Ο
χρόνος....κυλάει οπως το νερό
μεσα στο ποταμι
και πίσω δεν
γυρνάει....
αφήνει δε πίσω του αισθήματα
που μας πλήγωσαν,
αγαπημένους μας
ανθρωπους
που ξαφνικά εφυγαν
και έγιναν Αστερια
εκεί ψηλά στον
ουρανό...
και οτι αλλο μας πόνεσε...
ομως ο καθε ανθρωπος
πρεπει να βρει την δύναμη
να συνεχίσει τη ζωή...
στην απανθρωπια
και ας πονάει...
γιατί η ζωή συνεχίζεται...
χωρις νοημα και ουσια
teo
μονταζ teo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου