Βρυκολακιασμένες ψυχές σε στοιχειωμένα κτίρια της Αγγλίας…

Παραμονές Χριστουγέννων του 1938, ένας διαπρεπής πνευματιστής του Λονδίνου, καθ’ όλα αξιόπιστος, ισχυριζόταν πως τα καταμετρημένα φαντάσματα της Αγγλίας εκείνη την εποχή ήταν 847.

Αντιθέτως, όμως, η Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου δήλωνε ότι ο αριθμός των επισήμως αναγνωρισμένων φαντασμάτων της Αγγλίας ανερχόταν σε 800.

Βρυκολακιασμένες ψυχές συγκεντρώνονταν έξω από στοιχειωμένους πύργους, από ερειπωμένες επαύλεις και ιστορικά καπηλειά. Οι αφηγήσεις περίσσευαν… Αφηγήσεις για οπτασίες μορφών που βαστούσαν στα χέρια τα κεφάλια τους και για σιδηρόφρακτα φαντάσματα με στιλπνές περικεφαλαίες που περιδιάβαιναν στα υπόγεια, στα κελάρια και στις ειρκτές των κάστρων. Αφηγήσεις για δαιμονικά που τριγυρνούσαν εδώ κι εκεί, περιφέροντας την οργή ή τη δυστυχία τους.

Στα μελαγχολικά τέλματα του Cumberland και του Yorkshire, στα απόκρημνα βουνά της Βορείου Ουαλίας και στα ομιχλώδη οροπέδια της Σκωτίας επικρατούσε μια πυρετώδης κίνηση φαντασμάτων.

Όμοια με πνοές παγωμένου ανέμου, γλιστρούσαν τα μεσάνυχτα από δωμάτιο σε δωμάτιο μέσα στα ερημικά παλάτια των Τυδώρ. Άλλοτε, πάλι, οι απόκοσμες οντότητες κυκλοφορούσαν με βαριά θορυβώδη βήματα πάνω κάτω στους ψυχρούς διαδρόμους και στις δρύινες σκάλες. Και ήταν στιγμές που κάθονταν σοβαρές κι αμίλητες κοντά στα ζεστά τζάκια, λες κι ήταν ακόμα ζωντανοί.
Μεταξύ των πολλών φαντασμάτων ανήκαν και οι έξι δυστυχισμένες σύζυγοι του αδίστακτου Βασιλιά Ερρίκου του Η’, που συχνά εμφανίζονταν στα Ανάκτορα του Hampton Court.

Και ακριβώς την ώρα που σήμαιναν μεσάνυχτα, οι πένθιμες περπατησιές της Λαίδης Jane Seymour, της τρίτης του γυναίκας, αντηχούσαν μέσα στα πολυτελή διαμερίσματα. Κατέβαινε στητή τη μεγάλα σκάλα και χανόταν ξαφνικά στον περίφημο “ασημένιο διάδρομο” του παλατιού.

Επίσης, η πέμπτη του σύζυγος, η Catherine Howard, για την οποία έδωσε διαταγή να την αποκεφαλίσουν στον Πύργο του Λονδίνου, σε ηλικία μόλις 19 ετών, με τη βαριά κατηγορία της προδοσίας και της μοιχείας, ήταν κι αυτή μια ύπαρξη που δεν είχε βρει την ηρεμία και τη γαλήνη στον άλλο κόσμο.

Μάλιστα, όταν βρισκόταν φυλακισμένη στο Hampton Court, κατόρθωσε να δραπετεύσει και να σπεύσει κλαίγοντας γοερά στο παρεκκλήσι του ανακτόρου, για να ζητήσει χάρη από τον Βασιλιά σύζυγό της, ο οποίος εκείνη τη στιγμή παρακολουθούσε τη λειτουργία. Στο κατώφλι του παρεκκλησίου, οι φρουροί έλαβαν τη διαταγή να τη συλλάβουν ξανά και να τη σύρουν με τη βία στο κελί της.

Αιώνες αργότερα, το προσωπικό του ανακτόρου εξακολουθούσε να βεβαιώνει πως άκουγε τις φωνές ικεσίας της, τα κλάματα και τα παρακάλια της, ενώ το φάντασμα της νεαρής Βασίλισσας γλιστρούσε αθόρυβα μες στο σκοτάδι.

Συγκλονιστικές ιστορίες φαντασμάτων κυκλοφορούν ακόμη για τον διαβόητο Πύργο του Λονδίνου, που του έμελλε να γίνει αυτόπτης μάρτυρας αναρίθμητων θανάτων, δολοφονιών, αποκεφαλισμών και βασανιστηρίων, αλλά και ποικίλων άλλων αιματηρών επεισοδίων, ιδίως κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα.

Ελάχιστα κτίρια στον κόσμο, άλλωστε, περικλείουν μέσα στους τοίχους τους τόσους αναστεναγμούς, τόσες κραυγές αγωνίας και τόσα άγρια ουρλιαχτά πόνου, όπως ο Πύργος του Λονδίνου. Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, το πόσο έχει συνυφαστεί η ύπαρξή του με ένα σωρό θεάσεις φαντασμάτων, που άφησαν την ύστατη πνοή τους μέσα στους μουχλιασμένους χώρους του.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Η ΒΡΑΔΥΝΗ”, στις 21/12/1938…

 πηγη el.gr