Πως κατέβαιναν οι πρόγονοι μας στον Άδη και μετά ανέβαιναν στη Γη ! !

Οι προγονοι μας στους μυθους ειχαν...
πολλους ηρωες (Ηρακλης) και μυστες που κατεβαιναν στον Αδη και συνομιλουσαν με διαφορα προσωπα και ξανανεβαινανε στην γη. Εμεις νομιζουμε οτι ειναι παραμυθια, γιατι λεμε οτι δεν υπαρχει αδης και για να παει κανεις πρεπει να πεθανει
πρωτα, χωρις βεβαια επιστροφη. Βγαζει δηλ.εισητηριο μονο αλέ, οχι αλε-ρετουρ. Και ομως δεν καταλαβαινουμε τους προγονους μας . Ο θανατος για αυτους που κατεβαιναν στον Αδη, ηταν ο «θανατος» των αισθησεων. Ο στιχος (α196 της οδυσσεας) μας ενημερωνει για τον «θανατο» των αισθησεων. «Ου γαρ πω τεθνηκεν ουδε τι ισασιν θανατον και κηρα» = δεν μπορω να πω πως πεθαινεις (στον διαλογισμο), διοτι άλλο ο «θανατος» του διαλογισμου και άλλο ο ολεθρος του πραγματικου θανατου. Οι αισθησεις που πεθαιναν ηταν :1.οραση, 2.ακοη ,3.αφη, 4.γευση , 5.οσμη. Τοτε βγαζοντας τις εικονες κλπ απο το δεξι μερος του εγκεφαλου, ερχονταν η Θεια πληροφορια δια μεσου του Μεσολοβιου απο το δεξι (το φως ,ο Απολλων ), στο αριστερο μερος του εγεφαλου δηλ στην συνηδηση,σ αυτα που καταλαβαινουμε στην καθημερινη μας ζωη. Αυτη ηταν η καταβαση του μυστη στον Αδη και ο ερχομος του παλι στην γη (ανασταση). Στην καταβαση μιλας με το Θειο, τον Δημιουργο .Αυτο πετυχαιναν οι προγονοι μας . Ολα αυτα βεβαια τα περιεβαλαν με τον μανδυα του μυστηριου,κρατησαν τις γνωσεις που ειχαν μονο για τον εαυτο τους,επεβαλαν και την ποινη του θανατου, σε οσους μιλουσαν για την διαδικασια,τα οφελη της κ.λ.π.Αυτη ηταν η πραγματικη Θρησκεια των προγονων μας και οχι τα ειδωλα που λενε οι χριστιανοι
 ΠΗΓΗ