Ο Μάρτιν Νοβοσέλατς (κροατικά: Martin Novoselac, γεννήθηκε 10 Οκτωβρίου 1950) είναι πρώην Γιουγκοσλάβος (από τη Κροατία) πρώην ποδοσφαιριστής, 4 φορές διεθνής με την ομάδα της Γιουγκοσλαβίας.
Ίσως, ο καλύτερος "λίμπερο" που πέρασε ποτέ από τα ελληνικά γήπεδα. Άριστη φυσική κατάσταση, αντοχή τρακτέρ, ήθος και το βασικότερο: εξαιρετική αντίληψη της τακτικής κατάστασης του αγώνα. Με το αρχοντικό του στιλ ''καθάριζε'' τις φάσεις στην περιοχή του προτού καταλάβουν οι αντίπαλοι τι συνέβαινε!
Το όνομα του και μόνο αποτελούσε εγγύηση στην άμυνα.
Αν δεν είχε υπάρξει ο θρυλικός Μουράτης, ο Νοβοσέλατς θα ελογίζετο ίσως, ο μεγαλύτερος αμυντικός που πέρασε από το Θρύλο. Ο Νοβοσελατς είχε ως κεντρικός αμυντικός ένα σπουδαίο πλεονέκτημα. Ήξερε μπάλα, πολύ περισσότερο από ότι η θέση απαιτούσε. Με προπονητή Τοζα Βεσελινοβιτς, κεντουσε στο γήπεδο.
Γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 1950, στο Βινκοβίτσι της πάλαι ποτέ ενωμένης Γιουγκοσλαβίας και ήταν 4 φορές διεθνής με την ομάδα της Γιουγκοσλαβίας. Ο Κροάτης κεντρικός αμυντικός ήρθε στον Πειραιά το καλοκαίρι του 1979 και έγινε αμέσως ο ηγέτης στην αμυντική γραμμή της ομάδας. Ποδοσφαιριστής με αρχοντικό στυλ θεωρείτε ο μοναδικός εκπρόσωπος της «Χρβάτσκα» που έμεινε στην ιστορία του Ολυμπιακού. Αγωνίστηκε τρία γεμάτα χρόνια με την ερυθρόλευκη και συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους ξένους κεντρικούς αμυντικούς που έπαιξαν στην ομάδα.
Ο Κροάτης πρώην άσος της Ντιναμό Ζάγκρεμπ αγωνίστηκε με τη φανέλα του Ολυμπιακού την τριετία 1979-82, όντας αναντικατάστατο στέλεχος της σπουδαίας ομάδας των Πειραιωτών, προσκομίζοντας, χάρη στην αγέρωχη αγωνιστική του παρουσία και στα σπάνια ηγετικά του χαρίσματα. Αμυντικός ογκόλιθος και ντελικάτος μπαλλαδόρος ταυτόχρονα: αρχοντικός στις κινήσεις του, σαρωτικός στις επελάσεις του. Ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι, ασυναγώνιστος στη μάχη ενός προς έναν. Ο Κροάτης σε συνεργασία με τον Πέτρο Μίχο και τον χαλκέντερο Κύπριο Σταύρο Παπαδόπουλο, «έχτιζε» τείχος μπροστά από την εστία, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην κατάκτηση τριών διαδοχικών Πρωταθλημάτων, ενός Κυπέλλου και ενός Σούπερ Καπ Ελλάδας... Άψογος στην οργάνωση της άμυνας και άριστος στην προώθηση του παιχνιδιού. Την τριετία της θητείας του μετείχε σε 102 αναμετρήσεις πρωταθλήματος (συνυπολογίζεται ο αγώνας μπαράζ του 1980 με τον Άρη), απουσιάζοντας μόλις σε δύο (η μία το επίσης νικηφόρο μπαράζ του 1982 με τον Παναθηναϊκό). Χαρακτηριστικό είναι ότι οι πρώτες 101 από αυτές υπήρξαν συνεχόμενες. Σημείωσε 3 τέρματα με τον Ολυμπιακό και το προσωνύμιο του υπήρξε «Μπεκενμπάουερ των φτωχών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου