Τι κοιτάς μωρέ μαλάκα;

Χθες, μια ΜΚΟ κάλεσε ανθρώπους σε 143 πόλεις να κοιταχτούν στα μάτια σε μια επέτειο μνήμης για τον άνθρωπο που χάσαμε μέσα μας, γυμνή από νόημα και ουσία.
Και πήγαν οι μαλάκες.
"Κοίτα με να σε κοιτώ. 

Μας το λέει η ΜΚΟ".
Δε γαμιέσαι λέω εγώ;

Όλη μου τη ζωή κάνω αυτό το πράμα: κοιτάω τους άλλους στα μάτια. Γνωστούς, αγνώστους.
Το θεωρώ βασική προϋπόθεση της ανθρώπινης συνύπαρξης, της κοινωνίας μας.
Κάποτε προσδοκούσα να κάνουν κι οι υπόλοιποι άνθρωποι το ίδιο, να δείχνουν κάποιο ενδιαφέρον για το περιεχόμενο των ανθρώπων γύρω τους, γνωστών κι αγνώστων.
Μετά πάλι, ήλπιζα για αυτό.
Έπειτα απλά άθρησκα προσευχόμουν να συμβεί αυτό.
Έπειτα σταμάτησα να ελπίζω.
Και να κοιτάζω.
Απλά έπλεα στην καθημερινότητα σαν ναυάγιο ενός ευρύτερου Όλου, που κάποτε υπήρξε η ανθρωπότητα, πριν βουλιάξει -αυτή τη φορά στην ευκολία της εικονοκότητας κι ενός αισχρού υλισμού.
Ρομποτοποιηθήκαμε βλέπετε.
Και τώρα μας ζητάν τρεις τέσσερις φορές το χρόνο, να φερόμαστε ωσάν να μασταν άνθρωποι.
Μια από αυτές τις μέρες του "κάνε το σαν να σουν άνθρωπος" ήταν και χθες.
Πειραματόζωα πρόθυμα και καλά προγραμματισμένα πήραν την εντολή από μια ΜΚΟ να κοιταχτούν στα μάτια, λες και ποτέ τους δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να το κάνουν, λες και ήθελε ειδική άδεια από το κράτος.
Απλά γελάνε μαζί σας οι κοινωνικοί μηχανικοί που σας βλέπουν να κάνετε ότι μαλακία σας πουν. όταν σας το πουν, παρότι σας το δηλώνουν κατάμουτρα ότι είναι "ενα κοινωνικό πείραμα".
Είναι ένα κοινωνικό πείραμα ηλίθιε.
Είμαστε κοινωνικά πειράματα κι όχι άνθρωποι, πειραματόζωα που πρόθυμα μετέχουμε των πειραματισμών. Ακόμη να το χωνέψουμε αυτό;
Νομίζετε ότι κοιτάτε. Αλλά εσείς είστε τα εκθέματα.
"Κοίτα με να σε κοιτώ"
Το κανε λέει πρώτη η Μαρίνα Αμπράμοβιτς. Κάθησε σε μια καρέκλα και κοιτούσε τους ανθρώπους στα μάτια για ένα λεπτό.
Σιγά ρε παιδάκι μου. θα γκαβωθείς.
Οποία πρωτοπορία. Νέοι δρόμοι ανοίγουν στην κοινωνική εξέλιξη.
Σε 143 πόλεις έγινε λοιπόν το "Eye contact experiment" από τη ΜΚΟ "Liberators International" που δεν μας βλέπουν από την καύλα που χουν για να μας απελευθερώσουν. Με τη συνδρομή των social media και νεοφιλελεφυλάδων όπως η (γ)Lifo, να τσεκάρουν πως πάει το conditioning παγκοσμίως.
Όταν σου λένε πήδα εσύ πες πόσο ψηλά; Όταν σου λένε κοίτα, εσύ μην ρωτάς πόσο βαθειά.
Δύο πράγματα έχω να πω για το ¨ΔΕ ΑΙ Κόντακτ εξπίρεμεντ". ΑΙ Γαμήσου και Δε Γαμιέσαι.
Το ΔΕ ΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕ ΓΑΜΙΕΣΑΙ ΛΕΩ ΕΓΩ  O Xπήρεμέντα.
Θέλω να καθήσω απέναντι στην καρέκλα της Μαρίνα Αμπράμοβιτς για ένα λεπτό.
Και να της πω αυτό που λέγεται σε κάποιον που σε κοιτάει δίχως λόγο, δίχως ενδιαφέρον, απλά σε κοιτά περιπαικτικά:
"Τι κοιτάς μωρή μαλάκω;"
Αν περιμένετε μια φορά το χρόνο να σας πει μια ΜΚΟ να κοιτάξετε τους συνανθρώπους σας στα μάτια, δεν αξίζει να λέγεστε άνθρωποι.
Και που 'στε ρομποτογατάκια: Αν θελήσετε να αγγίξετε και να αγγιχτείτε, να αγκαλιάσετε και να αγκαλιαστείτε,  να γαμήσετε και να γαμηθείτε, περιμένετε κανά event των Liberators International.
Μην αυτενεργείτε.
Τα καλά ρομπότ ποτέ δεν αυτενεργούν.
Στο αυριανό άρθρο θα ασχοληθούμε με αυτούς που αυτενεργούν σε κορμάκια παιδιών και με αυτούς που συγκαλύπτουν τη δράση τους. Αυτή τη φορά από τη λογοτεχνική οπτική του πιο άρρωστου μυθιστορήματος μου, του "Τα άγρια Ζώα της Πόλης". Ακόμη κι αυτό δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει την πραγματικότητα.
Μη σώσετε και το διαβάσετε αν δε σας το πουν οι Liberators.
Πέτρος Αργυρίου,

 http://agriazwa

μονταζ teo