Η αποθέωση του "φαίνεσθαι", στην προαιώνια κόντρα του με το "είναι".
Αυτό παρακολουθήσαμε, στην "Γιορτή της Δημοκρατίας".
Μετά την "ευπρέπεια", σύμφωνα με τους κλακαδόρους δημοσιογράφους, που έφεραν οι καλοντυμένοι κύριοι και κυρίες,
Αυτό παρακολουθήσαμε, στην "Γιορτή της Δημοκρατίας".
Μετά την "ευπρέπεια", σύμφωνα με τους κλακαδόρους δημοσιογράφους, που έφεραν οι καλοντυμένοι κύριοι και κυρίες,
στη Βουλή με τις γραβάτες, τα
κοστούμια και τα συνολάκια τους, πιστεύοντας ότι η Βουλή αποκτά,
αυτομάτως και κύρος, είχαμε μία ρεπετισιόν και στο Προεδρικό μέγαρο.
Πασαρέλα των κυριών του κυρίου, αβρότητες και ψεύτικα χαμόγελα, χαριεντισμοί και σαμπάνιες, ανάμεικτα με τον Εθνικό Υμνο.
Γι΄αυτό το συνολάκι σας, μανδάμ, "χτυπούσαν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα";
Γι΄αυτήν την πανάκριβη γόβα σας, μανδάμ, έμενε ανάπηρος ο Μουστακλής;
Γι΄αυτό το κρυστάλλινο, καλογυαλισμένο ποτήρι σας, μανδάμ, ένα παιδί
ξυπνούσε, πριν καν ξημερώσει, από χτυπήματα στην πόρτα, που δεν έμοιαζαν
με του γαλατά;
Γι΄αυτό το στυλάτο σας φράκο, κυριούλη μου, στο
ΕΑΤ-ΕΣΑ, ο Θεοφιλογιαννάκος χτύπαγε τα σίδερα, σ΄ένα συγκεκριμένο,
διαφορετικό, κάθε μέρα, κελί και έλεγε:"Είναι η σειρά σου, να φας ξύλο
το βράδυ!";;
Γι΄αυτό το υπέροχο καλοκαιρινό βράδυ, στους κήπους του
Μεγάρου, χιλιάδες άνθρωποι έστελναν λογοκριμένα "Δελτάρια", από τις
εξορίες, στις οικογένειες τους, λέγοντας "Είμαι καλά, πολύ καλά!";;
Γι΄ΑΥΤΗΝ την Δημοκρατία σας;;;;;
Λυπάμαι!!!
μονταζ teo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου