ΞΥΛΟΣΟΜΠΑ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ

Η αγαπη της γλυκειας θαλπωρης στα χρονια τα δυσκολα, μετα την Ναζιστικη θηριωδια, στην Πατριδα μου κατα την διαρκεια του χειμωνα. Ποσες μνημες μου φερνει στο νου. Η προετοιμασια για τον επομενο χειμωνα ηταν προκαθορισμενη, με την ληξη του χειμωνα. Ετσι τετοιο καιρο, γινοτανε η αποσυναρμολογηση. Κατεβαζαμε τα μπουρια και τα καθαριζαμε. Ποση καπνα εβγαινε απο τα μπουρια? Αστα και βραστα. Χτυπωντας τα μπουρια επεφτε η καπνα. Μετα με ενα χοντρο πανι συροντας το εσωτερικα δεν εμενε
τιποτε. Στην συνεχεια πλυσιμο με ζεστο νερο (αφου ειχαμε τριψει σαπουνι πρασινο ποτασας με τον τριφτη που τριβουμε το τυρι.) . Πεντακαθαρα γινοτανε καινουργια. Στον ηλιο και μαζεμα. Τα τυλιγαμε με παλια σεντονια που ηταν μονον για τα μπουρια και στο υπογειο του σπιτιου.. Μετα ειχε σειρα η σομπα. Μια απο τα ιδια και σκεπασμα με ενα ωραιο καλυμα και στην θεση της. 
Ευχες για τον νεο χειμωνα. 
Δεν τελειωσαμε ομως. 
Τωρα σειρα ειχε η εργασια μετα δαπανης. Τα ξυλα. Αναλογα με τα οικονομικα γινοτανε και η προμηθεια. Ποτε εκατο οκαδες ποτε εκατον πενηντα και αιντε αιντε μεχρι να φθασουμε τις δεκα χιλιαδες οκαδες. 
Αυτο κρατουσε σχεδον μεχρι τον Σεπτεμβριο. Τα ξυλα ετσι ηταν στεγνα και στοιβαγμενα σωστα στο υπογειο. Μπορει να ηταν μια κουραστικη προετοιμασια, αλλα ηταν η αγαπη προς την θερμανση τον χειμωνα. Η σομπα δεν ηταν μονο για θερμανση, οχι ,λαθος ηταν και φουρνος με ταψια. Τα παρασκευαζομενα φαγητα δεν εχουν καμμια σχεση, με τις σημερινες υπεραυτοματες ηλεκρικες κουζινες. Στο επανω μερος ειχε τεσσερα ματια  για κατσαρολες. Εξτρα που μια κατσαρολα μεγαλη, ηταν μονιμα επανω με νερο και σου παρειχε την δυνατοτητα, να εχεις νερο ζεστο καθε στιγμη. Σημειωτεον οτι απο την στιγμη που αναβε θα εσβηνε στο τελος του χειμωνα. Γλυκειες και πικρες αναμνησεις σαν να μην περασε ουτε μια μερα.
teo