Ρώσος ποιητής, που αναδείχθηκε τα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης και με τους στίχους του εξέφρασε τη γενιά της αποσταλινοποίησης.
Ο Γεβγένι Γκάνγκνους γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1932 στην πόλη Ζίμα της Σιβηρίας. Ο πατέρας του Αλεξάντρ Γκάνγκνους ήταν γεωλόγος, όπως και η μητέρα του Ζινάιντα
Γεφτουσένκο, το επίθετό της οποίας υιοθέτησε ο ποιητής μετά τον χωρισμό των γονέων του. Και οι δύο παππούδες του, ο ένας στρατηγός του Κόκκινου Στρατού και ο άλλος μαθηματικός, έπεσαν θύματα της σταλινικής τρομοκρατίας.
Ο ποιητής πέρασε τα παιδικά χρόνια του στη Μόσχα και στη γενέτειρά του, όπου οι γονείς του συμμετείχαν σε γεωλογικές έρευνες. Μετά το 1944 εγκαταστάθηκε στη Μόσχα μαζί με τη μητέρα του, η οποία, χωρισμένη από τον άντρα της, κέρδιζε δύσκολα το ψωμί της, στην αρχή ως τραγουδίστρια και κατόπιν ως υπάλληλος.
Στα 15 του χρόνια αποβλήθηκε από το σχολείο για ανυπακοή κι έπιασε δουλειά σε αποστολές γεωλογικών ερευνών στη Σιβηρία και στην Κεντρικής Ασίας. Μετά την επιστροφή του στη Μόσχα, άρχισε να δημοσιεύει από το 1949 ποιήματα, που είχαν ως θέμα διάφορα επίκαιρα περιστατικά. Η πρώτη ποιητική συλλογή του «Οι ερευνητές του μέλλοντος» (1952), του άνοιξε τις πόρτες της Ένωσης Συγγραφέων και του Ινστιτούτου Φιλολογίας, στο οποίο σπούδασε για δύο χρόνια.
Επηρεασμένος από τον Μαγιακόφσκι, αντλεί τα θέματά του από την επικαιρότητα και τοποθετείται αυτός ο ίδιος κεντρικός ήρωας του έργου του, έτσι που η λυρική ποίησή του γίνεται κατά κάποιο τρόπο πολιτική στράτευση. Η στάση αυτή, σε συνδυασμό με την εκρηκτική ιδιοσυγκρασία του, τον ανέδειξε κήρυκα και ήρωα μιας γενιάς με κριτική διάθεση, απέναντι στο σταλινικό παρελθόν.
Οι στίχοι του, που αρχικά απαγγέλλονταν μπροστά σε πυκνό ακροατήριο κατήγγελλαν εν ονόματι των επαναστατικών ιδεωδών την υποκρισία της σοβιετικής γραφειοκρατίας. Δεν δίστασε να προβάλει καυτά προβλήματα που δίχαζαν την κοινή γνώμη, όπως τα κατάλοιπα του σταλινισμού και τον αντισημιτισμό.
Τόλμησε να διακηρύξει τις αντιρρήσεις του στην «Πρόωρη Αυτοβιογραφία» του που έγραψε σε γαλλική γλώσσα το 1963 και την απηύθυνε στο κοινό τής Δύσης, το οποίο τον θεώρησε ως έναν από τους ηγέτες του φιλελεύθερου κινήματος στη Σοβιετική Ένωση. Εξ αυτού του λόγου, ο ποιητής δέχτηκε δριμύτατη κριτική από τις επίσημες αρχές και αναγκάστηκε να κάνει την αυτοκριτική. Κατόπιν έγινε υμνητής του καθεστώτος και προνομιούχος καλλιτέχνης της ΕΣΣΔ, έως τα χρόνια της πτώσης της.
Υποστήριξε τις μεταρρυθμίσεις του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και το 1989 εκλέχθηκε βουλευτής. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, τάχθηκε κριτικά στο πλευρό του Μπόρις Γέλτσιν και μοίραζε το χρόνο του μεταξύ Μόσχας και ΗΠΑ, διδάσκοντας ποίηση σε διάφορα πανεπιστήμια.
Στην προσωπική του ζωή ήταν από τους πιο γνωστούς γυναικοκατακτητές της Μόσχας. Νυμφεύτηκε τέσσερις φορές και απέκτησε πέντε αγόρια.
Ο Γεβγένι Γεφτουσένκο πέθανε την 1η Απριλίου 2017 στην Τάλσα της πολιτείας Οκλαχόμα των ΗΠΑ, σε ηλικία 84 ετών.
πηγη sansimera.gr
Ο Γεβγένι Γκάνγκνους γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1932 στην πόλη Ζίμα της Σιβηρίας. Ο πατέρας του Αλεξάντρ Γκάνγκνους ήταν γεωλόγος, όπως και η μητέρα του Ζινάιντα
Γεφτουσένκο, το επίθετό της οποίας υιοθέτησε ο ποιητής μετά τον χωρισμό των γονέων του. Και οι δύο παππούδες του, ο ένας στρατηγός του Κόκκινου Στρατού και ο άλλος μαθηματικός, έπεσαν θύματα της σταλινικής τρομοκρατίας.
Ο ποιητής πέρασε τα παιδικά χρόνια του στη Μόσχα και στη γενέτειρά του, όπου οι γονείς του συμμετείχαν σε γεωλογικές έρευνες. Μετά το 1944 εγκαταστάθηκε στη Μόσχα μαζί με τη μητέρα του, η οποία, χωρισμένη από τον άντρα της, κέρδιζε δύσκολα το ψωμί της, στην αρχή ως τραγουδίστρια και κατόπιν ως υπάλληλος.
Στα 15 του χρόνια αποβλήθηκε από το σχολείο για ανυπακοή κι έπιασε δουλειά σε αποστολές γεωλογικών ερευνών στη Σιβηρία και στην Κεντρικής Ασίας. Μετά την επιστροφή του στη Μόσχα, άρχισε να δημοσιεύει από το 1949 ποιήματα, που είχαν ως θέμα διάφορα επίκαιρα περιστατικά. Η πρώτη ποιητική συλλογή του «Οι ερευνητές του μέλλοντος» (1952), του άνοιξε τις πόρτες της Ένωσης Συγγραφέων και του Ινστιτούτου Φιλολογίας, στο οποίο σπούδασε για δύο χρόνια.
Επηρεασμένος από τον Μαγιακόφσκι, αντλεί τα θέματά του από την επικαιρότητα και τοποθετείται αυτός ο ίδιος κεντρικός ήρωας του έργου του, έτσι που η λυρική ποίησή του γίνεται κατά κάποιο τρόπο πολιτική στράτευση. Η στάση αυτή, σε συνδυασμό με την εκρηκτική ιδιοσυγκρασία του, τον ανέδειξε κήρυκα και ήρωα μιας γενιάς με κριτική διάθεση, απέναντι στο σταλινικό παρελθόν.
Οι στίχοι του, που αρχικά απαγγέλλονταν μπροστά σε πυκνό ακροατήριο κατήγγελλαν εν ονόματι των επαναστατικών ιδεωδών την υποκρισία της σοβιετικής γραφειοκρατίας. Δεν δίστασε να προβάλει καυτά προβλήματα που δίχαζαν την κοινή γνώμη, όπως τα κατάλοιπα του σταλινισμού και τον αντισημιτισμό.
Τόλμησε να διακηρύξει τις αντιρρήσεις του στην «Πρόωρη Αυτοβιογραφία» του που έγραψε σε γαλλική γλώσσα το 1963 και την απηύθυνε στο κοινό τής Δύσης, το οποίο τον θεώρησε ως έναν από τους ηγέτες του φιλελεύθερου κινήματος στη Σοβιετική Ένωση. Εξ αυτού του λόγου, ο ποιητής δέχτηκε δριμύτατη κριτική από τις επίσημες αρχές και αναγκάστηκε να κάνει την αυτοκριτική. Κατόπιν έγινε υμνητής του καθεστώτος και προνομιούχος καλλιτέχνης της ΕΣΣΔ, έως τα χρόνια της πτώσης της.
Υποστήριξε τις μεταρρυθμίσεις του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και το 1989 εκλέχθηκε βουλευτής. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, τάχθηκε κριτικά στο πλευρό του Μπόρις Γέλτσιν και μοίραζε το χρόνο του μεταξύ Μόσχας και ΗΠΑ, διδάσκοντας ποίηση σε διάφορα πανεπιστήμια.
Στην προσωπική του ζωή ήταν από τους πιο γνωστούς γυναικοκατακτητές της Μόσχας. Νυμφεύτηκε τέσσερις φορές και απέκτησε πέντε αγόρια.
Ο Γεβγένι Γεφτουσένκο πέθανε την 1η Απριλίου 2017 στην Τάλσα της πολιτείας Οκλαχόμα των ΗΠΑ, σε ηλικία 84 ετών.
πηγη sansimera.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου