Και αφού μου αναλύσεις τα πάντα, θα ενώσω
το βλέμμα μου με το δικό σου. Δεν θα σε ξαναφήσω από τα μάτια μου ούτε
για ένα λεπτό. Θα απλώσω τα χέρια μου να σε αγκαλιάσω και θα κουμπώσω.
Τέτοια αγκαλιά δεν θα έχεις ξανανιώσει ποτέ. Και καθώς σε αγκαλιάζω,
ανεξέλεγκτα τα δάκρυα θα κυλούν στα μάτια μου. Θα νιώθεις την καρδιά μου
να χτυπάει δυνατά…Το ξέρω θα προσπαθήσεις να με ηρεμήσεις. Αλλά να
ξέρεις, θα είμαι καλά. Ό, τι χρειάζομαι θα το έχω μέσα στα χέρια μου. Ό,
τι και να μου λες δεν θα το ακούω. Απλώς θα κοιτάω εσένα…
Και όταν πια θα μπορώ από τα αναφιλητά να μιλήσω θα σου πω, δικαιολογώντας την ταραχή μου: “Ξέρεις,
αγάπη μου, με βλέπεις έτσι ταραγμένο γιατί έχω μάθει να ξεχωρίζω τις
μεγάλες στιγμές της ζωής μου και να τις νιώθω στο έπακρο. Έτσι και τώρα,
τώρα που ζω αυτό που περίμενα τόσο καιρό, δεν μου επιτρέπω να παγώσω.
Σ’ έχω εδώ και η παρουσία σου είναι το μεγαλύτερο δώρο μετά από τόσο
καιρό απουσίας. Για αυτό το λόγο, μην φοβάσαι που με βλέπεις έτσι. Ακόμα
και αν δεν το πιστεύεις είμαι καλά !”.
Και μετά από αυτό το παραλήρημα θα σε
φιλήσω και θα με φιλήσεις. Θα φιληθούμε. Αυτήν την μαγική στιγμή τα
χείλη μας θα ενωθούν σαν δυο μαγνήτες. Με αυτό το φιλί θα μου θυμίσεις
όλα αυτά που ξέχασα τόσο καιρό τώρα. Θα μου κρατάς τα χέρια, όπως στο
όνειρό μου, και δεν θα με αφήνεις. Μέσα μου θα νιώθω ένα εκατομμύριο
πεταλούδες. Όσα λάθη και να γίνανε, θα τα πάρουν αυτές μαζί τους καθώς
πετάνε από εσένα σε μένα, από εμένα σε ‘σένα και μετά γύρω μας .
Αυτή την μέρα δεν θα έχω ντυθεί
ιδιαίτερα. Θα μου πεις όμως πόσο όμορφος είμαι, επειδή θα το νιώθω. Με τον
ερχομό σου, θα διώξεις όλες τις ανασφάλειες μου. Θα μου δώσεις όλα αυτά
που μου στέρησες. Επιτέλους θα ξέρω ότι είσαι δικη μου… Επιτέλους !
Ακόμα δεν θα σε ρωτήσω αν μ’ αγαπάς. Μόνο
αν σου έλειψα όλο αυτό το διάστημα. Μόνο αν με σκεφτόσουν κάθε μέρα,
έστω και λίγο, όπως εγώ. Είναι παγίδα όμως κοριτσι μου και θέλω να
προσέχεις. Καμία απάντηση δεν θα μου κάνει, για αυτό μόλις τελειώσω τις
ερωτήσεις μου, θα με κοιτάξεις κατάματα και θα με φιλήσεις. Μόνο έτσι θα
έχω πάρει την πραγματική απάντηση που θέλω .
Την μέρα που θα γυρίσεις, θα χαμογελάω
όλη την ώρα. Θα είμαι γλυκος με όλους. Το ροζ συννεφάκι που υποτίθεται
ότι ζω τόσο καιρό, θα πάρει σάρκα και οστά. Το βράδυ δεν θα μπορώ να
κοιμηθώ, ούτε καν να κλείσω τα μάτια μου. Και αυτό γιατί η
πραγματικότητα θα ‘ ναι καλύτερη από το ωραιότερο όνειρο που έχω δει με
εσένα. Το μόνο που θα σκέφτομαι είναι το πότε θα σε ξαναδώ. Άραγε το
περίμενες όλα αυτό; Περίμενες πως θα κάνεις κάποιον να νιώσει έτσι με
τον γυρισμό σου;
Λένε πως για να πάρεις μια απάντηση, πρέπει πρώτα να διατυπώσεις μια ερώτηση.Λοιπόν, θα γυρίσεις
http://animartists.
μονταζ teo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου