Απόπειρα δολοφονίας κατά του Λένιν

Στις 30 Αυγούστου 1918 ο τότε ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, Βλαντίμιρ Ουλιάνοφ, γνωστότερος ως Λένιν, ολοκλήρωσε μια ομιλία του σε εργοστάσιο της σοβιετικής πρωτεύουσας. Τη στιγμή που ήταν έτοιμος να επιβιβαστεί στο αυτοκίνητο που θα τον μετέφερε πίσω στο Κρεμλίνο, μια μικροκαμωμένη γυναίκα τον πλησίασε και του έκανε σφοδρά παράπονα για τον τρόπο με τον οποίο κυβερνά τη χώρα.

Προτού ο Λένιν της απαντήσει, αυτή τον πυροβόλησε τρεις φορές. Ο βαριά τραυματισμένος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης μεταφέρθηκε αμέσως στο Κρεμλίνο.

Για λόγους ασφαλείας, οι γιατροί προχώρησαν επιτόπου στην επέμβαση για την αφαίρεση των βολίδων και όχι σε κάποιο νοσοκομείο. Υπήρχε έντονος φόβος για πιθανή επιχείρηση ανατροπής του Λένιν. Δράστις της απόπειρας ήταν η Φάνια Εφίμοβνα Καπλάν, μία 35χρονη Εβραία από φτωχή πολυμελή οικογένεια, που μαζί με την αδελφή της, Ντόρα, προσέγγισαν τον Λένιν. Συνελήφθησαν αμέσως και οδηγήθηκαν στα κρατητήρια της Τσε Κα, της πανίσχυρης μυστικής αστυνομίας των Μπολσεβίκων, προδρόμου της γνωστής μας Κα Γκε Μπε. Στους πράκτορες που τις ανέκριναν δήλωσαν ότι προσπάθησαν να σκοτώσουν τον Λένιν επειδή τον θεωρούν «προδότη της επανάστασης», όταν έκλεισε την Καταστατική Συνέλευση, όπου πλειοψηφούσαν οι Σοσιαλεπαναστάτες, τους οποίους υποστήριζαν.

Το Σοσιαλεπαναστατικό Κόμμα, μεγάλος αντίπαλος των Μπολσεβίκων, ήταν μια μη μαρξιστική σοσιαλδημοκρατική παράταξη με σημαντική απήχηση κυρίως στους πληθυσμούς των αγροτικών περιοχών και τις επαρχίες της Ρωσίας. Η Φάνια Εφίμοβνα Καπλάν ειδικά δεν ήταν μια τυχαία γυναίκα. Από μικρή στον αντιτσαρικό αγώνα, κατηγορήθηκε το 1906 ως συνεργός στη δολοφονία ενός αξιωματούχου του καθεστώτος και καταδικάστηκε σε ισόβια καταναγκαστικά έργα στη Σιβηρία. Εξέτισε 12 χρόνια από την ποινή της και αποφυλακίστηκε μετά τη Φεβρουαριανή Επανάσταση του 1917 που κατέλυσε την τσαρική εξουσία και έφερε στην εξουσία τον ομοϊδεάτη της, Αλεξάντρ Κερένσκι.

Η Καπλάν καταδικάστηκε σε θάνατο με συνοπτικές διαδικασίες και εκτελέστηκε από τον ναύτη Πάβελ Μάλκοφ στις 3 Σεπτεμβρίου 1918. Ο Λένιν, παρά τη σοβαρότητα των τραυμάτων του, επέζησε. Η υγεία του όμως κλονίστηκε σημαντικά και έξι χρόνια μετά μια σειρά αλλεπάλληλων εγκεφαλικών επεισοδίων τον οδήγησαν στον θάνατο.

Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι η απόπειρα δολοφονίας του Λένιν και η δολοφονία του Μοϊζέι Ουρίτσκυ, ενός εξέχοντος στελέχους της Τσε Κα, της μυστικής αστυνομίας της Σοβιετικής Ένωσης, σηματοδότησαν την έναρξη μιας περιόδου της σοβιετικής Ιστορίας που αποκλήθηκε «Ερυθρά Τρομοκρατία». Υπολογίζεται ότι μέσα σε έναν χρόνο πάνω από 6.000 αντίπαλοι του κομμουνιστικού καθεστώτος συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν χωρίς δίκη.

πηγη fosonline.gr