Δυσμενείς οιωνοί για το 2023

Αβεβαιότητες, απειλές και κίνδυνοι για τον Ελληνισμό

Στο παγκόσμιο γίγνεσθαι του σημερινού πολυπολικού κόσμου λαμβάνουν χώρα μεγάλες ανακατανομές ισχύος. Η παγκοσμιοποίηση υποχωρεί και τα εθνικά κράτη αναλαμβάνουν πάλι τους βασικούς ρόλους: Στήριξη και χρηματοδότηση βασικών παραγωγικών κλάδων, εθνικοποίηση υποδομών, οικονομικές ενισχύσεις, δασμολογική προστασία και ιδιαίτερα ενεργειακή  ασφάλεια. Στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, ως την πλέον προωθημένη μορφή της παγκοσμιοποίησης, κάθε μεταβολή είναι πολύ δύσκολη ως αδύνατη γιατί προσκρούει στις Συνθήκες (τους πυλώνες) του ευρώ, ενός κοινού νομίσματος χωρίς κοινή δημοσιονομική πολιτική.

Ο νέος χρόνος βρίσκει τον Ελληνισμό αντιμέτωπο μ’ ένα συνδυασμό θανάσιμων απειλών και κινδύνων. Η εσωτερική συνοχή, το πατριωτικό φρόνημα, η εθνική ταυτότητα αποδομούνται συστηματικά τις τελευταίες δεκαετίες. Το παραγωγικό δυναμικό συρρικνώνεται. Η γεωργική – κτηνοτροφική παραγωγή μειώνεται. Η βιοτεχνία – βιομηχανία, με λίγες εξαιρέσεις, υποβαθμίζεται. Ως χώρα, παράγουμε κυρίως προϊόντα χαμηλής προστιθέμενης αξίας, χωρίς ενσωμάτωση υψηλής τεχνολογίας.

Το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα προωθεί επενδύσεις στη λεγόμενη «πράσινη ενέργεια», την ψηφιακή μετάβαση, τον τουρισμό και την οικοδομή. Οι ανάγκες της χώρας σε γεωργικά και βιομηχανικά προϊόντα καλύπτονται με συνεχώς αυξανόμενες εισαγωγές, κυρίως από χώρες της Βόρειας Ευρώπης. Τα τελευταία χρόνια, σημαντικές βιομηχανικές μονάδες είτε έκλεισαν είτε πουλήθηκαν σε ξένα συμφέροντα. Το ίδιο έγινε και με τον κρίσιμο τομέα των αμυντικών βιομηχανιών. Το ίδιο έγινε και με τις τράπεζες, που αφελληνίστηκαν.

Ο πληθωρισμός

Ο πληθωρισμός, που «ροκανίζει» τους μισθούς, τις συντάξεις και τα λοιπά εισοδήματα, επανεμφανίστηκε ως συνέπεια της αποδιοργάνωσης των εφοδιαστικών αλυσίδων της παγκοσμιοποίησης λόγω των lockdowns και έλαβε μεγαλύτερες διαστάσεις εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία. Η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη επιχειρεί να αντιμετωπίσει την ακρίβεια με διάφορα επιδόματα που και ατελέσφορα είναι, μεσοπρόθεσμα και αυξάνουν το δημόσιο χρέος της χώρας.

Η απαραίτητη μείωση του ΦΠΑ και του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης Καυσίμων δεν έγινε εγκαίρως ώστε να αποφευχθεί το σημερινό πληθωριστικό σπιράλ. Αντίθετα, ανεστάλη ο ΦΠΑ 24% στις νέες οικοδομές και ο φόρος υπεραξίας 15% στις παλαιές μέχρι το τέλος του 2024, ενώ παραμένει ο μειωμένος ΦΠΑ στις μεταφορές προσώπων, στο τουριστικό πακέτο, στην εστίαση, στους κινηματογράφους, τα θέατρα, τις συναυλίες, τα γυμναστήρια και τις σχολές χορού μέχρι τον Ιούνιο του 2023. Πρόκειται για μη ορθολογικό – καταστροφικό καθορισμό προτεραιοτήτων.

Οι προσεχείς αυξήσεις στον κατώτατο μισθό και στις συντάξεις δεν καλύπτουν τις απώλειες από τον πληθωρισμό. Ο κατώτατος μισθός, μετά και την αύξηση του προσεχούς Απριλίου, θα είναι χαμηλότερος από αυτόν του 2010. Το ίδιο ισχύει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό και για τις συντάξεις. Οι αυξήσεις αυτές, τα διάφορα επιδόματα και η μείωση κάποιων φόρων εμφανίζονται από την Κυβέρνηση ως παροχές στους πολίτες εν όψει των επερχόμενων εκλογών. Μόνο που δεν είναι παροχές, αλλά, η κάλυψη ενός μικρού κλάσματος από τις απώλειες των προηγούμενων ετών και από το σημερινό πληθωρισμό.

Η μείωση του ετήσιου ρυθμού αύξησης του πληθωρισμού από το 12,1% του Ιουνίου 2022 και το 12% του Σεπτεμβρίου σε 8,5% το Νοέμβριο 2022 δε σημαίνει μείωση των τιμών, αλλά, χαμηλότερο ρυθμό της περαιτέρω αύξησής τους. Οι νέες χαμηλότερες αυξήσεις προστίθενται στις μεγαλύτερες παλαιότερες και το σύνολό τους πληρώνεται σε καθημερινή βάση από τους καταναλωτές. Η αβεβαιότητα για το αύριο κυριαρχεί.

Το χρέος

Το χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, αυξάνεται συνεχώς από το 2010 λόγω των μνημονιακών πολιτικών. Το δημόσιο χρέος έχει ανέλθει σε 392 δις και το ιδιωτικό υπολογίζεται σε 235 δις ευρώ. Το χρέος αυτό καταπνίγει κάθε δυνατότητα παραγωγής ανασυγκρότησης της χώρας, ουσιαστικής ανάπτυξης και βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου των πολιτών.

Ιδιαίτερα για το δημόσιο χρέος πρέπει να επισημανθεί ότι είναι σ’ ένα νόμισμα που δεν μπορεί να εκδώσει το κράτος. Στην πράξη είναι στο σύνολό του συναλλαγματικό. Αυτό δε συμβαίνει σε καμιά χώρα του κόσμου, παρά μόνο στις χώρες της Ευρωζώνης. Η πρώτη έγνοια της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης είναι η εξυπηρέτηση του χρέους και μετά ακολουθούν όλες οι άλλες προτεραιότητες.

Η κλιματική αλλαγή και ορυκτά καύσιμα

Στον τομέα της ενεργειακής ασφάλειας το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα έχει προσχωρήσει στο αφήγημα της «ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής». Προγραμμάτισαν το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων παραγωγής ρεύματος ενώ αδιαφόρησαν, περισσότερο από δέκα χρόνια, για την έρευνα και την εξόρυξη των εγχώριων υδρογονανθράκων. Μόνο πρόσφατα, όταν εκτινάχθηκαν οι διεθνείς τιμές της ενέργειας, αναθεώρησαν, εν μέρει, τους σχεδιασμούς αυτούς. Όλες οι χώρες της περιοχής (Αίγυπτος, Ισραήλ, Κύπρος, Τουρκία) προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τις εγχώριες ενεργειακές πηγές τους, αλλά η ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με τον κ. Δένδια, «δε θέλει να κάνει το Αιγαίο Κόλπο του Μεξικού».

Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), εκτός από τα υδροηλεκτρικά, δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα. Οι ανεμογεννήτριες δε λειτουργούν όταν δε φυσάει αρκετά και τα φωτοβολταϊκά δε λειτουργούν τη νύχτα και όταν έχει συννεφιά, ενώ το ρεύμα δεν αποθηκεύεται. Για κάθε μεγαβάτ ΑΠΕ πρέπει να υπάρχει και ένα μεγαβάτ σταθερής παροχής ενέργειας. Η ιδεοληπτική εμμονή στην «πράσινη μετάβαση» σπαταλάει πόρους και προκαλεί τεράστια οικονομική απώλεια στην Ελλάδα.

Το κλίμα αλλάζει αλλά, αυτό δεν οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα και στην καύση των ορυκτών καυσίμων. Η Γη είναι ένας «ζωντανός πλανήτης», καθημερινά γίνονται σεισμοί, ηφαίστεια εκρήγνυνται εκπέμποντας τόνους τέφρας και διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, το κλίμα αλλάζει εδώ και εκατομμύρια χρόνια και αυτό οφείλεται στη δραστηριότητα (εκρήξεις) στην επιφάνεια του Ήλιου. Γι’ αυτό στο παρελθόν υπήρξαν οι περίοδοι των παγετώνων που τις διαδεχόντουσαν θερμότερες περίοδοι, οπότε έλειωναν οι πάγοι και είχαμε τους κατακλυσμούς. Το αφήγημα ότι ο άνθρωπος μπορεί να βάλει τη Γη σε μια γυάλα με σταθερή θερμοκρασία 15^ο Κελσίου, είναι μια ουτοπία. Μεγάλα επενδυτικά συμφέροντα βρίσκονται πίσω από το εγχείρημα της «πράσινης μετάβασης».

Το δημογραφικό πρόβλημα

Ο ελληνικός πληθυσμός μειώνεται σταθερά, αφού, από το 2011 οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις. Παράλληλα περίπου 500.000 Έλληνες, την περίοδο των μνημονίων, μετανάστευσαν σε αναζήτηση αξιοπρεπούς εργασίας. Χάθηκαν για την πατρίδα και αυτοί και τα παιδιά τους. Ταυτόχρονα συνεχίζεται με αυξομειούμενους ρυθμούς ο εποικισμός της χώρας από αλλοεθνείς – αλλόθρησκους πληθυσμούς προκειμένου να αντισταθμιστεί η ελάττωση των Ελλήνων. Το όλο εγχείρημα καλύπτεται από το ιδεολόγημα της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας», δηλαδή, μιας κοινωνίας που θα αποτελείται από διάφορες μειονότητες, οι οποίες δε θα έχουν τίποτα κοινό να υπερασπιστούν.

Η τουρκική απειλή

Η τουρκική απειλή για τον Ελληνισμό είναι διαχρονική και απέραντη, από τη Θράκη μέχρι την ημικατεχόμενη Κύπρο. Η νεοοθωμανική Τουρκία, εκμεταλλευόμενη τον όγκο της, το μέγεθος του πληθυσμού της, τον έλεγχο των Στενών και την αναπτυσσόμενη πολεμική βιομηχανία της επιδιώκει να καταστεί ηγεμονική περιφερειακή δύναμη. Για να το πετύχει αυτό πρέπει να ακρωτηριάσει και να υποτάξει την Ελλάδα, που αποτελεί το ισχυρότερο κράτος στα σύνορά της και να ελέγξει γεωστρατηγικά το σύνολο της Κύπρου.

Η Τουρκία απειλεί την πατρίδα μας με πόλεμο αν επεκτείνουμε τα χωρικά ύδατά μας στα 12 ν.μ. (casus belli). Απαιτεί την αποστρατικοποίηση των νησιών του Α. Αιγαίου. Ισχυρίζεται ότι πολλά νησιά δεν ανήκουν στην Ελλάδα και αποτελούν γκρίζα ζώνη (αμφισβήτηση κυριαρχίας). Θεωρεί ότι όλα τα νησιά δεν δικαιούνται ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα (αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων) και άρα η «Γαλάζια Πατρίδα» επεκτείνεται σ’ όλη τη θαλάσσια έκταση, πέραν των σημερινών 6 ν.μ., του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Διεκδικεί τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης ως τουρκική. Απαιτεί την αναγνώριση της κατεχόμενης ζώνης στην Κύπρο ως ανεξάρτητο κράτος (ΤΔΒΚ) και πολλά άλλα.

Η τουρκική απειλή και το προληπτικό πλήγμα είναι άμεσα – «Θα έρθουμε ένα βράδυ ξαφνικά» διακηρύσσουν συνεχώς κυβέρνηση και αντιπολίτευση από την άλλη πλευρά του Αιγαίου. Οι πολιτικές ηγεσίες στην Αθήνα και τη Λευκωσία αδυνατούν να κατανοήσουν το μέγεθος του εθνικού κινδύνου. Φοβικές και εξαρτημένες από ξένα κέντρα θεωρούν ότι το Διεθνές Δίκαιο ή ΕΕ ή το ΝΑΤΟ θα προστατεύσουν τον Ελληνισμό την κρίσιμη ώρα. Πρόκειται για πολιτικά τουλάχιστον αφελείς.

Απέναντι στα μεγέθη και τους υπερεξοπλισμούς της Τουρκίας μόλις πρόσφατα αποφασίστηκε η ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων με ορισμένα οπλικά συστήματα (Rafale, Belharra κλπ) ύστερα από μια δεκαπενταετία αδράνειας λόγω των μνημονιακών υποχρεώσεων για την, κατά προτεραιότητα, εξυπηρέτηση του χρέους. Όμως τα βήματα είναι διστακτικά και ανεπαρκή. Οι διαπραγματεύσεις για τις κορβέτες διαρκούν δύο χρόνια, όταν η Τουρκία ναυπηγεί τις δικές της. Οι συζητήσεις για τους ισραηλινούς πυραύλους Spike-NLOS δε λένε να ολοκληρωθούν κ.α.

Η τουρκική πολεμική μηχανή επενδύει σε διάφορες κατηγορίες drones και πυραυλικά συστήματα, όλα δικής τους παραγωγής, τομείς που υστερεί σημαντικά η ελληνική πλευρά. Η αγορά των οπλικών συστημάτων και η ελληνογαλλική Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνδρομής είναι βήματα προς την ορθή κατεύθυνση, αλλά, δεν αρκούν. Απαιτείται η ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας με κάθε κόστος. Απαιτείται η σημαντική αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού και όχι η μείωσή του από περίπου 3% του ΑΕΠ το 2022 σε 2,5% το 2023. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αποκτήσει ποσοτικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας, επιβάλλεται όμως να αποκτήσει τεχνολογικό πλεονέκτημα αν επιθυμεί να επιβιώσει.

