Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν δεύτερος γιος του ηγεμόνα
της Μολδοβλαχίας και γόνου εύπορης και ισχυρής φαναριώτικης οικογένειας
Κωνσταντίνου Υψηλάντη και της δεύτερης συζύγου του, Ελισάβετ Βακαρέσκου.
Ένας εκ' των πρώτων δασκάλων του ήταν ο Μακάριος Καββαδίας .Αδελφός του
ήταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας. Στάλθηκε
στη Γαλλία για να σπουδάσει σε στρατιωτικές σχολές και στη συνέχεια
κατατάχθηκε στην αυτοκρατορική φρουρά του Τσάρου στην Πετρούπολη,
φτάνοντας έως τον βαθμό του λοχαγού. Το 1818 μυήθηκε στην Φιλική
Εταιρεία. Από τον Οκτώβριο του 1820 και ως την έναρξη της Επανάστασης
στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, υπηρετούσε στο Κίεβο ως υπασπιστής του
στρατηγού Ργέφσκυ.
Ο Υψηλάντης τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 1821 προέβη σε
πρωτοβουλίες σχετικές με τη συγκρότηση Εθνικής Συνέλευσης. Ο Υψηλάντης,
με μόνη συμπαράσταση τους στρατιωτικούς, τελικά δέχθηκε να γίνει
Πρόεδρος της Πελοποννησιακής Γερουσίας. Στις 11 Δεκεμβρίου έφυγε για την
πολιορκία της Κορίνθου. Στα πλαίσια της Α΄ Εθνοσυνέλευσης, εξελέγη
πρόεδρος του Βουλευτικού Σώματος.
Με την έλευση του Ιωάννη Καποδίστρια, ο Υψηλάντης διορίστηκε
στρατάρχης του Στρατού και ανέλαβε την οργάνωσή του και τη μετατροπή του
σε τακτικό στρατό με βάση τα ευρωπαϊκά πρότυπα. O Κυβερνήτης τού
ανέθεσε την αρχηγία του στρατού της Ανατολικής Ελλάδας.
Στις 31 Μαρτίου 1832, επιτροπή αποτελούμενη από στρατιωτικούς
παρουσιάστηκε στη Γερουσία ζητώντας να μπει και ο Δημήτριος Υψηλάντης
στην Διοικητική Επιτροπή. Στις 2 Απριλίου, η Γερουσία ψήφισε νέα
Διοικητική Επιτροπή με τον Υψηλάντη να είναι ένα από τα μέλη της.
Μικρόσωμος και φιλάσθενος, απεβίωσε νέος στο Ναύπλιο τον Αύγουστο του 1832, πιθανώς από κληρονομική μυοτονική δυστροφία.
Πηγή: Wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου