Η ευρέως σήμερα διαδεδομένη ως παυσίπονο ασπιρίνη (ακετυλοσαλικυλικό
οξύ), ξεκινά την ιστορία της από τον 5ο αιώνα π.Χ. την εποχή που ο
Ιπποκράτης την συνιστούσε σαν αντιπυρετικό και παυσίπονο στην μορφή του
εκχυλίσματος της φλούδας της ιτιάς.
Σήμερα η Ασπιρίνη βρίσκεται σχεδόν σε κάθε σπίτι σαν μικρό χαπάκιΟικονομίδη στα εργαστήρια της Bayer στο Μόναχο στα τέλη του περασμένου αιώνα . Ο ίδιος ανακάλυψε και το λουλάκι που χρησιμοποιείται σαν βαφή όλων των jeans. Έχει κανείς περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά;
Για περισσότερα : περιοδικό Experiment No 4.
Οι Ινδιάνοι του Αμαζονίου γνώριζαν και χρησιμοποιούσαν δεκάδες παρόμοια θεραπευτικά φυτά και ζώα μεταξύ των οποίων και εκχυλίσματα σαλικυλικού, φαρμακευτικά βότανα αλλά και εκχυλίσματα από ζώα και έντομα. Η αφάνιση του δάσους του Αμαζονίου εκτός από τους άμεσους και έμμεσους κινδύνους όπως οι άγνωστοι ιοί (Ebola) και η οικολογική καταστροφή οδηγεί και στην απώλεια ενός τεράστιου ποσού σχετικής γνώσης.
http://eleysis-ellinwn
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου