την ελληνική πολιτική ζωή
από την γέννηση του ελληνικού κράτους μέχρι και σήμερα, αποφασίσαμε να ερευνήσουμε τον ορισμό της Μαφιοκρατίας και πως το «δαχτυλίδι της εξουσίας» προσφέρεται σαν δώρο στον διάδοχο.
Θα εξιστορήσουμε το έπος της απόλυτης ελληνικής πολιτικής οικογένειας που έναν αιώνα τώρα κρατά με νύχια και με δόντια τα σκήπτρα της εξουσίας, βολεύοντας άπαντες που είχαν το «προνόμιο» το επίθετό τους να ξεκινάει από ¨Μητσό¨ και να τελειώνει σε ¨τάκης¨.
Και ευχόμαστε ολόψυχα το νέο μέλος της οικογένειας, ο καρπός του έρωτα της κόρης της Ντόρας Μπακογιάννη, Αλεξίας, να καταλάβει ένα δημόσιο αξίωμα σύντομα και να μην χρονοτριβήσει.
Πάντα θέλαμε έναν ακόμα «σπόρο» Μητσοτακικό να φυτευτεί στο ιδιωτικό οικογενειακό θερμοκήπιο που λέγεται Ελλάδα.
Αυτή την φορά φορέστε αναπνευστήρα γιατί θα βουτήξουμε σε βαθιά και θολά νερά, γεμάτα καρχαρίες.
Μητσοτακέικο: Η «κορυφαία» πολιτική οικογένεια που έβγαλε ποτέ η λεβεντομάνα Κρήτη.
Η εξιστόρηση θα έπρεπε να αρχίσει κανονικά από τον «Επίτιμο» και πατριάρχη της οικογένειας Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, όμως ο «Παπα-Στρούμφ», όπως πια τον αποκαλούν χαιδευτικά τα υπόλοιπα μέλη της φαμίλιας, συνέχισε απλά την οικογενειακή παράδοση η όποια ξεκίνησε από τον συνονόματο παππού του, Κωστή Μητσοτάκη. Οπότε ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Κωστής Μητσοτάκης ο παππούς (1845-1898).
Γεννηθείς το 1845, πολιτικός και δημοσιογράφος από τα Χανιά, ο Κωστής ίδρυσε το «Κόμμα των Ξυπολήτων», κόμμα το οποίο παρέλαβε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, καθότι η αδερφή του Κατίγκω Βενιζέλου, ήταν η γυναίκα του παππού Κωστή.
Αριστομένης Μητσοτάκης ο θείος (1884-1941).
Δευτερότοκος γιος του Κωστή Μητσοτάκη ο οποίος εκλεγόταν βουλευτής Χανίων για πολλά συναπτά έτη καθώς επίσης διετέλεσε υπουργός Εθνικής Οικονομίας στην κυβέρνηση Παπαναστασίου καθώς και αντιπρόεδρος της Βουλής.
Κυριάκος Μητσοτάκης ο μπαμπάς (1883-1944).
Πρωτότοκος γιος του Κωστή και πατέρας του Κωνσταντίνου γεννήθηκε και αυτός στα Χανιά και εκλεγόταν βουλευτής Χανίων για πολλά χρόνια.
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ο Επίτιμος (1918- ).
Στις 18 Οκτωβρίου του 1918 λοιπόν έρχεται στον κόσμο το ένα εκ των πέντε τέκνων του Κυριάκου και της Σταυρούλας Πλουμιδάκη (κόρη του βουλευτή της Κρητικής βουλής, δημάρχου Χανίων αλλά και βουλευτή της Περιφέρειας Χανίων μετά την ένωση του νησιού με την Ελλάδα, Χαράλαμπου Πλουμιδάκη).
Γεννιέται στην συνοικία Χαλέπα, στο σπίτι που υπογράφτηκε η Συνθήκη της Χαλέπα όπου έδινε τα πρώτα δικαιώματα στους Κρήτες.
Οι συγγένειες του εκλεκτές. Γιος και ανιψιός βουλευτή, ανιψιός του τότε πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου, σπουδάζει νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με δαπάνες από κληροδότημα που είχε ορίσει για τις σπουδές του ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Εκλέχτηκε πρώτη φορά βουλευτής το 1946, αμέσως μετά την λήξη του Β΄ Π.Π., σε ηλικία μόλις 28 χρονών με το Κόμμα των Φιλελευθέρων. Το 1951 αναλαμβάνει πρώτη φορά υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του ξαδέρφου του και γιου του Ελ. Βενιζέλου, Σοφοκλή Βενιζέλου και στον ανασχηματισμό της ίδιας χρονιάς αναλαμβάνει υπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων. Το 1961 συμμετέχει στην Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου και του Σοφοκλή Βενιζέλου και το 1963 διετέλεσε υπουργός Οικονομικών.
Πρωτοκλασάτο στέλεχος στην Ένωση Κέντρου, θεωρείται από όλον τον πολιτικό κόσμο της εποχής διάδοχος στην ηγεσία του κόμματος, τα σχέδια του όμως ανατρέπονται με την συμμετοχή στην κυβέρνηση του γιου του Γεώργιου Παπανδρέου, Ανδρέα.
Πρωταγωνιστής των Ιουλιανών του 1965 και «αποστάτης», συμμετέχει στην κυβέρνηση Αθανασιάδη-Νόβα και Στεφανόπουλου ως υπουργός Συντονισμού.
Μετά την πτώση της χούντας δεν συμπεριλαμβάνεται στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή και δεν εκλέγεται βουλευτής (πρώτη φορά μετά το 1946). Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1977 ιδρύει το «Κόμμα Νεοφιλελευθέρων» και στις εκλογές του Νοεμβρίου του ίδιου έτους παίρνει στις εκλογές 1,09% και εκλέγεται βουλευτής μαζί με τον Παύλο Βαρδινογιάννη, της γνωστής οικογένειας επιχειρηματιών από το Ρέθυμνο της Κρήτης και αδερφού της γυναίκας του Γιάννη Κεφαλογιάννη, όπως είδαμε στον προηγούμενο άρθρο.
Το 1978 προσχωρεί στην Νέα Δημοκρατία. Υπουργός Συντονισμού το ίδιο έτος, υπουργός Εξωτερικών το 1980 επί κυβερνήσεως Γεωργίου Ράλλη (γιου του κατοχικού πρωθυπουργού Ιωάννη Ράλλη). Την 1η Σεπτεμβρίου του 1984 εκλέγεται πρόεδρος του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, διαδεχόμενος τον Ευάγγελο Αβέρωφ (γόνο της γνωστής οικογένειας των επιχειρηματιών από το Μέτσοβο). Στις εσωκομματικές προστριβές που δημιουργήθηκαν μετά την ήττα της Ν.Δ. στις εκλογές του 1985, κερδίζει εκ νέου την προεδρία του κόμματος από τον δεύτερο υποψήφιο και μετέπειτα Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, γιο του Δημήτριου Στεφανόπουλου ο οποίος ήταν υπουργός Αγορανομίας και Εφοδιασμού στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη που με την σειρά του ήταν τέκνο του πρωθυπουργού και αρχηγού του Λαϊκού Κόμματος Παναγή Τσαλδάρη.
Μετά την συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας στην Οικουμενική Κυβέρνηση του ακαδημαϊκού Ξενοφώντα Ζολώτα, ο Κων/νος Μητσοτάκης εκλέγεται πρωθυπουργός στις εκλογές του 1990 και διατηρεί το αξίωμα αυτό μέχρι τις 13 Οκτωβρίου του 1993, αφού έχει προηγηθεί η αποχώρηση του υπουργού Εξωτερικών και σημερινού πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά (ανιψιός του βουλευτή Μεσσηνίας, με το κόμμα της Ε.Ρ.Ε. του Κωνσταντίνου Καραμανλή, Γεώργιου Σαμαρά) και την ίδρυση του νέου του κόμματος της «Πολιτικής Άνοιξης» στις 30 Ιουνίου. Το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ο Σαμαράς προτρέπει τους βουλευτές της Ν.Δ. που πρόσκεινται σε αυτόν να ανεξαρτητοποιηθούν και ακολουθεί η «αποστασία» του Στ. Στεφανόπουλου (ανιψιού του Στέφανου Στεφανόπουλου που είχε διατελέσει πρωθυπουργός «αποστασίας» από ’65 έως το ‘66 που ο Μητσοτάκης είχε συμμετάσχει ως υπουργός Συντονισμού) και του περιβόητου πια, τότε βουλευτή, Γιώργου Συμπιλίδη.
Μετά την ήττα της Ν.Δ. στις εκλογές του 1993 από το ΠΑΣΟΚ του γιου του Γεωργίου Παπανδρέου, Ανδρέα, ο Μητσοτάκης παραιτείται από αρχηγός του κόμματος, όπου και αναλαμβάνει ο Μιλτιάδης Έβερτ, γιος και αυτός του αρχηγού της Αστυνομίας Πόλεων επί της κατοχής, Άγγελου Έβερτ.
Μέχρι το 2004 συνεχίζει να εκλέγεται βουλευτής με την Ν.Δ. και φέρει πια τον τίτλο του επίτιμου αρχηγού του κόμματος. Ιδιωτεύει πια και έχοντας ιδρύσει το «Ιστορικό Αρχείο Κ. Μητσοτάκη», παρακολουθεί με καμάρι την ένδοξη πορεία των απόγονων του στην πολιτική σκηνή της Ελληνικής Μπασταρδοκρατίας, όπως θα παρακολουθήσουμε παρακάτω.
Κυριάκος Κ. Μητσοτάκης ο γιος.
Ο Βενιαμίν της φαμίλιας.
Γεννηθείς στην Αθήνα το 1968, ο υιός Μητσοτάκης αποφοιτά το 1986 από το Κολλέγιο Αθηνών και συνεχίζει τις σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Harvard και στο Stanford σπουδάζοντας κοινωνικές επιστήμες. Στις εκλογές του 2004 αλλά και του 2007 εξελέγη βουλευτής, πρώτος μάλιστα σε σταυρούς στη Β΄ Αθηνών με το κόμμα της Νέα Δημοκρατίας. Στις 25 Ιουνίου 2013 ανέλαβε τη θέση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στην Κυβέρνηση Σαμαρά, μετά τον πρώτο ανασχηματισμό, θέση που διατήρησε και κατά τον δεύτερο ανασχηματισμό τον Ιούνιο του 2014 την οποία κατέχει μέχρι και σήμερα.
Ντόρα (Θεοδώρα) Μπακογιάννη-Μητσοτάκη η θυγατέρα.
Η πρωτότοκη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και της Μαρίκας Γιαννούκου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Μαίου του 1954. Αποφοιτά από την Γερμανική Σχολή Αθηνών και σπουδάζει Πολιτικές Επιστήμες και Επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Συνεχίζει τις σπουδές της στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Από το 1984 έως το 1989 ήταν υπεύθυνη του πολιτικού γραφείου του τότε Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας (και πατέρα της), Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Παντρεμένη με τον Παύλο Μπακογιάννη (που είχε γνωρίσει όταν σπούδαζε στο Μόναχο), εκλέγεται πρώτη φορά βουλευτής στις επαναληπτικές εκλογές του 1989 που διεξήχθησαν στις 5 Νοεμβρίου, στην μονοεδρική περιφέρεια του νομού Ευρυτανίας, θέση που είχε ο Μπακογιάννης στις πρώτες εκλογές του 1989 στις 18 Ιουνίου, αλλά είχε δολοφονηθεί από την 17 Νοέμβρη στις 26 Σεπτέμβρη του ίδιου έτους.
Ουσιαστικά η πρώτη εισαγωγή της Μπακογιάννη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο γίνεται με αυτόματη διαδοχή του άντρα της.
Αμέσως τοποθετείται υφυπουργός παρά τον πρωθυπουργό (του πατέρα της δηλαδή) και το 1992 αναλαμβάνει το υπουργείο Πολιτισμού σε ηλικία 38 χρονών. Το 1994 εξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας και αργότερα ορίστηκε υπεύθυνη του τομέα Ανάπτυξης και του τομέα Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Νέας Δημοκρατίας. Στις 20 Οκτωβρίου του 2002 εκλέγεται Δήμαρχος Αθηναίων, θέση που παράτησε πρόωρα ώστε να αναλάβει το υπουργείο Εξωτερικών στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή (ανιψιού του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή).
Στις εσωκομματικές εκλογές του 2010 για την ανάδειξη νέου αρχηγού της Ν.Δ., μετά την συντριπτική ήττα του κυβερνώντος κόμματος από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου (εγγονού και γιου των πρώην πρωθυπουργών Γεωργίου και Αντρέα), ηττάται από τον σημερινό πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και αποχωρεί από την Ν.Δ. δημιουργώντας το κόμμα της Δημοκρατικής Συμμαχίας.
Στις εκλογές του 2012 η ΔΗ.ΣΥ. δεν καταφέρνει να μπει στην βουλή στις πρώτες εκλογές του 2012, κάτι που δεν πτοεί την Μπακογιάννη, όπου και επιστρέφει στην Ν.Δ. και τίθεται επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας και έτσι στις επαναληπτικές εκλογές του Ιούνη του 2012 ξαναγίνεται βουλευτής, επιβεβαιώνοντας την ρήση του Αβέρωφ «Ότι όποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώνε οι λύκοι» εκτός και αν έχεις το σωστό επίθετο οπότε σε εκείνη την περίπτωση είσαι ο λύκος και οι ψηφοφόροι σου τα πρόβατα.
Κώστας Μπακογιάννης υιός Ντόρας.
Στις 16 Μαρτίου του 1978 έρχεται στην ζωή ο γιος του Παύλου Μπακογιάννη και της Ντόρας Μπακογιάννη, Κώστας Μπακογιάννης.
Αφού τελειώνει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Brown στις Η.Π.Α. στο τμήμα Ιστορίας και Διεθνών Σχέσεων, συνεχίζει στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ ολοκληρώνοντας το μεταπτυχιακό του στον τομέα της Δημόσιας Διοίκησης και Πολιτικών Επιστημών.
Μέτα το πέρας των σπουδών του εργάζεται ως κοινοβουλευτικός βοηθός ευρωβουλευτή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην Παγκόσμια Τράπεζα με έδρα το Κόσσοβο, ως στέλεχος της ομάδας που συνεπικουρούσε στην υλοποίηση τριών έργων της Τράπεζας στον τομέα της Ενέργειας και της Μεταλλευτικής Βιομηχανίας. Παραιτείται από την θέση το 2006 προκειμένου να εργαστεί στο υπουργείο Εξωτερικών ως ειδικός συνεργάτης με αντικείμενο την προεργασία και προετοιμασία των δημοσίων τοποθετήσεων της υπουργού, δηλαδή της μητέρας του όταν αυτή εκτελούσε χρέη υπουργού Εξωτερικών.
Στις Δημοτικές εκλογές του 2010 και σε ηλικία μόλις 32 ετών εκλέγεται δήμαρχος Καρπενησίου Ευρυτανίας, δηλαδή στην γενέτειρα και εκλογική έδρα του πατέρα του Παύλου και πρώτη εκλογική περιφέρεια της μητέρας του Ντόρα, συνεχίζοντας επάξια την διαδοχή.
Στις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές του 2014, εκλέγεται περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος.
Έτσι απλά. Γιατί τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο όταν είσαι απόγονος Μητσοτάκη.
Λοιποί παρατρεχάμενοι της φαμίλιας του Μητσοτακέικου.
Ο Κυριάκος Βιρβιδάκης εκλέχτηκε βουλευτής Χανίων στις εκλογές του 1989, 1990 και 2012. Το 2013 διετέλεσε και Υφυπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων αρμόδιος για το ΕΣΠΑ.
Την περίοδο όπου δεν είχε εκλεγεί βουλευτής δεν άφησε τον χρόνο να πάει χαμένος αφού από το 2003 μέχρι το 2010 ήταν δήμαρχος Χανίων.
Υποθέτουμε το ότι είναι ανιψιός του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (γιος της αδερφής του «Επίτιμου», Αικατερίνης, είναι καθαρά συμπτωματικό).
Το ίδιο βέβαια θα υποθέσουμε και για την καθηγήτρια οικονομικών στο Τμήμα Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου, πρώην αντιπροέδρου και υποψήφια βουλευτής του κόμματος της «Δράσης», του πρώην υπουργού Εθνικής Οικονομίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη, Στέφανου Μάνου, Αντιγόνη Λυμπεράκη, η οποία τυγχάνει να είναι και αυτή ανιψιά του Μητσοτάκη, αφού είναι κόρη της αδερφής του «Επίτιμου», Αρτεμισίας.
Η μετακίνηση της στο νεοϊδρυθέν κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη, «Ποτάμι», είμαστε σίγουροι πως θα φέρει έναν νέο αέρα στην πολιτική σκηνή, απαλλαγμένο από τα στοιχεία της φαυλοκρατίας και της οικογενειοκρατίας.
Άλλωστε κάθε κόμμα που σέβεται τον εαυτό του χρειάζεται έναν Μητσοτάκη. Έτσι για το γούρι…
Επίλογος δεύτερης πράξης του δράματος.
Αντιγράφουμε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Κώστα Κωστή (καθηγητής Οικονομικής και Κοινωνικής Ιστορίας στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών), «Τα κακομαθημένα παιδιά της Ιστορίας» των εκδόσεων «Πόλις».
«Οι εκλογές που πραγματοποιήθηκαν το 1990, για Τρίτη συνεχόμενη φορά δεν ανέδειξαν νικητή. Η Νέα Δημοκρατία συγκέντρωσε 150 έδρες, πέτυχε, ωστόσο, να προσεταιριστεί τον μοναδικό βουλευτή ενός μικρού συντηρητικού κόμματος και να αποκτήσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που χρειαζόταν για να μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση, Η επιτυχία του Κ. Μητσοτάκη οφειλόταν με μεγάλο βαθμό στην προσπάθεια του να ανατρέψει την συντηρητική εικόνα της Ν.Δ. και την ταύτισή της με την προδικτατορική δεξιά. Για τον λόγο αυτόν προέβαλε τον φιλελευθερισμό ως θεμελιώδη ιδεολογικό άξονα του κόμματος , και προώθησε στελέχη από τον χώρο αυτό.»
Άξιοι απόγονοι του νεοφιλελευθερισμού που εισήγαγε στον ελληνικό δημόσιο λόγο πρώτος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ώστε να θολώσει τα νερά και να κοροϊδέψει τους ψηφοφόρους ότι αποτίναξε τον συντηρητισμό, τα τέκνα του Μητσοτάκη σήμερα όντας στελέχη της κυβέρνησης Σαμαρά σε νευραλγικές θέσεις του δημοσίου, θερμοί υποστηρικτές των ιδιωτικοποιήσεων, καταγγέλλουν το σπάταλο κράτος και τους ανεύθυνους πολίτες, αυτούς δηλαδή που έναν αιώνα τώρα τους τρέφουν και μεγαλώνουν γενιές και γενιές Μητσοτάκηδων, που αποτελεί την επιτομή της πολιτικής οικογένειας με όρους Μαφίας.
Μιας Κόζα Νόστρα δημοσίου.
του Χάρη Ζάβαλου
nostimonimar
μονταζ teo
4/6/19
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου