ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ!

Νόμος με το οποίο απαγορεύεται το νυχτερινό μαγαζί να βάζει μουσική μετά τις 10 το βράδυ. Και το καλοκαίρι μετά τις ένδεκα. Διαμαρτυρία από τους ιδιοκτήτες των κέντρων, μπαρ, ρεστωράν και σία, οι οποίοι μιλάνε για κυβερνητικό σαμποτάζ στις επιχειρήσεις τους.
Το μέτρο δεν το γουστάρει και η πελάτεία, η οποία δεκαετίες πλέον έχει μάθει να ξεκινάει τη νυχτερινή εξόρμηση μετά τα μεσάνυχτα.

Έξοδο έχει το 15χρονο κορίτσι, με την παρέα στη τάδε ντίσκο. Το ωράριο της διασκέδασης δεν είναι 5 με 6 μέχρι 10, άντε τις 11. Όχι. Ο μαλάκας ο μπαμπάς, και δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά, την... αντίσταση του στο κατεστημένο της νεολαίας, θα πάει να παραλάβει την μικρά (στο θέμα ντίσκο δεν είναι μικρά) ξημερώματα. Αφού θα έχει χαράξει η αυγούλα.

Για το νόμο, που λέγαμε. Δεν πρόκειται για απαγόρευση. Κακώς γίνεται λόγος για απαγόρευσης ''μουσικού'' θορύβου. Πρόκειται περί προστασίας, σε ώρες κοινής ησυχίας, αυτών των πολιτών που δεν είναι υποχρεωμένοι να ενοχλούνται από την ηχητική, χορευτικού τύπου, ρύπανση. 

Ελεύθερος, κατά τον νομοθέτη, ο καθένας να ακούσει μουσική, όποια αρκουδοειδή κάνει κέφι, και να χορεύει. Γιατί να είναι ελεύθερος και να στέλνει τα κλαμπατσίμπανα μέσα στο σαλόνι και την κρεβατοκάμαρα του γείτονα. Κάποιοι θέλουν να κοιμηθούν, να κουβεντιάσουν μέσα στο σπίτι τους, να ακούσουν τη μουσική της αρεσκείας τους. 

Το πρόβλημα, γιατί υπάρχει πρόβλημα, είναι ότι τα μαγαζιά είναι φυτρωμένα ανάμεσα σε σπίτια που κατοικεί κόσμος και υποφέρει. 

πηγη apodytiriakias.gr