Εν Αθήναις....ο δημόσιος υπάλληλος

Και τι δεν είχε κάνει ένας πατέρας για τον πολιτευτή της Α΄Αθήνας εκείνα τα χρόνια για να βγεί βουλευτής. Βεγγέρες στο σπίτι του και καλούσε την γειτονιά για να διασκεδάσουνε υποτίθεται αλλά στην ουσία να κάνει εμφάνιση ο υποψήφιος να βγάλει τον δεκάρικο να υποσχεθεί διορισμούς μέχρι και στις γριές

που μασούσαν
 οι φουκαριάρες το ψητό
γρήγορα γαι να το καταπιούν μήπως και τους το πάρουν.
Σκηνές για γέλια αλλά κυρίως για κλάματα...
Ήρθαν οι εκλογές βγήκε βουλευτής ο παραπάνω και ο πατέρας πήγε να τον συγχαρεί στο γραφείο του.
Όχι δεν τον είχε ξεχάσει...σε μερικούς μήνες ο γυιός του απόφοιτος γυμνασίου
παρακαλώ με ένα σημείωμα θα πήγαινε να παρουσιαστεί στο Υπουργείο.
Γιορτή στην γειτονιά λές και όλοι είχαν διοριστεί....
Καμάρι η οικογένεια του τυχερού νέου...
Δανείστηκαν για κοστούμι και πουκάμισο με μπανέλες λευκό
με μανικετόκουμπα και παπούτσι σένιο.
Πήγε στο Υπουργείο και τον κοιτούσαν όλοι.... στο αρμόδιο γραφείο
 του εξήγησαν τα καθήκοντά του...κλητήρας.
Πίσω η γειτονιά περίμενε το απόγευμα για τα νεότερα....σίγουρα θα έπαιρνε
καλή θέση.
Φυσικά και μαθεύτηκε  και άρχισαν τα σχόλια...
"...κλητήρα τον έβαλε δηλαδή να κουβαλάει καφέδες και να κάνει θελήματα..."
"...τους ξεγέλασε ο αλητήριος ο ψεύτης...φτωχή οικογένεια δανείστηκε
για να τον στηρίξει..."
Στο τέλος έβγαινε το πόρισμα..."...δεν βαριέσε δημόσιος υπάλληλος πάλι είναι
θα φάει θα πιεί και στην σύνταξη θα βγεί...αλλοίμονο για τα δικά μας τα παιδιά
που δεν κρατιούνται από το δημόσιο γιατί δεν έχουμε μπάρμπα στην Κορώνη..."
πίσω στα παλιά