Η σφαγή στην Κατράνιτσα

 Στις 24 Απριλίου 1944, στους Πύργους Εορδαίας, που παλαιότερα ονομάζονταν Κατράνιτσα, ολοκληρώνεται το δεύτερο μεγαλύτερο ολοκαύτωμα των ναζί στην Ελλάδα μετά από εκείνο των Καλαβρύτων.  Οι μαζικές σφαγές των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της κατοχής από τους Γερμανούς είναι δεκάδες.

Μία από αυτές ολοκληρώθηκε στις 24 Απριλίου 1944, στους Πύργους Εορδαίας, που παλαιότερα ονομάζονταν Κατράνιτσα. Και πρόκειται για το δεύτερο μεγαλύτερο ολοκαύτωμα των ναζί στην Ελλάδα μετά από εκείνο των Καλαβρύτων.

Η επιχείρηση των ναζί στη Δυτική Μακεδονία είχε ονομαστεί «Μαγιάτικη Καταιγίδα». Στην Κατράνιτσα διέμεναν συχνά λόγω της θέσης της αντάρτες του ΕΛΑΣ. Κάτι που οι Γερμανοί και οι Έλληνες συνεργάτες τους γνώριζαν. Οι δεύτεροι μάλιστα ήταν και αυτοί εχθρικά διακείμενοι στον ΕΛΑΣ, ο οποίος είχε εκτελέσει αντικομμουνιστές και στους Πύργους αλλά και στο χωριό Ερμακιά.

Το φθινόπωρο του 1943 οι αντάρτες αντιμετώπιζαν πρόβλημα έλλειψης τροφών. Οι Βρετανοί είχαν σταματήσει να τους εφοδιάζουν με τρόφιμα ή χρήματα και οι αντάρτες που βρίσκονταν στο Βέρμιο επιτίθενται σε προσφυγικούς οικισμούς των προπόδων του Βερμίου για να εφοδιαστούν με τρόφιμα. Αυτό δεν ενοχλούσε τους Γερμανούς. Εκείνο που τους ενοχλούσε ήταν ότι ο ΕΛΑΣ συγχρόνως σκότωνε στρατιώτες των SS και πλησίαζε απειλητικά σε πόλεις όπου είχαν την έδρα τους και ήταν καίριες για τη σιδηροδρομική επικοινωνία της Άνω και Κάτω Μακεδονίας.

Την άνοιξη του 1944 ο ΕΛΑΣ αποφάσισε να πλησιάσει περισσότερο στη Θεσσαλονίκη και αποφάσισε να ενισχύσει την περιοχή του Βερμίου με 500 αντάρτες. Τον Μάρτιο όμως του ίδιου χρόνου οι Γερμανοί έθεσαν σε εφαρμογή την επιχείρηση εκκαθάρισης «Μαγιάτικη Καταιγίδα». Πρώτα έγινε η επίθεση και η σφαγή στην Ερμακιά. Στις 23 Απριλίου ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε στις 24 η επίθεση στους Πύργους Κοζάνης, με τη συμμετοχή και της αεροπορίας.

Η αντίσταση των ανταρτών ερέθισε ακόμα περισσότερο τους ναζί. Μόλις μπήκαν στο χωριό, συνέλαβαν και σκότωσαν 327 άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Πολλά από τα θύματα εκτελέστηκαν μαζικά, βρέφη φονεύτηκαν με ξιφολόγχες, ενώ άλλοι έχασαν τη ζωή τους μέσα σε αχυρώνες όπου προηγουμένως οι Γερμανοί είχαν βάλει φωτιά. Ακόμα, 1.400 όμηροι από Πύργους και Μεσόβουνο οδηγήθηκαν πεζοί σε χάνι της Πτολεμαΐδας. Άφησαν πίσω τους όρθια μόλις 20 από τα 385 σπίτια του χωριού, αφού πρώτα κατάσχεσαν όλες τις περιουσίες. Στην επιχείρηση συμμετείχαν και Έλληνες συνεργάτες των κατακτητών, οι οποίοι άρπαζαν νομίσματα και κοσμήματα.

Υπεύθυνος για τα ολοκαυτώματα των Πύργων Κοζάνης, Κλεισούρας Καστοριάς και Διστόμου Βοιωτίας, όπου συνολικά έχασαν τη ζωή τους πάνω από 1.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά, ήταν ο Γερμανός συνταγματάρχης Καρλ Σίμερς, ο οποίος παρασημοφορήθηκε μάλιστα από τους ναζί με τον «Σταυρό των Ιπποτών» για τις εκτελέσεις αμάχων που έκανε μαζικά κατά την περίοδο της κατοχής, τους οποίους βάφτιζε ένοπλους αντάρτες.

 πηγη fosonline.gr