Το Γαλάτσι παλιά είχε λίγα σπίτια φιαγμένα πρόχειρα μέσα σε οικόπεδα με δόσεις....
Και παράγκες ανάμεσα σε αυτά ....
Βοσκοτόπια η περιοχή για γιδοπρόβατα και οι γαλατάδες ξεκινούσαν αξημέρωτα
για να μοιράσουν γάλα στα Πατήσια...στην Κυψέλη....στο άστυ τότε....
Η Κυψέλη ειδικά στις δόξες της ....
Παραμονές του Πάσχα οι βοσκοί από το Γαλάτσι ξεκινούσαν με ζωντανά αρνιά
και έφθαναν στις συνοικίες για να τα πουλήσουν.
Ένα δράμα η σφαγή σε κάποια αλάνα αλλά αυτή ήταν δουλειά τους και από
αυτά τα ζώα ζούσαν τις οικογένειες.
Στην Κυψέλη είχαν στέκι στην αγορά στην Φωκίωνος Νέγρη....
Άγριες εικόνες για τα μάτια των παιδιών με τον βοσκό να σφάζει και στην συνέχεια
να γδέρνει κρατώντας με τα δόντια το μαχαίρι όταν δεν το χρησιμοποιούσε.
Δεν ήταν και για τους πολλούς το φρέσκο αρνί λόγω κόστους οπότε την λύση
την έδινε το...φρεσκοκαταψυγμένο που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δεν το έλεγαν
σκέτο καταψυγμένο.
Αν είχες τεφτέρι πήγαινες στον χασάπη της γειτονιάς και μούρη φυσικά δηλαδή
αν πλήρωνες όποτε έπρεπε και όχι όποτε μπορούσες.
Τις ημέρες πρίν από το Πάσχα και όσο πλησίαζε η Μεγαλοβδομάδα πρώτο θέμα
στην γειτονιά ήταν...το αρνί.
Στερημένος ο κόσμος και από το κρέας που συνήθιζε και μπορούσε να τρώει
στην καλύτερη ...κάθε Κυριακή.
Το φρέσκο ήταν είδηση οπότε το βάρος έπεφτε στην φίλη Χώρα Ν.Ζηλανδία
που μας προμήθευε το ...παγωμένο αγνώστων λοιπών στοιχείων.
Υπήρχαν συνταγές γι αυτό προκειμένου να το "εξημερώνουν" και μπορέσουν
να το τεμαχίσουν οι φυσικές οδοντοστοιχίες γιατί όσοι δεν είχαν ή είχαν
ψεύτικες στην κυριολεξία το περνούσαν αμάσητο.
Για γεύση δεν συζητάμε γι αυτό και έβαζαν διάφορα καρυκεύματα.
Δεν ξεχνάω την όψη που έπαιρναν τα πρόσωπα όποτε
έτρωγαν φρέσκο και ειδικά των ηλικιωμένων.
Πίσω στα παλιά !
Και παράγκες ανάμεσα σε αυτά ....
Βοσκοτόπια η περιοχή για γιδοπρόβατα και οι γαλατάδες ξεκινούσαν αξημέρωτα
για να μοιράσουν γάλα στα Πατήσια...στην Κυψέλη....στο άστυ τότε....
Η Κυψέλη ειδικά στις δόξες της ....
Παραμονές του Πάσχα οι βοσκοί από το Γαλάτσι ξεκινούσαν με ζωντανά αρνιά
και έφθαναν στις συνοικίες για να τα πουλήσουν.
Ένα δράμα η σφαγή σε κάποια αλάνα αλλά αυτή ήταν δουλειά τους και από
αυτά τα ζώα ζούσαν τις οικογένειες.
Στην Κυψέλη είχαν στέκι στην αγορά στην Φωκίωνος Νέγρη....
Άγριες εικόνες για τα μάτια των παιδιών με τον βοσκό να σφάζει και στην συνέχεια
να γδέρνει κρατώντας με τα δόντια το μαχαίρι όταν δεν το χρησιμοποιούσε.
Δεν ήταν και για τους πολλούς το φρέσκο αρνί λόγω κόστους οπότε την λύση
την έδινε το...φρεσκοκαταψυγμένο που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δεν το έλεγαν
σκέτο καταψυγμένο.
Αν είχες τεφτέρι πήγαινες στον χασάπη της γειτονιάς και μούρη φυσικά δηλαδή
αν πλήρωνες όποτε έπρεπε και όχι όποτε μπορούσες.
Τις ημέρες πρίν από το Πάσχα και όσο πλησίαζε η Μεγαλοβδομάδα πρώτο θέμα
στην γειτονιά ήταν...το αρνί.
Στερημένος ο κόσμος και από το κρέας που συνήθιζε και μπορούσε να τρώει
στην καλύτερη ...κάθε Κυριακή.
Το φρέσκο ήταν είδηση οπότε το βάρος έπεφτε στην φίλη Χώρα Ν.Ζηλανδία
που μας προμήθευε το ...παγωμένο αγνώστων λοιπών στοιχείων.
Υπήρχαν συνταγές γι αυτό προκειμένου να το "εξημερώνουν" και μπορέσουν
να το τεμαχίσουν οι φυσικές οδοντοστοιχίες γιατί όσοι δεν είχαν ή είχαν
ψεύτικες στην κυριολεξία το περνούσαν αμάσητο.
Για γεύση δεν συζητάμε γι αυτό και έβαζαν διάφορα καρυκεύματα.
Δεν ξεχνάω την όψη που έπαιρναν τα πρόσωπα όποτε
έτρωγαν φρέσκο και ειδικά των ηλικιωμένων.
Πίσω στα παλιά !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου