ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ:...13 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΝΟΙΑΣΤΗΚΑΝ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΘΑ ΔΙΟΡΙΣΤΟΥΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Και γιατί ο γραμματέας της Νεολαίας Σύριζα δεν έχει καμία σχέση με αυτούς! Το θέμα της ημέρας προφανώς είναι οι ξεκαρδιστικές/σιχαμερές δηλώσεις του Ιάσωνα Σχινά-Παπαδόπουλου, γραμματέας της μνημονιακής πλέον Νεολαίας Σύριζα, ο οποίος για να μας δικαιολογήσει το πως βρέθηκαν η μάνα του, ο αδερφός του και η κολλητή του να προσλαμβάνονται για να δουλέψουν για το κράτος μας λέει
διάφορα, όπως το πόσα χρόνια τρέχει σε κινητοποιήσεις, το τι λαϊκή ηρωίδα είναι η μάνα του και πόσο κουράστηκε ο αδερφός του στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ το 2008 (αλήθεια). Το ξεκαρδιστικό/σιχαμερό στοιχείο αυτών των δηλώσεων, είναι πως ο Σχινάς-Παπαδόπουλος (έχω μια έμφυτη αντιπάθεια για τους ανθρώπους με δύο επώνυμα, το παραδέχομαι) επικαλείται το οικογενειακό του παρελθόν και το τι έκανε η γιαγιά του και διάφοροι συγγενείς στην Εθνική Αντίσταση, προκειμένου να δημιουργήσει μια αίσθηση δικαίωσης για το ΣΥΡΙΖΑικό αυτορουσφέτωμα. Ότι το αξίζουν ρε παιδί μου, για τους ηρωϊκούς προγόνους. Επειδή αυτό το τελευταίο λοιπόν είναι τόσο γελοίο που καταντάει εξοργιστικό, παρουσιάζουμε τα βιογραφικά μερικών σπουδαίων, αν και όχι γνωστών στο πλατύ κοινό, αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης. 

Μερικών από τους χιλιάδες που έπαιξαν τη ζωή τους και στο μέτωπο του ’40 και στην Εθνική Αντίσταση και σίγουρα όχι για να κερδίσουν μια βύσμα και μια θέση στο δημόσιο. Να δούμε τέλος πάντων τι έκαναν στη ζωή τους αυτοί οι άνθρωποι και κυρίως το με τι ανταμοίφθηκαν για τον αγώνα τους, για να έρχεται 70 χρόνια μετά να διορίζει την κολλητή του ο Ιάσονας Σχινάς-Παπαδόπουλος στο όνομά τους: 
Γεράσιμος Θερμός 

 Ο Γεράσιμος Θέρμος γενήθηκε στο χωριό Εγκλουβή . Εργάσθηκε ως δάσκαλος και μπήκε στο ΚΚΕ και τον ΕΛΑΣ με το ψευδώνυμο Τιλίλας. Στην μάχη της Λευκάδας 15-18 Ιουνίου 1944 ήταν επικεφαλής του δεύτερου λόχου του ΕΛΑΣ. Σκοτώθηκε το 1947 στην μάχη της Πούντας και το κεφάλι του κόπηκε απο τους άνδρες του Ζέρβα και κρεμάσθηκε στο πεμπτοφάναρο της πλατείας της πόλης της Λευκάδας. 
Στέλιος Στραβομύτης 

 Ο Στέλιος Στραβομύτης ήταν στέλεχος του ΕΑΜ Αμφιλοχίας και μέλος του ΚΚΕ, το μεταβαρκιζιανό κράτος τον έστειλε στο κολαστήριο της Κέρκυρας και μετέπειτα η Χούντα σε φρενοκομείο αντιφρονούντων. Εκεί βασανίσθηκε μέχρι να χάσει τα λογικά του. To ψευδώνυμό του ήταν “Κόκκινος”. Ήταν ένας από τους πρώτους αγωνιστές του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ της Αμφιλοχίας. 
Γιάννης Πετρόπουλος 
Ο Γιάννης Πετρόπουλος απο την περιοχή Τεγέας Αρκαδίας , γενηθηκε στο χωριό Στρίγγο του νομού. Διετέλεσε ηγετικό στέλεχος του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ Αρκαδιας με πλούσια και εκτενή δράση. Ως ανταμοιβή για τους προσωπικούς του αγώνες το αστικό κράτος τον καταδίκασε τρείς εις θάνατον στις 16/2/1948 απο το μόνιμο ελληνικό στρατοδικείο. Εκτελέσθηκε μερικές μέρες μετά την καταδίκη αφήνοντας πίσω του μια χήρα και τρία παιδιά. 
Παντελής Λιότσος 

 Ο Παντελής Λιότσος (καπετάν Κόρακας) γεννήθηκε το 1912 στο χωριό Παλήμπεη (Δρυμός) Bόνιτσας. Την περίοδο της εισβολής του Μουσολίνι στην Ελλάδα, πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο ως έφεδρος ανθυπολοχαγός ενάντια στους φασίστες κατακτητές. Ήταν μάλιστα ο πρώτος έλληνας έφεδρος ανθυπολοχαγός που μπήκε στο Αργυρόκαστρο. Για την προσφορά του στο ελληνοϊταλικό μέτωπο, η βασίλισσα Φρειδερίκη τον κάλεσε να λάβει «παράσημο ανδρείας». Ο Παντελής Λιότσος το αρνήθηκε με επιστολή του στο παλάτι. Στην διάρκεια της κατοχής εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ Λευκάδας με το ψευδώνυμο “Κόρακας”. Ο ΕΛΑΣ τον έβαλε διοικητή του Συντάγματος 2/39. Το Μάη του 44 το Γενικό Αρχηγείο του ΕΛΑΣ αποφασίζει να στείλει τον καπετάν Κόρακα και τον σύντροφό του Φουρτούνα για να απελευθερώσουν την Λευκάδα. Τμήμα του ΕΛΑΣ Λευκάδας Για συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση ο Παντελής Λιότσος, αρχικά, όντας έφεδρος ανθυπολοχαγός, επιστρατεύεται, τον Σεπτέμβρη του 1947, στα Γιάννενα και από κει στο Χαϊδάρι θα μεταφερθεί στη συνέχεια στη Μακρόνησο. Εκεί θα αρνηθεί θα υπογράψει δήλωση και θα βασανιστεί σκληρά. Λόγω των απάνθρωπων βασανιστηρίων θα μεταφερθεί από τη Μακρόνησο στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Τον Σεπτέμβρη του 1948 μεταφέρεται στις στρατιωτικές φυλακές της Μακρονήσου (ΣΦΑ) με την ψεύτικη κατηγορία της «ανθρωποκτονίας». Εκεί θα υποστεί βασανιστήρια, ξυλοδαρμούς και μακρόχρονο εγκλεισμό στην απομόνωση. Ο τόπος εξορίας της Μακρονήσου Το 1949 θα μεταφερθεί στις φυλακές της Λευκάδας όπου θα δικαστεί και θα αθωωθεί για την υποτιθέμενη ανθρωποκτονία. Ήταν τόσο ψεύτικα κατασκευασμένη η κατηγορία που ακόμα και οι συγγενείς του θύματος κατέθεσαν πως ήταν αθώος. Μετά την αθώωσή του θα μεταφερθεί εκ νέου στη Μακρόνησο, όπου θα περάσει μια νέα περίοδος απομόνωσης και βασανιστηρίων. Το 1950, θα εξοριστεί στον Αϊ-Στράτη. Μετά από 17 χρόνια εξορίας ο Π. Λιότσος θα αφεθεί πια ελεύθερος. 
Γεράσιμος Πρίφτης 

 Ο Γεράσιμος Πρίφτης υπήρξε στην οργανωμένη του δράση και την αντίσταση ένα απο τα πιο πολύτιμα στελέχη του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ και παρέμεινε ως το τέλος τίμιος, αγνός και γενναίος αγωνιστής. Στον ΕΛΑΣ εντάχθηκε απο το 1943 ως έφεδρος υπολοχαγός. Αργότερα έλαβε τον βαθμό του υπασπιστή στην 8η Μεραρχία του ΕΛΑΣ που έδρευε στην Ρούμελη. Επίσης τέθηκε διευθυντής του κρυπτογραφικού τμήματος. Αργότερα συμμετείχε επιτελικά στην μάχη της Αμφιλοχίας (1944)  Με τον εμφύλιο (1947) εστάλη στο κολαστήριο της Μακρονήσου στο τάγμα σκαπανέων όπου παρέμεινε μέχρι το 1954. 

Εδώ μια φωτογραφία του Γεράσιμου Πρίφτη στη Μακρόνησο:
 Θανάσης Δρούκαλης (Γκούρας) 
 Γεννήθηκε στην Αμφίκλεια Λοκρίδας το 1916. Λοχίας Πυροβολικού στον πόλεμο του ’40 – ’41, αντάρτης του ΕΛΑΣ – εφεδρικού και μόνιμου – από τις αρχές του 1943. Συμμετείχε στις μάχες της Αμφίκλειας, και του 51ου χιλιομέτρου, της Αράχοβας, των Θερμοπυλών, των Δερβινοχωρίων, της Αγίας Τριάδας και της Μακρακώμης. Διωκόμενος, μετά το 1944, κατέφυγε στο ένοπλο Τάγμα καταδιωκόμενων Παρνασσού του Διαμαντή το 1946 και από το 1947, μαχητής του ΔΣΕ, στο πόστο του χειριστή πυροβόλου, το 1948 ονομάστηκε Λοχαγός και το 1949 ταγματάρχης.  Πήρε μέρος σε όλες τις μεγάλες μάχες του ΔΣΕ στην περιοχή. Έπίσης, πήρε μέρος στην μεγάλη διείσδυση της Λοκρίδας και στην διείσδυση του 1948 όπου συνέλαβαν και τον αντιπρόεδρο της Βουλής Κουτσοπέταλο. Πιάστηκε στις 4 Αυγούστου 1949 και καταδικάστηκε σε θάνατο και ισόβια. Αφέθηκε ελεύθερος το 1964. Ασυμβίβαστος ο καπετάνιος, θα προσθέσει στους αγώνες του άλλα 7 χρόνια παρανομίας από τη χούντα. 
Γιώργος Σαμπατάκος 1920 -1949.

 Γεννήθηκε στο χωριό Ανω Καρέα του νομού Λακωνίας. Κατά τα γυμνασιακά του χρόνια οργανώθηκε στην οργάνωση της ΟΚΝΕ. Στην περίοδο της γερμανικής κατοχής ήταν φοιτητής στην Ανωτάτη Εμπορική. Οργανώνεται στην ΕΠΟΝ Σπουδαστών και μάχεται τον ξένο κατακτητή. Το 1946 δολοφονείται άγρια το πατέρας του και εκείνος πιάνεται και στέλνεται στην Μακρόνησο. Ζει από κοντά τα γεγονότα της σφαγής της Α΄ ΕΤΟ στις 29-2 και 1-3 του 1948. Μετά κλείνεται ως το 1949 στην απομόνωση. Δολοφονείται στο “σακί με την γάτα” μετά από πολύωρα βασανιστήρια . 
Σωτήρης Τσιτσιπής ( Λοκρός) ταγμα λοκρου 

Γεννήθηκε στο Δαδί Λοκρίδας κοντά στην Αμφίκλεια. Τελείωσε την στρατιωτική σχολή ευελπίδων τον Αύγουστο του 1940 με τιμητική μνεία. Απο εκεί είχε τον βαθμό του ανθυπολοχαγού του μηχανικού. Το 1940 πήρε μέρος στην Αλβανία και με την διάλυση του μετώπου επέστρεψε στο Δαδί. Στην Κατοχή οι Ιταλοί τον κυνήγησαν πολύ για τα φρονήματά του και έτσι αναγκάσθηκε να φύγει για την Αθήνα. Το 1943 στην Μενδενίτσα Λοκρίδας κατατάχθηκε στο Αρχηγείο του ΕΛΑΣ ως διοικητής λόχου. Αργότερα έγινε διοικητής διλοχίας και μετά τάγματος. Το τάγμα του ήταν το 2/42 Τάγμα Λοκρού . Ο Λοκρός έδωσε πολλές μάχες με τον Άξονα όπως αυτή στις Θερμοπύλες, το 51ο χιλιόμετρο, την Παύλιανη, το Σκλήθρο, το Δαδί και τον Άγιο Κωνσταντίνο. Πήρε μέρος και στα Δεκεμβριανά το 1944. Μετά την Βάρκιζα βγήκε πάλι στο βουνό με τον ΔΣΕ και έδρασε στην Ρούμελη ως επιτελάρχης ταξιαρχίας. Τον Απρίλη του 1949 άρρωστος και εξαντλημένος απο τις κακουχίες πιάσθηκε αιχμάλωτος στον Βάλτο και μεταφέρθηκε στα Τρίκαλα. Δικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο στις 15-4-1949 και εκτελέσθηκε την επόμενη. 
Νίκος Γκότσης   Δικηγόρος από την Ζαχάρω.

 Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση ως υπεύθυνος του δικαστικού του 9ου Συντάγματος Μεσσηνίας. Μετά την Βάρκιζα ξεκινά ο διωγμός του και κρύβεται στα βουνά με άλλους συντρόφους του. Το 1946 εντάσσεται στον ΔΣΠ και λαμβάνει μέρος σε πολλές μάχες. Προάγεται στον βαθμό του Συνταγματάρχη και συμμετέχει στην Δικαστική Επιτροπή ΔΣΠ. Στις 18/05/1949 συλλαμβάνεται και καταδικάζεται 72 φορές σε θάνατο (!).  Οδηγήθηκε μαζί με τον Λεωνίδα Κωνστανταράκο στο απόσπασμα όπου εκτελείται με ανοιχτά τα μάτια και την γροθιά σηκωμένη.
Θανάσης Καλαμπόκας 
Απόφοιτος του Γυμνάσιου Παγκρατίου και κάτοικος Βύρωνα. Με την Κατοχη υπηρετεί ως διερμηνέας στο αεροδρόμιο Χασάνι, όπου έβαζε μέσα αντιστασιακούς και έκλεβαν όπλα. Αργότερα υπηρετεί ως διμοιρίτης στον 4ο Λόχο ΕΛΑΣ Παγκρατίου. Πολεμά στα Δεκεμβριανά στην περιοχή Αρδήττου-Σταδίου -Ιλισσού, με κορυφαία στιγμή δράσης του όταν απεγκλωβίζει 63 ΕΛΑΣιτες από τα αγγλικά τανκ και τους οδηγεί στον Βύρωνα.  Μετά την Βάρκιζα εξορίζεται στην Ικαρία. Το 1948 ανεβαίνει στον Παρνασσό και εντάσσεται στον ΔΣΕ. Σκοτώνεται στο δάσος Αργυρίων στον Παρνασσό με άλλους 8 συντρόφους του σε ενεδρα του στρατού και των παρακρατικών. Τα κεφάλια τους κρεμιούνται στην πλατεία Σπερχειάδας και αργότερα άγνωστοι τα θάβουν στην άκρη του νεκροταφείου όπου σήμερα η ΠΕΑΕΑ τους έχει στήσει μνημείο. 
Ευθυμία Ντιντή   

Η Ευθυμία Ντιντή γεννήθηκε στο Μ Κεφαλόβρυσο Τρικάλων από πολυμελή και αγροτική οικογένεια. Ήταν η δεύτερη από τα 6 παιδιά της οικογένειάς της. Την περίοδο της κατοχής εντάχθηκε στο ΕΑΜ παρά τα προβλήματα της μέριμνας των μικρών της αδερφών (ήταν πια ορφανή). Μετά την ίδρυση της ΕΠΟΝ γίνεται μέλος της και βοηθά στην Εθνική Αλληλεγγύη και την αντάρτικη επιμελητεία.   Μετά την Βάρκιζα διώκεται από τις παρακρατικές συμμορίες των Τσαντούλα, Σύρμα, Μπιζή και Λαδιά. Εν τέλει θα ενταχθεί μόνη της με μερικούς ακόμα συχωριανούς της στον ΔΣΕ. Σε ενέδρα του περιβόητου διοικητή Μπάκουλη η Ευθυμία θα τραυματιστεί βαριά και θα οδηγηθεί μετά από σύλληψη στο στρατοδικείο. Θα καταδικαστεί δις εις θάνατον και θα εκτελεστεί το 1947 στα Μαντέμια Τρικάλων.
 Νίκος Κομπλίτσης   

 Ανθυπολοχαγός του στρατού και μαχητής του αλβανικού μετώπου. Με την κατοχή περνά στον ΕΛΑΣ με το ψευδώνυμο Χελμός και το 1943 ορίζεται διοικητής του Υπαρχηγείου Ξηρομέρου του ΕΛΑΣ. Με τις επιθέσεις των παρακρατικών το 44-46, βγαίνει ξανά στα βουνά της Στερεάς. Μετά την Βάρκιζα αιχμαλωτίζεται άρρωστος και τραυματισμένος και περνά στρατοδικείο. Καταδικάζεται σε θάνατο και εκτελείται το 1946.
 Ευγένιος Σκούρτας 

Έφεδρος ανθυπολοχαγός του στρατού και ήρωας του αλβανικού έπους. Ο Ευγένιος γιός φτωχών γεωργών από την Κωνωπίνα βγαίνει αντάρτης του ΕΛΑΣ με τον αδερφό του Τάκη. Στον ΕΛΑΣ διατηρεί τον βαθμό του και εντάσσεται στο αρχηγείο Ξηρομέρου. Με την έναρξη της δεξιάς τρομοκρατίας, ο Σκούρτας βγαίνει ξανά στα βουνά με μικρή ομάδα καταδιωκόμενων αγωνιστών και κρύβονται σε σπηλιά. Οι δεξιοί παρακρατικοί της Κωνωπίνας και της Κατούνας τους συλλαμβάνουν και τους οδηγούν στο χωριό Φυτείες. Στον δρομο τα δύο αδέρφια καταφέρνουν να λυθούν και τρέχουν προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Ο παρακρατικός Μήτσος Σκούρτας (συνωνυμία) πυροβολεί τον Ευγένιο στον αστράγαλο και εκείνος πέφτει. Επι τόπου οι παρακρατικοί πέφτουν πάνω του και τον κατακρευργούν με μαχαίρια. Ο αδερφός του Τάκης συνελήφθηκε και βασανίστηκε άγρια. Έμεινε ανάπηρος στο δεξί του πόδι για μια ζωή.
Νομίζουμε, Ιάσονα Σχινά-Παπαδόπουλε, πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι ούτε μια χλέπα δε θα γυρνάγαν να σου ρίξουν.
 (Όλες οι πληροφορίες αντλήθηκαν σχεδόν αυτούσιες από το καταπληκτικό blog Κόκκινος Φάκελος, που υποδειγματικά καταγράφει σημαντικά άγνωστα κομμάτια της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου Πολέμου)
hellenic-music-videos.
19 Ιαν 2016