Είναι φανερό από όλα τα ανωτέρω, που ενδεικτικά αναφέρονται, ότι οι βασικοί συντελεστές ισχύος του ελληνικού κράτους καταρρέουν με αυξανόμενους ρυθμούς.

Πολιτικό σύστημα και εκλογές

Μέσα στο πρώτο εξάμηνο του νέου έτους θα διεξαχθούν εκλογές στην Κυπριακή Δημοκρατία, την Ελλάδα και την Τουρκία. Το πολιτικό τοπίο μπορεί να αλλάξει φαινομενικά, αλλά όχι οι βασικές γεωπολιτικές συντεταγμένες.

Στην Ελλάδα τα μεγάλα κοινοβουλευτικά κόμματα (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ) έχουν αποδείξει ότι αδυνατούν να χαράξουν μια υψηλή στρατηγική μακροπρόθεσμης υπεράσπισης των ζωτικών εθνικών συμφερόντων. Οι ηγεσίες των κομμάτων αυτών εξαρτημένες, ανίκανες και φοβικές το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να υλοποιούν τις πολιτικές που εκπορεύονται από τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, τη Φρανκφούρτη και την Ουάσινγκτον. Πολιτικές που εξυπηρετούν τους σχεδιασμούς της παγκοσμιοποίησης και τα συμφέροντα μεγάλων δυνάμεων.

Στις προσεχείς εκλογές η ΝΔ θα προβάλλει την ανάγκη σταθερότητας λόγω κρίσιμων εποχών, μοιράζοντας παράλληλα επιδόματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ την ανάγκη μιας προοδευτικής διακυβέρνησης! Το ΠΑΣΟΚ μια σοσιαλδημοκρατική αλλαγή! Πρόκειται για «κούφια λόγια» που αποσκοπούν στην παραπλάνηση των ψηφοφόρων. Οι πολιτικές που θα ακολουθήσουν και οι τρεις στα βασικά θέματα είναι ταυτόσημες. Γι’ αυτό δεν πρέπει να τους επιβραβεύσουν με τη ψήφο τους οι πολίτες.

Από την άλλη πλευρά οι γνήσιες πατριωτικές δυνάμεις βρίσκονται διασπασμένες και σε απόλυτη σύγχυση. Εγκλωβισμένες σε ιδεολογήματα άλλων εποχών και χωρισμένες σε «δεξιούς» και «αριστερούς», αδυνατούν να κατανοήσουν τι πραγματικά συμβαίνει και γιατί συμβαίνει. Αδυνατούν να κατανοήσουν τα πραγματικά αίτια της σημερινής παρακμής. Δεν αρκεί να λένε τι θέλουν, αλλά και πώς αυτό θα το κάνουν. Αν λες μόνο τι θέλεις είναι ευχολόγιο, αν λες και πώς θα το κάνεις είναι σχέδιο.

Η Ελληνική Αντίσταση (ΕΛ.ΑΝΤ.) επιδιώκει την ενότητα της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών, ανεξάρτητα κομματικής προέλευσης και την ενότητα των πατριωτικών κομμάτων και οργανώσεων στη βάση ενός ολιστικού και ρεαλιστικού σχεδίου σε πολιτικό, διπλωματικό, αμυντικό, οικονομικό, παραγωγικό, κοινωνικό και αξιακό επίπεδο. Το έθνος χρειάζεται ένα όραμα για να επιβιώσει.

Καλή χρονιά Έλληνες. Εξαρτάται από εμάς αν το αύριο θα είναι καλύτερο από το χθες.

Υ.Γ. 1 Στην Κύπρο οι τρεις σημαντικότεροι υποψήφιοι για την Προεδρία υποστηρίζουν τη λύση της Διζωνικής-Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ). Ένα αγγλοτουρκικό σχέδιο που, επί προεδρίας του Γ. Βασιλείου, υιοθετήθηκε από τον ΟΗΕ και τη διεθνή κοινότητα ως βάση λύσης του Κυπριακού και με το οποίο ολόκληρη η Κύπρος θα υπαχθεί στο γεωπολιτικό έλεγχο της Τουρκίας. Η ΔΔΟ παρουσιάζεται ως ρεαλιστική λύση. Αλλά το Κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής, κατοχής, εθνοκάθαρσης και εποικισμού και ως Έλληνες πρέπει να ανατρέψουμε τα τουρκικά τετελεσμένα.

Υ.Γ. 2 Τα θέματα που θίγονται στο κείμενο αυτό έχουν αναλυθεί σε πολλά άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Αντίστασης www.ellinikiantistasi.gr

Η Επιτελική Ομάδα της ΕΛ.ΑΝΤ.

Αθήνα 3 Ιανουαρίου 2023

ellinikiantistasi.gr

μονταζ teo