Ο ναπολεοντισμός ενός «γενίτσαρου»

 Οι εμπρηστικές τοποθετήσεις του Γιώργου Φλωρίδη είχαν παγιώσει την εντύπωση ότι βρίσκεται σε μια παρατεταμένη απώλεια γνωστικού ελέγχου, η οποία εκδηλώνεται με εξάρσεις νεοσυντηρητικών διαπιστευτηρίων και μπόλικα fake news.

Ωστόσο, η συζήτηση του νέου δικαστικού χάρτη στην ολομέλεια ανέδειξε μια νέα πτυχή της πολιτικής παρουσίας του υπουργού με τις εκσυγχρονιστικές αναφορές.

Κατέστησε εαυτόν εφάμιλλο του Ελευθέριου Βενιζέλου ή έστω του Νικόλαου Δημητρακόπουλου. «Εκατόν δεκατρία χρόνια μετά το 1911, από τον νόμο ΓΩ του Ελευθέριου Βενιζέλου και ό,τι στη συνέχεια ακολούθησε, αυτή η κυβέρνηση ολοκληρώνει κάτι που κρατάει 113 χρόνια» είπε με μετριοφροσύνη. Ε, θέμα χρόνου ήταν βουλευτές της αντιπολίτευσης να τον πάρουν στο ψιλό. Βούιξε το καφενείο και οι διάδρομοι της Βουλής. Καίτοι η μεγαλαυχία του υπουργού «για τα μπάζα» προκαλεί θυμηδία, μόνο αστεία δεν ήταν η κάλυψη που παρείχε στον σκοταδιστή συνάδελφό του Δημήτρη Βαρτζόπουλο, την ώρα που η νομική αναγνώριση του όρου «γυναικοκτονία» αποτελεί εντεινόμενη κοινωνική ανάγκη.

Πάντως, ακόμη κι αν ο «γενίτσαρος», όπως πούροι νεοδημοκράτες τον αποκαλούν, δείχνει προθυμία να πέσει στη φωτιά, δεν είναι λίγοι εκείνοι που ξεχνούν ότι «αγνοείτο» κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ενώ η ταπείνωση του Μάρκου Σαλμά που εξαναγκάστηκε σε «διόρθωση» ψήφου τη στιγμή που είχε κατακεραυνώσει την κατάργηση του Πρωτοδικείου Μεσολογγίου είναι κάτι που δεν θα ξεχάσει εύκολα ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας. Α.Π.

πηγη karditsastakra

μονταζ teo