Και σε λάϊτ τσόντα το γύρισε χρόνια μετά αλλά δεν άντεξε....
Δούλευε τότε και τα μεσημέρια...Ταινίες ΑΒ'προβολής δηλαδή όχι πολύ παλιές αλλά ποιός νοιαζότανε ...
Οι υπάλληλοι πήγαιναν 2-4 το μεσημέρι κενές εργατικές ώρες για να γυρίσουν
μετά στο μαγαζί να συνεχίσουν...είχαν και την καστάνια (τάπερ της εποχής)
μαζί με το μεσημεριανό από το σπίτι και σβήνοντας τα φώτα έτρωγαν.
Είχε και πρωϊνές παραστάσεις για όσους δεν ήθελαν να επισκεφθούν
τα τσοντάδικα πέριξ της Πλατείας Δημαρχείας που οι κυρίως πελάτες τους
ήταν οι επαρχιώτες που ερχόντουσαν στην Αθήνα για δουλειές και έμεναν
στα λαϊκά ξενοδοχεία γύρω από την Ομόνοια.
Έμπαιναν στο τσοντάδικο και βγαίνοντας τους περίμεναν οι καλντεριμιτζούδες
για να τους εξηγήσουν στην πράξη τι δεν είχαν καταλάβει από την ταινία.
Το ΡΙΒΟΛΙ το έλεγαν και μικρό ΜΠΑΚΑΚΟ γιατί ήταν και αυτό
σημείο συνάντησης για όσους ήθελαν να αγοράσουν καμμιά ωχρή
(χρυσή λίρα) ...στην μαύρη φυσικά.
Ήταν πιάτσα η περιοχή για λίρα και δολάριο....βλέπε χρηματιστήριο παρακάτω στην Σοφοκλέους.
Ήταν συγκεκριμένο το συνάλλαγμα που έπαιρνες μαζί σου τότε
για το εξωτερικό οπότε τα χοντρά πράσινα δηλαδή τα κατοστοδόλαρα ήταν περιζήτητα και ευκολομεταφερόμενα ραμένα σε φόδρες ρούχων.
Τα αποκτούσες με την "νόμιμη" επιβάρυνση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου