκίδα δρόμος

Αυτή είναι η σωστή σειρά του συλλογισμού:

αρχίζει με το τέλος και στο τέλος του βρίσκεται το λινκ που σε πάει στην αρχή, η οποία αρχή τελειώνει με το ίδιο τέλος και που στο τέλος του βρίσκεται πάλι η αρχή…

Δεν είναι κόλπο του γραφιά αυτό… 
Έφτιαξα ένα γράφημα με τον κύκλο της εξέλιξης της ανθρώπινης ιστορίας. Και δες, εκεί που τελειώνει το μαύρο, αρχίζει το άσπρο. Για την ακρίβεια… το απόλυτο μαύρο και το απόλυτο άσπρο ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΚΥΚΛΟ. Ένα σημείο είναι.. Μία κουκίδα δρόμος που λέμε…. για να πας από το απόλυτο χάος στην απόλυτη αρμονία.
(δεν έχω χρώμα για το απόλυτο μαύρο και το απόλυτο άσπρο, για να τα ορίσω χρησιμοποίησα το μωβ και το κόκκινο, αντίστοιχα)

Κι έρχεται και δικαιολογεί την αίσθηση που είχα (και πριν λίγο καιρό γράψει) ότι «η αλλαγή θα κρατήσει όσο ένα μπλινκ (κλείσιμο ματιού). Και θα είναι τόσο ξαφνική και τόσο καίρια, όσο στον θάνατο».. 

Αίσθηση είναι κάτι που νιώθεις, δεν το βλέπεις. Και φυσικά δεν μπορεί να αποδειχθεί (αφού δεν έχει συμβεί). Και φυσικά δεν μπορεί ούτε να εξηγηθεί, αλλά ούτε και να γίνει αποδεκτό, γιατί για να τα κάνεις αυτά χρειάζεσαι το μυαλό, την λογική σκέψη, και η λογική σκέψη χρησιμοποιεί τα μάτια και τα αυτιά για να δει και να καταλάβει.

Έκανα μία μικρή αναφορά στην έννοια αίσθηση, γιατί έχω να αναφέρω και κάποιες άλλες.

Είχα και μία άλλη αίσθηση, ότι στην πιο άσπρη εποχή (αρχή) ζουν οι λιγότεροι (πληθυσμιακά) άνθρωποι, απ’ όλες τις άλλες εποχές. Επίσης ότι στην πιο μαύρη (τέλος) ζουν οι περισσότεροι. 

Και δεν καταλάβαινα πώς σκατά μπορεί να συμβεί αυτό… Θα πέσει μία βόμβα στην πολύ μαύρη εποχή και οι λίγοι που θα διασωθούν θα μεταβούν στην άσπρη; (φυσικά η σκέψη δεν με έπειθε).

Επίσης είχα και μία άλλη αίσθηση, ότι στο τέλος/αρχή υπάρχουν ταυτόχρονα και οι δύο κόσμοι! Αυτό κι αν είναι κουφό, ε; Δηλαδή πώς θα γίνει (διερωτόμουν) θα χωριστεί η γη στα δύο και οι «φωτεινοί» θα ζουν στη μία πλευρά και οι «σκοτεινοί» στην άλλη; (εύλογα η σκέψη δεν με έπειθε).

Επίσης είχα και μία άλλη αίσθηση (και παλιότερα είχα γράψει), ότι «η ιστορία δεν κάθεται να περιμένει, όποιος μένει πίσω τον προσπερνά»..

ΚΑΙ σήμερα λοιπόν φίλε μου, που βλέπω, μου είναι τόσο καταφάνερο πώς θα συμβεί όλο αυτό το κουφό (όλο, σε συνδυασμό), καθώς επίσης ΚΑΙ τώρα μου φαίνεται και απόλυτα λογικό αυτό που συντελείται στην αλλαγή, καθώς επίσης ΚΑΙ τόσο απόλυτα απλό (να συντελεστεί)..

Δεν θα κάνω την επεξήγηση, μπορεί να γίνει σε όλους μας φανερό.

Θα προσθέσω μόνο κάτι -το μόνο σημαντικό.

Αυτό που με έκανε έτοιμη να μεταβώ στην άσπρη εποχή (το μόνο που χρειαζόταν) είναι το εξίσου απόλυτα απλό.. Σταμάτησα τη μάχη μέσα μου. 

(Όλα τα υπόλοιπα 'γίναν από μόνα τους, ήρθε η αποδοχή, που προκάλεσε το άνοιγμα, που τα έκανε όλα κατανοητά, που με έκανε να βρω την λογική, που μου έφερε την ηρεμία.)
upogia-taxi