Το 1935-1936 ήταν καταπληκτική χρονιά… σημειώθηκαν 6 θάνατοι διατελεσάντων Ελλήνων πρωθυπουργών

Όσοι γενούν πρωθυπουργοί όλοι τους θα πεθάνουν τους κυνηγάει ο λαός για τα καλά που κάνουν κυνηγάει λέει στο τραγούδι του ο Μάρκος Βαμβακάρης. «Οι πρωθυπουργοί» γράφτηκε και κυκλοφόρησε την άνοιξη της φοβερής χρονιάς του 1936, λίγο μετά το θάνατο, στις 13 Απριλίου, του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Δεμερτζή από ανακοπή καρδιάς.
Είχαν προηγηθεί δυο ακόμη θάνατοι πρωθυπουργών. Με χρονολογική σειρά, αναφέρω: Την 1η Φεβρουαρίου του 1936, του Γεωργίου Κονδύλη από καρδιά, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός το 1935 και στις 18 Μαρτίου του 1936 του Ελευθέριου Βενιζέλου, επίσης από καρδιά, ενώ είχε προηγηθεί βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Ο Μάρκος στην αυτοβιογραφία του αναφέρει ότι τους πρωθυπουργούς τους τραγούδησε σε δίσκο πριν αναλάβει ο Μεταξάς και ότι πρόλαβε και το είπε γιατί μετά δεν θα περνούσε από την λογοκρισία. Ακόμη, ο Μάρκος αναρωτιόταν πως έγινε και αυτό και πέθαναν τέσσερις πέντε πρωθυπουργοί την ίδια χρονιά. Ο Μάρκος μιλάει για τέσσερις πέντε*, αλλά το τραγούδι γράφτηκε όπως είπαμε την άνοιξη του 1936, λίγο μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Δεμερτζή κι ενώ είχαν προηγηθεί, όπως προανέφερα, οι θάνατοι του Κονδύλη και του Βενιζέλου. Οι υπόλοιποι, πέθαναν μετά το τραγούδι, όπως θα δούμε στη συνέχεια. Στις 17 Μαΐου του 1936 πεθαίνει ο Παναγής Τσαλδάρης από ανακοπή καρδιάς, πρωθυπουργός κατά περιόδους από το 1932 έως το 1935 (με μικρές διακοπές). Ακολουθεί στις 4 Αυγούστου του 1936 η δικτατορία του Μεταξά και μετά από ενάμιση μήνα, στις 16 Σεπτεμβρίου, πεθαίνει ο Αλέξανδρος Ζαΐμης, που διετέλεσε πρωθυπουργός το 1897 και κατά διαστήματα μεταξύ του 1915 – 1917 και 1926 – 1928, ενώ για πολλά χρόνια διετέλεσε και πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Στις 17 Νοεμβρίου του 1936 πεθαίνει από ανακοπή καρδιάς ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, ο οποίος είχε διατελέσει για ένα δεκαήμερο πρωθυπουργός το 1932. Τη φοβερή χρονιά του 1936 λοιπόν, σημειώθηκαν συνολικά 6 θάνατοι διατελεσάντων πρωθυπουργών και μια δικτατορία. * Η αυτοβιογραφία του γράφτηκε πολλά χρόνια αργότερα, οπότε ο Μάρκος γνώριζε ότι είχαν πεθάνει περισσότεροι από τρεις πρωθυπουργοί. Επέθανε ο Κονδύλης μας πάει και ο Βενιζέλος την πούλεψε κι ο Δεμερτζής που θα ‘φερνε ένα τέλος*. Όσοι γίνουν πρωθυπουργοί όλοι τους θα πεθάνουν τους κυνηγάει ο λαός, απ’ τα καλά που κάνουν. Βάζω υποψηφιότητα πρωθυπουργός να γίνω, να κάθομαι τεμπέλικα να τρώω και να πίνω. Και ν’ ανεβαίνω στη Βουλή εγώ να τους διατάζω, να τους πατώ τον ναργιλέ και να τους μαστουριάζω. * Το πρώτο τετράστιχο δεν ακούγεται στον δίσκο .

 mpetskas.gr