Αποτελεί ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου.
Η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας ή Πυραμίδα του Χέοπα, ή, πιο απλά, Μεγάλη
Πυραμίδα, συνεχίζει να κινεί το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας.
Οι αιγυπτιολόγοι πιστεύουν ότι η πυραμίδα χτίστηκε σαν τάφος σε διάστημα 10 με 20 ετών, και ολοκληρώθηκε, περίπου, το 2560 π.Χ. Με ύψος 146,5 μέτρα (481 πόδια), ήταν το ψηλότερο κτίριο του κόσμου για πάνω από 3.800 χρόνια.
Ίσως, όμως, η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική σε ό,τι αφορά τον λόγο για τον οποίο χτίστηκε...
Σύμφωνα με τον ιστορικό Μάθιου Σίμπσον, ερευνητή των αρχαίων πολιτισμών, η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας κατασκευάστηκε αρχικά ως γιγαντιαία... αντλία νερού και όχι για να γίνει τάφος!
Ο Δρ Σίμπσον κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα, βασιζόμενος στις περιγραφές του Έλληνα ιστορικού Ηροδότου, για τις δύο «χαμένες πυραμίδες» της λίμνης Μοίρις, για την οποία λίγα είναι γνωστά.
Στην προϊστορία, ήταν μια τεράστια λίμνη γλυκού νερού, με μια έκταση, που εκτιμάται ότι κυμαινόταν μεταξύ 1.270 τετρ. χλμ και 1.700 τετρ. χλμ. Σήμερα, εξακολουθεί να υφίσταται ως μια μικρότερη λίμνη αλμυρού νερού, που ονομάζεται Μπιρκέτ Καρούν (Birket Qarun).
Όπως, λοιπόν, αναφέρει ο Σίμπσον, τότε οι ντόπιοι είχαν πει στον Ηρόδοτο, ο οποίος επισκέφτηκε σύντομα την Αίγυπτο το 490 π.Χ, ότι υπήρχαν δύο γιγαντιαίες κατασκευές, που καλύπτονταν από νερό. Είχαν, δηλαδή, βουλιάξει, και εννοούσαν, φυσικά, τη Μεγάλη Πυραμίδα, και τη μικρότερη, που είναι δίπλα της.
«Αν η περιγραφή του Ηροδότου είναι σωστή, το γεγονός ότι δύο από τις μεγαλύτερες πυραμίδες της Αιγύπτου χτίστηκαν μέσα στη μεγαλύτερη λίμνη της Αιγύπτου, θα έπρεπε να μας λέει κάτι για το σκοπό τους», αναφέρει ο ιστορικός.
Ο Μάθιου πιστεύει ότι οι δύο πυραμίδες δεν θα μπορούσαν να είναι τάφοι, γιατί, απλά, ήταν βυθισμένες τουλάχιστον έξι μήνες τον χρόνο!
«Ήταν πλημμυρισμένες την εποχή του Ηρόδοτου, οπότε σίγουρα θα υπήρχε κίνδυνος πλημμύρας και σε αρχαιότερους χρόνους, όταν η λίμνη ήταν πιθανώς ακόμα πιο βαθιά», λέει.
Στην προϊστορία, ήταν μια τεράστια λίμνη γλυκού νερού, με μια έκταση, που εκτιμάται ότι κυμαινόταν μεταξύ 1.270 τετρ. χλμ και 1.700 τετρ. χλμ. Σήμερα, εξακολουθεί να υφίσταται ως μια μικρότερη λίμνη αλμυρού νερού, που ονομάζεται Μπιρκέτ Καρούν (Birket Qarun).
Όπως, λοιπόν, αναφέρει ο Σίμπσον, τότε οι ντόπιοι είχαν πει στον Ηρόδοτο, ο οποίος επισκέφτηκε σύντομα την Αίγυπτο το 490 π.Χ, ότι υπήρχαν δύο γιγαντιαίες κατασκευές, που καλύπτονταν από νερό. Είχαν, δηλαδή, βουλιάξει, και εννοούσαν, φυσικά, τη Μεγάλη Πυραμίδα, και τη μικρότερη, που είναι δίπλα της.
«Αν η περιγραφή του Ηροδότου είναι σωστή, το γεγονός ότι δύο από τις μεγαλύτερες πυραμίδες της Αιγύπτου χτίστηκαν μέσα στη μεγαλύτερη λίμνη της Αιγύπτου, θα έπρεπε να μας λέει κάτι για το σκοπό τους», αναφέρει ο ιστορικός.
Ο Μάθιου πιστεύει ότι οι δύο πυραμίδες δεν θα μπορούσαν να είναι τάφοι, γιατί, απλά, ήταν βυθισμένες τουλάχιστον έξι μήνες τον χρόνο!
«Ήταν πλημμυρισμένες την εποχή του Ηρόδοτου, οπότε σίγουρα θα υπήρχε κίνδυνος πλημμύρας και σε αρχαιότερους χρόνους, όταν η λίμνη ήταν πιθανώς ακόμα πιο βαθιά», λέει.
πηγη iellada.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου