Αντίσταση στον ιμπεριαλισμό σημαίνει πριν απ όλα και πάνω απ όλα υπεράσπιση της πατρίδας

Ο πραγματικός πρόσφυγας ξέρει να σέβεται πρώτα απ όλα τον εαυτό του. Έτσι παραδειγματίζει, έτσι κερδίζει το σεβασμό των υπόλοιπων. Φαντάζεστε οι Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες ή οι πολιτικοί κρατούμενοι να λειτουργούσαν με όρους μαφίας είτε στις φυλακές, είτε στις εξορίες, είτε στις γειτονικές χώρες του τότε σοσιαλισμού που τους υποδέχτηκαν???

Αναλογίζεστε ποια θα ήταν η μοίρα τους και τι μηνύματα θα περνούσαν??? Αυτοί όμως παραδειγμάτισαν και ενέπνευσαν ακόμη και τους δεσμώτες τους, γιατί ήξεραν να σέβονται ακόμη και τον περίγυρό τους που ήταν πραγματική φυλακή και ενίοτε πραγματική κόλαση. Παραδειγμάτισαν εμπνέοντας και όχι καίγοντας και πλιατσικολογώντας. Αυτός είναι ο ορισμός του πρόσφυγα φίλτατε και όχι οι συμμορίες των ανεξέλεγκτων πλιατσικολόγων.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ο ιμπεριαλισμός κατά τα λοιπά, πάντα τέτοιος ήταν. Φονικός και αδίστακτος. Κάθε ανοχή όμως στον εθνομηδενισμό, τον κάνει ακόμη πιο δολοφονικό. Ακόμη πιο αδίστακτο…

Αντίσταση στον ιμπεριαλισμό σημαίνει πριν απ όλα και πάνω απ όλα υπεράσπιση της πατρίδας. Δυστυχώς ούτε αυτό που είναι αυτονόητο δεν αντιλαμβάνεσαι.

Το πρώτο λάθος που κάνεις, είναι να ετεροκαθορίζεις την ταυτότητα της άποψης, ενώ θα έπρεπε να έχεις το θάρρος να…

την κρίνεις αυτοτελώς.

Το δεύτερο, είναι να αυθαιρετείς επιχειρώντας να κρίνεις τη συνολική αντίληψη του φορέα της, από τη διαχείριση ενός συγκεκριμένου προβλήματος, περιστατικού, επιμέρους άρθρου ή σχολίου, κι αυτό κατά κανόνα βρίσκεται μακριά από την αλήθεια.

Το τρίτο λάθος σου σχετίζεται με την κλασική τακτική ενός ιδεοληπτικού ανθρώπου που δε μπορεί να δει τον αντίλογο ως ανταπάντηση σε συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά ως μέσο δικαίωσης της συνολικότερης αντίληψής του.

Από κει και μετά είναι μοιραίο το ένα λάθος να ανατροφοδοτεί τα επόμενα. Γι αυτό και επιμένεις να μην αντιλαμβάνεσαι τα αυτονόητα:

Πρώτον: Κανείς δεν ισχυρίστηκε πως όλοι οι μετανάστες και κυρίως οι πραγματικοί πρόσφυγες είναι εγκληματίες. Εγκληματική είναι η πολιτική που κατασκευάζει προσφυγιά, και στο επίπεδο της δικής μας πατρίδας, εγκληματική είναι η πολιτική που αρνείται να διαχωρίσει την πραγματική προσφυγιά από την υπόλοιπη λαίλαπα που είναι μετανάστευση, που είναι λαθραία, που είναι κατευθυνόμενη, που δε συνιστά προσφυγιά, που χρησιμοποιείται από τους χορογράφους ως εργαλείο επιβολής επιλογών στη γεωπολιτική και όχι μόνο.

Οσο αυτά δε διαχωρίζονται στον τρόπο που τα διαχειρίζεσαι, ούτε η εθνική ασφάλεια υπηρετείται ούτε η πραγματική προσφυγιά έχει τη θέση που της ανήκει και αυτό είναι μοιραίο.

Δεύτερον: Η περιγραφή εγκληματικών πράξεων δε συνιστά ύβρη αλλά περιγραφή μιας πραγματικότητας που αλλοίμονο σε όποιον δεν τολμά να τη δει. Αν εσύ θέλεις να βλέπεις αγγελούδια στους καταυλισμούς, λυπάμαι αλλά δεν είναι αγγελούδια και αυτό το ξέρουν καλύτερα οι τοπικές κοινωνίες και οι πληθυσμοί που έχουν το πρόβλημα μέσα στην πόρτα τους.

Τρίτον: Ο πραγματικός πρόσφυγας ξέρει να σέβεται πρώτα απ όλα τον εαυτό του. Έτσι παραδειγματίζει, έτσι κερδίζει το σεβασμό των υπόλοιπων. Φαντάζεσαι οι Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες ή οι πολιτικοί κρατούμενοι να λειτουργούσαν με όρους μαφίας είτε στις φυλακές, είτε στις εξορίες, είτε στις γειτονικές χώρες του τότε σοσιαλισμού που τους υποδέχτηκαν???

Αναλογίζεσαι ποια θα ήταν η μοίρα τους και τι μηνύματα θα περνούσαν??? Αυτοί όμως παραδειγμάτισαν και ενέπνευσαν ακόμη και τους δεσμώτες τους, γιατί ήξεραν να σέβονται ακόμη και τον περίγυρό τους που ήταν πραγματική φυλακή και ενίοτε πραγματική κόλαση. Παραδειγμάτισαν εμπνέοντας και όχι καίγοντας και πλιατσικολογώντας. Αυτός είναι ο ορισμός του πρόσφυγα φίλτατε και όχι οι συμμορίες των ανεξέλεγκτων πλιατσικολόγων.

Η ανεξέλεγκτη και ακατάσχετη λαθρολαγνεία λοιπόν φίλτατε, δεν είναι ανθρωπισμός αλλά συνενοχή στο έγκλημα σε βάρος και της χώρας και των πραγματικών προσφύγων.

Εγώ, την κριτική μου στάση απέναντι σ αυτή τη λαίλαπα, δε την έκανα μπίζνα… δεν την ενέταξα σε αμειβόμενη ΜΚΟ. Για τόλμα να δεις τι γίνεται με το συρφετό της λαθρολαγνείας….

Παρέλαση κάνουν τα εκατομμύρια και όλοι αυτοί πουλούν αγάπη και ανθρωπιά. Κι από την πίσω πόρτα προτρέπουν τους λαθρομετανάστες σε εξεγέρσεις.

Έχεις αναρωτηθεί ποιο θα είναι το πραγματικό θύμα των εξεγέρσεων αν αυτό το πρόβλημα ο μη γένοιτο γενικευτεί??? Έχεις μπει στον κόπο να αντιληφτείς τι θα σημαίνει και για τους ίδιους τους πραγματικούς πρόσφυγες και κυρίως για τις τοπικές κοινωνίες??

Νομίζεις πως μια κυβέρνηση που τα στελέχη της παραδέρνουν στον εθνομηδενισμό και τη μειοδοσία, κατά τύχη διαχειρίζονται το πρόβλημα όπως το διαχειρίζονται???

Το να έχεις επίγνωση επομένως για το τι είδους πρόβλημα φορτώνουν στον τόπο μας όλοι αυτοί, δεν είναι ρατσισμός αλλά ο αναγκαίος τρόπος με τον οποίο οφείλεις να κοιτάς την αλήθεια.

– Οι πραγματικοί ένοχοι όντως δεν είναι οι ίδιοι οι λαθρομετανάστες. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν. Αυτό ακριβώς θα έκανε και ο καθένας στη θέση τους.

– Ο πραγματικός ένοχος είναι ένα σύστημα αντιλήψεων που πέρα από τη δικαιολογημένη καταγγελία των ιμπεριαλιστικών πολέμων, δε βλέπει τίποτε άλλο παρά μόνο θύματα. Δε βλέπει εργαλεία, δε βλέπει σκοπιμότητα, δε βλέπει στρατηγικές που επιχειρούν να μετατρέψουν ακόμη και τα θύματα σε δεύτερης γενιάς εργαλείο για την προώθηση σχεδίων γεωπολιτικών.

– Ο πραγματικός ένοχος είναι ο κίβδηλος ουμανισμός, που δεν είναι ανθρωπισμός αλλά υποκρισία. Μια υποκρισία επικίνδυνη γι αυτό και δεν πείθει την κοινωνία.

Αυτή η υποκρισία συντηρεί το πρόβλημα. Αυτή η υποκρισία συντηρεί το τέρας του νεοναζισμού. Ο εθνομηδενισμός και ο νεοναζισμός στις μέρες μας πηγαίνουν χέρι – χέρι. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου εφιαλτικού νομίσματος. Γι αυτό ακριβώς θα πρέπει μια πραγματικά δημοκρατική – πατριωτική εξουσία, να τα καταστήσει και τα δυο ιδιώνυμα αδικήματα.

Λυπάμαι που δεν μπορείς να καταλάβεις αλήθειες αυτονόητες. Καμιά πατρίδα, στο όνομα καμιάς ανθρωπιάς δεν μπορεί να καταντά ξέφραγο οικόπεδο μέσα στο οποίο θα εισβάλει όποιος θέλει… θα κάνει ότι θέλει… και μια ύπουλη πέμπτη φάλαγγα θα στοχοποιεί συμπολίτες επειδή τολμούν και αντιδρούν σ αυτή την απόλυτη ισοπέδωση.

Μπορείς να κάνεις απέραντες διαλέξεις περί σοσιαλισμού και καπιταλισμού, αλλά για τόλμα να θυμηθείς ή να ρωτήσεις πως διαχειρίζονταν οι χώρες του σοσιαλισμού τα εθνικά τους σύνορα. Τόλμα να ρωτήσεις… να πληροφορηθείς ποια καλή μοίρα περίμενε όποιον τολμούσε να τα παραβιάσει.

Ο ιμπεριαλισμός φίλτατε πάντα τέτοιος ήταν. Φονικός και αδίστακτος. Κάθε ανοχή όμως στον εθνομηδενισμό, τον κάνει ακόμη πιο δολοφονικό. Ακόμη πιο αδίστακτο.

Αντίσταση στον ιμπεριαλισμό σημαίνει πριν απ όλα και πάνω απ όλα υπεράσπιση της πατρίδας. Δυστυχώς ούτε αυτό που είναι αυτονόητο δεν αντιλαμβάνεσαι.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ

μονταζ eimailefteros