Ο Νίκος Δημητράτος γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1942 στην Αθήνα και από μικρός μπήκε στο πνεύμα της βυζαντινής μουσικής, όταν σιγόψελνε ως παπαδάκι στη Μητρόπολη Αθηνών.
Στη συνέχεια σπούδασε τη βυζαντινή μουσική και σε ηλικία είκοσι ετών άρχισε να τραγουδά στην μπουάτ Κατακόμβη της Πλάκας. Εκεί τον είδε ο σκηνοθέτης Τάσος Πετρής και τον προέτρεψε να σπουδάσει και υποκριτική. Τελειώνοντας τον στρατό έδωσε εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης. Από τους 58 υποψηφίους, ο Κάρολος Κουν διάλεξε δύο, ο ένας από τους οποίους ήταν ο Νίκος Δημητράτος. Φοίτησε δύο χρόνια στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, αλλά όταν οι υπεύθυνοι έμαθαν ότι τα βράδια τραγουδούσε σε μπουάτ για βιοποριστικούς λόγους, τον εξανάγκασαν να την εγκαταλείψει. Ο Δημητράτος συνέχισε και ολοκλήρωσε τις σπουδές υποκριτικής στη σχολή του Γρηγόρη Βαφιά.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο σε δύο παραστάσεις-σταθμούς κατά την περίοδο της δικτατορίας. Αρχικά το 1971 στο Παραμύθι Χωρίς Όνομα του Ιάκωβου Καμπανέλλη με τον θίασο της Νέας Πορείας και το 1973 στην ιστορική παράσταση Το μεγάλο μας τσίρκο του Ιάκωβου Καμπανέλλη με τον θίασο της Τζένης Καρέζη και του Κώστα Καζάκου, μία παράσταση που σηματοδότησε την έναρξη της πολυετούς συνεργασίας του με τον Σταύρο Ξαρχάκο.
Συνεργάστηκε με τον θίασο του Γιώργου Μιχαλακόπουλου και με τον Μίνωα Βολανάκη, ενώ έπαιξε και έγραψε τη μουσική για την παράσταση του έργου του Λόρκα Ματωμένος Γάμος στο θέατρο Στοά του Θανάση Παπαγεωργίου και της Λήδας Πρωτοψάλτη. Συνεργάστηκε, επίσης, με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης στην κωμωδία των Πρετεντέρη-Γιαλαμά Μιας Πεντάρας Νιάτα, σε σκηνοθεσία Νανάς Νικολάου, καθώς και με το Παιδικό Στέκι του Εθνικού Θεάτρου στην παράσταση Η Χώρα Των Πουλιών, μία διασκευή της κωμωδίας του Αριστοφάνη Όρνιθες από τον Γιάννη Καλαντζόπουλο.
Πήρε μέρος ως τραγουδιστής και ηθοποιός στη βραβευμένη ταινία του Κώστα Φέρρη Ρεμπέτικο (1983), ενώ ως ηθοποιός συμμετείχε σε αρκετές ταινίες, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι βραβευμένες Κλειστή Στροφή και Η Εποχή Των Δολοφόνων του Νίκου Γραμματικού, Ο Τοίχος του Στέλιου Παυλίδη, Σενάριο του Ντίνου Μαυροειδή, Δικτάτωρ Καλεί Θανάση του Πάνου Γλυκοφρύδη. Το 1991 απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία Άντε Γεια του Γιώργου Τσεμπερόπουλου.
Επίσης, συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις στο Θέατρο της Δευτέρας της ΕΡΤ, στα Παιδικά Παραμύθια του Νίκου Πιλάβιου, καθώς και σε σήριαλ, όπως Οι Έμποροι των Εθνών του Κώστα Φέρρη, Παράξενος Ταξιδιώτης του Βασίλη Γεωργιάδη, Πυρ Και Μανία του Άγγελου Πυριόχου, Μη Φοβάσαι Τη Φωτιά και Η Ζωή Που Δεν Έζησα της Μιρέλλας Παπαοικονόμου, Στρας της Ελένης Ακρίτα και του Γιώργου Κυρίτση, Βαμμένος Ήλιος της Γιοβάννας, Τζιβαέρι και Σημάδι του Έρωτα του Λευτέρη Καπώνη και Ανατομία Ενός Εγκλήματος του Πάνου Κοκκινόπουλου.
Στο τραγούδι εμφανίστηκε κατά την εποχή του Νέου Κύματος στις μπουάτ της Πλάκας. Με αφετηρία την παράσταση Το Μεγάλο Μας Τσίρκο, ο Νίκος Δημητράτος συμπορεύτηκε καλλιτεχνικά επί σειρά ετών με τον Σταύρο Ξαρχάκο στη δισκογραφία, τον κινηματογράφο και το θέατρο, ενώ συνεργάστηκε και με άλλους σημαντικούς συνθέτες, όπως ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Χρήστος Λεοντής, ο Δήμος Μούτσης, ο Ηλίας Ανδριόπουλος, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Μίμης Πλέσσας, ο Νότης Μαυρουδής, ο Δημήτρης Λάγιος, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο Δημήτρης Λέκκας και ο Θοδωρής Ξυδιάς. Παράλληλα, συμμετείχε σε συναυλίες και μουσικές παραστάσεις με πολλούς ακόμα σημαντικούς Έλληνες τραγουδιστές και μουσικοσυνθέτες, όπως ο Μάρκος και Στέλιος Βαμβακάρης, η Σωτηρία Μπέλλου, ο Νίκος Ξυλούρης, ο Απόστολος Καλδάρας, η Ελένη Βιτάλη, ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας και η Σωτηρία Λεονάρδου.
Το 1997, στα πλαίσια των εκδηλώσεων «Θεσσαλονίκη: Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», συμμετείχε ως ηθοποιός και σολίστας στο ορατόριο του Γιώργου Χατζηνάσιου Η Άλωση Της Πόλης, με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Σόφιας και την 70μελή χορωδία της Χαλκιδικής.
Ο Νίκος Δημητράτος πέθανε στις 26 Δεκεμβρίου του 2013, σε ηλικία 71 ετών.
Επιλεγμένη δισκογραφία
- «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Ιάκωβου Καμπανέλλη)
- «Νυν Και Αεί» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Νίκου Γκάτσου)
- «Ενθύμιον '76» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου)
- «Ρεμπέτικο» (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Νίκου Γκάτσου)
- «Εικόνες» (μουσική Ηλία Ανδριόπουλου, στίχοι Μάνου Ελευθερίου, Ε. Θαλασσινού)
- «Ο Καραγκιόζης και οι Βάτραχοι του Αριστοφάνη» (μουσική Δημήτρη Λέκκα, κείμενα-στίχοι Γ. Παυριανού σε συνεργασία με τον Ευγένιο Σπαθάρη)
- «Ο Ήλιος Ο Ηλιάτορας» (μουσική Δημήτρη Λάγιου, ποίηση Οδυσσέα Ελύτη)
- «Μη Φοβάσαι Τη Φωτιά» (μουσική Δημήτρης Παπαδημητρίου, στίχοι Λίνας Νικολακοπούλου, Νίκου Δημητράτου)
- «Καημοί της Αυλής» (του Μίμη Πλέσσα)
- «Ανωτάτη Ζαμπετική» (ανέκδοτα τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα)
- «Carte Postale» (μουσική Νότη Μαυρουδή, στίχοι Ηλία Κατσούλη)
- «Χωρίς Παρέα» (μουσική Θοδωρή Ξυδιά, στίχοι Λάκη Λαζόπουλου, Θ. Ξυδιά)
- «Sea And Fire» (Nahum Heiman και Hani Livne σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου