Ακόμα και σήμερα κανείς δεν επιτρέπεται να μπει σε αυτή την «πόλη-φάντασμα» μετά τη δύση του ηλίου, αφού λέγεται πως όσοι το κάνουν, δεν θα επιστρέψουν ποτέ ξανά!
Η πόλη χτίστηκε για πρώτη φορά κατά τη βασιλεία του Bhagwant Das,
ενός ισχυρού μαχαραγιά, το 1573, και αριθμούσε περίπου 10.000 και πλέον
κατοίκους. Σε όλη την έκτασή της χτίστηκαν θρησκευτικά κτίρια, ναοί και
εντυπωσιακές κατοικίες, ενώ για πολλά χρόνια απολάμβανε οικονομική και
πολιτιστική ευημερία.
Σύντομα, όμως, η πόλη Bhangarh απέκτησε
κακή φήμη για την επιδεικτική επίδειξη πλούτου τόσο στην αρχιτεκτονική
όσο και στους ανθρώπους, που κυκλοφορούσαν με αμύθητης αξίας στολίδια
και χρυσαφικά. Ο αλόγιστος πλούτος και οι σπατάλες σε όλες τις εκφάνσεις
της ζωής υπήρξαν οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν στην παρακμή της.
Μεγάλη πείνα, κατακτήσεις και εγκατάλειψη ακολούθησαν για πολλά
χρόνια μέχρι που η πόλη ερήμωσε και μόνο τα πέτρινα κτίρια έμειναν όρθια
στη θέση τους, δημιουργώντας τη φήμη ενός τόπου τρομακτικού και στοιχειωμένου.
Σήμερα η πόλη είναι ένα δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο, ενώ ένα μικρό
χωριό 1.000 περίπου κατοίκων υπάρχει κοντά για να εξυπηρετεί τους
επισκέπτες. Τα βράδια γέλια, φωνές, μουσικές και τραγούδια ακούγονται
μέσα από την πόλη, αποτέλεσμα γιορτών των χωρικών, όμως κανείς δεν τολμά
να εισέλθει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου