ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΕΙ
Κι
αν έγιναν οι καρδιές μας σύρματα που απλώνονται στον ουρανό, είναι που
ξετυλίγονται τα συναισθήματα σαν παλιοί αγωνιστές. Κι ο αέρας γεμίζει
από φλόγες που μεταφέρουν τη φωνή μας μέσα στην ανελέητη σιωπή. Πόσες
ώρες κρατούν οι γιορτές και πόσα δευτερόλεπτα τα χρόνια που περνάνε…
Φανταχτερά κουστούμια και λαμπάκια που μυρίζουν τη φτώχεια μόνο για να
μακαρίσουν του πεθαμένους. Και τα χρόνια περνάνε, με χάρτες ολόκληρους
να βυθίζονται.
Στα ανοιχτά είναι θαμμένες οι ψυχές όλων μας και αναδύονται κάθε φορά που ξεθάβουν το θρήνο μας.
Ο στενός δρόμος μπροστά σου λέγεται αγώνας. Και τα παπούτσια σου γράφουν
οργή. Οι κανόνες φτιάχτηκαν από κορδέλες που πρέπει να κόβονται. Να
εγκαινιάζονται καινούργιες εποχές.
Οι πιστοί στο νόμο γίνονται αντάρτες, ενάντια στους παράνομους καιρούς που ζουν. Αυτό είναι το χρέος του ελεύθερου ανθρώπου…
Αγαπητοί αναγνώστες. Το blog δημοσιεύει άρθρα από διάφορες πήγες. Δεν φέρει καμιά ευθύνη για όσους τα υπογράφουν. Πιστεύουμε πως με αυτόν τον τρόπο συμβάλουμε στον διάλογο που πρέπει να υπάρξει στους κόλπους της αριστεράς.
Το Ιστολογιο δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε σημαίνει ότι συμφωνεί με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το ιστολόγιό μας, ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς χώρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου