Ακρόπολη

Νότια Κλιτύς της Ακρόπολης

Υπήρξε το πνευματικό κέντρο της αρχαίας Αθήνας. Το πρώτο πανελλήνιο αλλά και παγκόσμιο πρότυπο για την πολεοδομική σύνθεση σε ενιαία συγκροτήματα χώρων τέχνης και εκδηλώσεων.  
Θέατρο Διονύσου: Το λίκνο της τραγικής ποίησης,
το πρώτο θέατρο του δυτικού κόσμου που δημιουργείται μέσα στο ιερό τέμενος του Διονύσου. Περί το 540 π.Χ. κτίζεται ο αρχαϊκός ναός που φιλοξενεί το ξόανο του θεού. Τον 4ο αι. π.Χ. υψώνεται ο κλασικός ναός του Διονύσου και φιλοτεχνείται το χρυσελεφάντινο άγαλμα του από τον Αλκαμένη.
  Στο τέλος του 6ου αι. π.Χ. διαμορφώνεται το θέατρο γύρω από την πρωταρχική κυκλική ορχήστρα που προϋπήρχε και διακρίνεται (ελάχιστα σήμερα) ανάμεσα στα ερείπια της σκηνής. Στο θέατρο αυτό πρωτοπαρουσιάσθηκαν έργα του Αισχύλου, του Σοφοκλή, του Ευριπίδη και του Αριστοφάνη που ακόμη εμπνέουν τον κόσμο.
  Το 333 π.Χ. ο πολιτικός και ρήτορας Λυκούργος κτίζει τις πέτρινες κερκίδες. Το θέατρο έχει χωρητικότητα 17.000 θεατών και όταν γέμιζε ο περίγυρος μπορούσε να χωρέσει μέχρι 30.000 θεατές. Ο αρχαίος Περίπατος χώριζε το θέατρο σε δύο μέρη ("θέατρον" και "επιθέατρο"). Στην εποχή του Νέρωνα (67 μ.Χ.) σκηνή και ορχήστρα παίρνουν τη ρωμαϊκή μορφή που διατηρείται ως σήμερα. Τον 3ο αι. μ.Χ. κτίζεται το "λογείον" ("βήμα του Φαίδρου").
  Ανατολικά του Διονυσιακού θεάτρου υπήρχε το περίφημο Ωδείον Περικλέους, σε ερειπιώδη κατάσταση σήμερα. Κτίστηκε τον 5ο αι. π.Χ. με τους ιστούς των περσικών πλοίων (λάφυρα από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, το 480 π.Χ.) και χρησίμευε για τις μουσικές ακροάσεις των Αθηναίων. Σύμφωνα με τον Βιτρούβιο, το Ωδείο κάηκε στον πόλεμο με τον Μιθριδάτη (κατά την εισβολή του Ρωμαίου στρατηγού Σύλλα, 86 π.Χ.) και μετά ανοικοδομήθηκε από τον βασιλέα της Καππαδοκίας, Αριοβαρζάνη.
  Επάνω από το θέατρο δέσποζε το Χορηγικό Μνημείο του Θρασύλλου (319 π.Χ.). Στα χριστιανικά χρόνια μετατρέπεται σε εκκλησία της Παναγίας της Χρυσοσπηλιώτισσας. Ψηλότερα του μνημείου σώζονται δύο κορινθιακοί κίονες-βάσεις χορηγικών τριπόδων των ρωμαϊκών χρόνων.
  Δυτικά του θεάτρου βρίσκονται τα απομεινάρια του αρχαίου Ασκληπιείου. Το ιερό του θεού της ιατρικής, του Ασκληπιού, ιδρύθηκε το 420 π.Χ. Λειτούργησε ως ιερό, ιατρείο-θεραπευτήριο και σχολή ιατρικής.
  Μεταξύ Ασκληπιείου και Ηρωδείου υπήρχαν και άλλα, ερειπωμένα σήμερα μνημεία, όπως ο τάφος του Ιππολύτου, η αρχαϊκή κρήνη και τα ιερά της Γης Κουροτρόφου, της Δήμητρας-Χλόης και της Πανδήμου Αφροδίτης.
  Ακριβώς κάτω από το Ασκληπιείο και τον Περίπατο σώζονται κατάλοιπα της Στοάς του Ευμένους, που λειτούργησε για την εξυπηρέτηση των θεατών του Διονυσιακού Θεάτρου και αργότερα του Ωδείου. Το μεγάλου μήκος διώροφο κτίριο οικοδομήθηκε με δωρεά του βασιλέα της Περγάμου Ευμένη Β' (197-160 π.Χ.).
topaliatzidiko