θ

Translate

29.6.22

29 Ιουνίου 1956: Ο άτυχος γάμος της Μέριλιν Μονρόε με τον Άρθουρ Μίλερ

Στις 29 Ιουνίου 1956 σ' ένα δικηγορικό γραφείο της Νέας Υόρκης παντρεύτηκαν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας ο Άρθουρ Μίλερ και η Μέριλιν Μονρόε. Ο λαμπρός θεατρικός συγγραφέας («Ο θάνατος του εμποράκου») και το απόλυτο σύμβολο του σεξ.Ο τυχερός γαμπρός ήταν 41 ετών και η νύφη 30. Ο μύθος του Πυγμαλίωνα αναβίωνε στη σύγχρονη Αμερική, που εξεπλάγη μόλις έμαθε το νέο. Η δημοσιότητα, κατόπιν εορτής, μεγάλη. Οι κακές γλώσσες δεν έδιναν μεγάλη διάρκεια στον γάμο, εξαιτίας των διαφορετικών χαρακτήρων των νεονύμφων.

Ο Μίλερ και η Μονρόε γνωρίστηκαν το 1951, όταν και οι δύο ήταν παντρεμένοι. Είχαν έναν εφήμερο έρωτα, αλλά φρόντισαν να κρατήσουν τη φλόγα αναμμένη έως το 1956, όταν ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου, κουβαλώντας ένα διαζύγιο ο Μίλερ και δύο η Μονρόε. Λίγο μετά τον γάμο, ο Μίλερ φρόντισε να ξεκαθαρίσει το πλαίσιο της σχέσης του: «Η Μέριλιν θα γυρίζει μία ταινία κάθε 18 μήνες, τα γυρίσματα της οποίας δεν θα διαρκούν πάνω από 2 μήνες. Το επόμενο διάστημα θα είναι η σύζυγός μου και το εννοώ θα είναι πλήρους απασχόλησης».


Η κτητική συμπεριφορά δεν άρεσε στη σταρ, που ήταν αλλιώς μαθημένη στη ζωή της. Και φρόντισε να το διατυμπανίσει, ακολουθώντας τους εξωστρεφείς ρυθμούς της ζωής της, που δεν συμβάδιζαν αναγκαστικά με την «εσωστρέφεια» ενός συγγραφέα. Το ζευγάρι σύντομα μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου η Μέριλιν γύρισε με τον Λόρενς Ολίβιε την ταινία «Ο Πρίγκηπας και η Χιονάτη».


Η Μέριλιν υπερασπίστηκε τον σύζυγό της σθεναρά, ενώπιον της επιτροπής Μακάρθι, ρισκάροντας ακόμη και την καριέρα της, όταν κλήθηκε να καταδώσει ονόματα κομμουνιστών από τον κύκλο των Λογοτεχνών. Η ίδια πήγε στην Ουάσιγκτον μίλησε στις ακροάσεις της επιτροπής, τον υπερασπίστηκε καλύτερα και από δικηγόρο και τελικά κατάφερε να τον βγάλει αλώβητο από αυτήν την περιπέτεια και με το φωτοστέφανο του ήρωα, σε αντίθεση με τον συμπατριώτη μας σκηνοθέτη Ηλία Καζάν.


Το ζευγάρι, όμως, χρόνο με τον χρόνο αποξενωνόταν. Ο Μίλερ αφοσιώθηκε στη δουλειά του και η Μέριλιν το έριξε στο ποτό. Ο διαφορετικός τρόπος ζωής και των δύο προκάλεσε τελικά ανεπανόρθωτη ρήξη στη σχέση τους. Από τον Νοέμβριο του 1960 βρίσκονταν σε διάσταση, γεγονός που φάνηκε και στα γυρίσματα της ταινίας του Τζον Χιούστον «Οι αταίριαστοι» («The Misfits»), όπου η Μέριλιν παραλίγο να τινάξει όλη την παραγωγή στον αέρα με τα καμώματα και τη συμπεριφορά της. Και να σκεφθεί κανείς ότι το σενάριο ήταν δώρο του συζύγου της για τα γενέθλιά της, σε μια προσπάθεια επαναπροσέγγισης.

Στα γυρίσματα της ταινίας ο απογοητευμένος Μίλερ βρήκε παρηγοριά στην αγκαλιά της 37χρονης Αυστριακής φωτογράφου Ίνγκε Μόρατ, κόβοντας κάθε γέφυρα επικοινωνίας με τη γυναίκα του. Το διαζύγιο ήταν η μόνη λύση και βγήκε με συνοπτικές διαδικασίες στο Μεξικό στις 24 Ιανουαρίου 1961, με την κλασική αιτιολογία της ασυμφωνίας χαρακτήρων.

Ήδη, όμως, η Μέριλιν Μονρόε είχε πάρει την κατιούσα και ένα χρόνο αργότερα βρέθηκε νεκρή από υπερβολική χρήση βαρβιτουρικών, λίγο μετά την επανασύνδεσή της με τον δεύτερο σύζυγό της Τζο Ντι Μάτζιο και αφού, εν τω μεταξύ, είχε μια μικρή ερωτική περιπέτεια με τον Αμερικανό πρόεδρο Τζον Κένεντι. Ο Άρθουρ Μίλερ παντρεύτηκε σε τρίτο γάμο την Ίνγκε Μοράτ και έζησαν μαζί έως τον θάνατό της το 2002.


Έχει πει για τη Μέριλιν Μονρόε
«H Μέριλιν ήταν μια γυναίκα στοιχειωμένη από τα φαντάσματα μιας δυστυχισμένης παιδικής ηλικίας, την οποία δεν κατάφερε να βάλει ποτέ πίσω της και να δει τον κόσμο σαν αναγεννημένη ενήλικη. Κατά τη διάρκεια του έγγαμου βίου μας δεν ήμουν τίποτε περισσότερο από ένας ανήμπορος παρατηρητής, και αφού δεν κατάφερα να τη βοηθήσω, ήταν επόμενο να στραφεί σταδιακά εναντίον μου. Ήταν η πιο δυστυχισμένη γυναίκα που γνώρισα ποτέ στη ζωή μου και όλα όσα βίωσα μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια ήταν εξίσου έντονα με τα μεγαλύτερα δράματα που έχει επινοήσει η πένα μου», ρίχνοντας, ουσιαστικά, όλο το άδικο για τον ατυχή γάμο τους στη Μέριλιν.


  πηγη zougla.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αγαπητοί αναγνώστες. Το blog δημοσιεύει άρθρα από διάφορες πήγες. Δεν φέρει καμιά ευθύνη για όσους τα υπογράφουν. Πιστεύουμε πως με αυτόν τον τρόπο συμβάλουμε στον διάλογο που πρέπει να υπάρξει στους κόλπους της αριστεράς. Το Ιστολογιο δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε σημαίνει ότι συμφωνεί με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το ιστολόγιό μας, ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς χώρους.