Η ομάδα του λιμανιού που έχει γράψει χρυσές σελίδες στην Ιστορία του ελληνικού αθλητισμού σε όλα τα σπορ, γιόρτασε με τον ιδανικότερο τρόπο σε μία βραδιά – μαγεία, σε μία βραδιά – παραμύθι, σε μία βραδιά που θα διηγούμαστε στα εγγόνια μας. Κι όχι, δεν θα πρόκειται για παραμύθι υπό την έννοια μίας φανταστικής ιστορίας, αλλά για ένα θρυλικό σενάριο που γράφτηκε από θρύλους και μύθους του αθλητισμού της χώρας μας και όχι μόνο.
Η βραδιά με τον ΟΦΗ ήταν μαγική. Οι εορτασμοί έξω από το Καραϊσκάκη, εντός φαληρικού γηπέδου, στον Πειραιά, σε κάθε γωνιά της χώρας και όπου υπάρχει ελληνισμός, είχαν δώσει μία ξεχωριστή νότα στην αναμέτρηση.
Ο Μεντιλίμπαρ είπε ότι φοβόταν μην παρασυρθούν οι παίκτες του από τους εορτασμούς. Ας μας συγχωρέσει ο Βάσκος τεχνικός, αλλά ακόμη κι αν πέταγε βαθμούς ο Ολυμπιακός με τους Κρητικούς, δεν επρόκειτο να χαθεί το πρωτάθλημα. Κι αυτό, γιατί η φετινή ομάδα είναι η συνέχεια μίας ομάδας που κατέκτησε πέρσι το Κόνφερενς και η οποία αν είχε πέρσι ακόμη τρεις-τέσσερις αγωνιστικές στο πρωτάθλημα, τότε θα μπορούσε να κατακτήσει και τον περσινό τίτλο.
Ο Βάσκος που θα κλείσει τα 64 του χρόνια στο τέλος της εβδομάδας, είναι ο… Ίβκοβιτς του ποδοσφαίρου. Ο «σοφός» της ερυθρόλευκης οικογένειας. Ο άνθρωπος που ξέρει να διαχειρίζεται καλύτερα από τον καθένα τις καλές και τις κακές βραδιές. Δεν ξέρουμε ειλικρινά αν μετά την ήττα στην Τρίπολη πριν από μερικούς μήνες θα υπήρχε άλλος προπονητής που θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα την κατάσταση.
Δεν αναφέρουμε τυχαία το συγκεκριμένο παιχνίδι, καθώς μετά την ήττα από τον Αστέρα υπήρχαν κάποιοι… φωστήρες που τον αμφισβήτησαν. Και δεν αναφερόμαστε ούτε στα μέλη της διοίκησης, ούτε στους οπαδούς που του έχουν τυφλή εμπιστοσύνη. Αναφερόμαστε σε τύπους με δημόσιο λόγο που αμφισβητούσαν τις δυνατότητές του για το αν μπορεί να κατακτήσει το πρωτάθλημα με το επιχείρημα ότι «με τη Σεβίλλη δεν έκανε πρωταθλητισμό, αλλά κατέκτησε ευρωπαϊκό»! Λες και η Σεβίλλη μπορεί να κοντράρει τη Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα ή την Ατλέτικο. Για τέτοιους «φωστήρες» μιλάμε…
Θα περάσουν τα χρόνια και θα λέμε ότι «μια φορά και έναν καιρό» ήταν ο Μεντιλίμπαρ, ο οποίος δεν ήθελε κανέναν στα πόδια του, έκανε πάντοτε του κεφαλιού του, συνεχώς βάζει χοντρό χέρι στους παίκτες του ακόμη και σε σπουδαίες βραδιές, πήρε μια ομάδα σε ελεύθερη πτώση, την οδήγησε στην κατάκτηση ευρωπαϊκού τίτλου και ενάμισι χρόνο μετά την πάει ολοταχώς για την κατάκτηση του νταμπλ.
Το τι θα γίνει την Πέμπτη (13/3) με την Μπόντο Γκλιμτ είναι κάτι που δεν το γνωρίζουμε. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι με άλλον προπονητή στον πάγκο δύσκολα θα υπήρχε η πίστη για ανατροπή. Με τον Μεντιλίμπαρ στον πάγκο μάς δίνεται το δικαίωμα να πούμε ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να περάσει και να συνεχίσει το ταξίδι του έως τον τελικό του Μπιλμπάο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου