Ανακάλυψαν θαλάσσιο ερπετό τεραστίων διαστάσεων στην Αλάσκα

Σίγουρα αν ζούσε σήμερα θα προκαλούσε τρόμο.

Eπιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Αλάσκας, «University of Alaska Fairbanks» αναγνώρισαν ένα νέο είδος θαλάσσιου ερπετού το οποίο ζούσε πριν από 200 και πλέον εκατομμύρια χρόνια.

Ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε ένα δείγμα του είδους, το οποίο έχει ονομαστεί «Gunakadeit joseeae», σε παράκτια περιοχή της Αλάσκας το 2011, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Scientific Reports. Μάλιστα, είναι το πλέον ολοκληρωμένο είδος «θαλάσσιας σαύρας» που έχει εντοπιστεί στην Βόρεια Αμερική και ευελπιστούν να ρίξουν – έστω και κάποιο – φως στο μυστήριο γύρω από αυτά τα πλάσματα.

Το «Gunakadeit joseeae» ανήκει σε μία ομάδα θαλάσσιων ερπετών, γνωστών ως «θαλάσσιες σαύρες». Έχουν μεγαλώσει σε μήκη μέχρι 3-4 μέτρα και ζούσαν σε ισημερινoύς ωκεανούς σε όλο τον κόσμο μέχρι να πεθάνουν κοντά στο τέλος της Τριαιδικής περίοδου (σχεδόν 251 με 199 εκατομμύρια πριν).

Πριν από την ανακάλυψη του Gunakadeit joseeae, είχαν περάσει δύο δεκαετίες από τότε που οι επιστήμονες ενημέρωσαν πλήρως για τις αλληλεπιδράσεις της θαλλάσιας σαύρας, δήλωσε ο Druckenmiller, επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας.

Η διαδικασία επανεξέτασης του οικογενειακού δέντρου ενός προϊστορικού ζώου περιλαμβάνει την ανάλυση δεκάδων και δεκάδων αναλυτικών ανατομικών χαρακτηριστικών από απολιθώματα σε παγκόσμια κλίμακα και στη συνέχεια η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών για την ανάλυση των πληροφοριών για να φανεί πώς μπορούν να σχετίζονται τα διάφορα είδη.

 «Οι θαλάσσιες σαύρες ήταν μεταξύ της πρώτης ομάδας ερπετών της ξηράς που κατάφεραν να προσαρμοστούν στη ζωή στον ωκεανό», αναφέρει η Neil Kelley, συνεργάτης του Druckenmiller.

(skai)

«Ζούσαν στην περιοχή για δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, αλλά τα απολιθώματά τους είναι σχετικώς σπάνια, έτσι αυτό το νέο δείγμα μας βοηθά να γεμίσουμε ένα σημαντικό κενό στην ιστορία εξέλιξης τους, αλλά και στην σταδιακή εξαφάνισή τους».

Μετά τον εντοπισμό του δείγματος, οι ερευνητές επιχείρησαν να το συγκρίνουν με άλλα ώστε να ανακαλύψουν εάν υπάρχει κάποια «συγγένεια».

Ένα από τα χαρακτηριστικά που βοήθησαν στην εξαγωγή του συμπεράσματος ότι πρόκειται για νέο είδος ήταν το εξαιρετικά μυτερό του ρύγχος, το οποίο αναπτύχθηκε λόγω του περιβάλλοντος στο οποίο κατοικούσε. Ωστόσο, ενδέχεται να είναι και αυτό το χαρακτηριστικό που οδήγησε στο τέλος του είδους.

«Θεωρούμε πως αυτά τα ζώα είχαν ειδικότητα στο να βρίσκουν τροφή σε περιβάλλοντα με ρηχά νερά, όταν άλλαξε το περιβάλλον τους, όμως, δεν είχαν πουθενά να πάνε».

πηγη el.gr