Ιάκωβος Καμπανέλλης: Περί νεοναζισμού .....ΕΝΩΝΩ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΠΩΣ "ΔΕ ΘΑ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ".....ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ....ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΟΥΝΩΝ......

Η άποψη του Ιάκωβου Καμπανέλλη είναι δημοσιευμένη στο αφιερωματικό τεύχος  του περιοδικού «Εμβόλιμον» , το οποίο εκδόθηκε από τον Δήμο Διστόμου τον Ιούνιο του 1994 για τα 50 χρόνια από τη σφαγή του Διστόμου στις 10 Ιουνίου 1944.

Ο χαρακτηρισμός «νεοναζισμός» είναι λάθος.

Δεν πρόκειται για κάτι «νέο».

Είναι ο ίδιος εκείνος ναζισμός που έφερε τη θεομηνία που κατακρεούργησε και τους αθώους κατοίκουςτου Διστόμου. Είναι ο ίδιος εκείνος παληός ναζισμός που έχασε τον πόλεμο, αλλά το τέλος του πολέμου δεν ήταν και δικό του τέλος. Και δεν ήταν το τέλος του γιατί αυτοί οι ίδιοι που τον πολέμησαν για να τον εξαλείψουν έγιναν μαθητές και διάδοχοι της πολιτικής θεωρίας του «ζωτικού χώρου» και της υπεροχής δια των εξοπλισμών. Τα γεγονότα, που συντάραξαν την οικουμένη στα χρόνια 1933 -1945, αντί να είναι για την ανθρωπότητα μάθημα για να αποφύγει τα ίδια κακούργα λάθη, έχουν χρησιμοποιηθεί σαν προηγούμενο, σαν άδεια που επιτρέπει την επανάληψή τους. Ο ναζισμός στην πραγματικότητα δεν δικάστηκε και δεν καταδικάστηκε ποτέ. Η δίκη της Νυρεμβέργης ήταν μια θεαματική παράσταση δίκης για να δοθεί στον πικραμένο μια εντύπωση δίκης και τιμωρίας. Τρίχες. Ουσιαστικά η δίκη της Νυρεμβέργης ήταν συχωροχάρτι. Ο γερμανικός λαός αθωώθηκε για την λατρεία του στον Χίτλερ, για την συμμετοχή του στα όσα διέταξε ο Φύρερ του, για τη συνεργασία ή ανοχή στα αδιανόητα εγκλήματα του ναζισμού και των ναζί δολοφόνων. Η Γερμανία ενισχύθηκε οικονομικά όσο καμιά άλλη χώρα για να ξαναχτίσει και να ξαναβάλει μπροστά τη βιομηχανία της. Οι στρατάρχες  της, οι στρατηγοί της, οι επί πολέμου και κατοχής αξιωματούχοι της έγιναν  τα νέα αφεντικά. Εν ονόματι του σοβιετικού και κομμουνιστικού κινδύνου μπήκε και στο ΝΑΤΟ, έγινε μεγάλη πολιτική και (έστω και χωρίς στρατό) μεγάλη στρατηγική δύναμις. Από την πρώτη μέρα της ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ήταν το δυναμικώτερο μέλος και τώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κάτι παραπάνω από ο υπ’ αριθμόν Ένα εταίρος. Είναι ο κυρίαρχος εταίρος που χρησιμοποιώντας προς ίδιο όφελος την οντότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης επεμβαίνει καθοριστικά στη μοίρα άλλων χωρών. Ίδε διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και τις συνέπειες σ’ όλη την έκταση των Βαλκανίων.

Δεν τα λέω αυτά για να κατηγορήσω τη Γερμανία. Ο κάθε λαός το συμφέρον του κοιτάζει να υπηρετήσει και πολύ περισσότερο οι λαοί που το επιδιώκουν αυτό «με όλα τα μέσα». Άλλωστε για το ότι σήμερα οι περισσότερες κυβερνήσεις της Ευρώπης έχουν για «ανώτερό τους» την γερμανική ευθύνεται ολόκληρη η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα «δυτική συμμαχία».
Όταν παρ’ όλα τα χιλιάδες στην κατεχόμενη τότε Ευρώπη Δίστομα και Καλάβρυτα, τα Άουσβιτς, τα Μαουτχάουζεν και τα άπειρα πρωτοφανή κακουργήματα που συνθέτουν τη μεγαλύτερη και ειδεχθέστερη ανθρωποκτονία στην παγκόσμια ιστορία, η Γερμανία και οι γερμανοί έχουν την λαμπρή τύχη να είναι τα αφεντικά της Ευρώπης, γιατί να μην ξανανθίσει ο ναζισμός; Σε καλό δεν τους βγήκε;
Η αναγέννηση του ναζισμού δεν οφείλεται βέβαια μόνο σ’ αυτό. Είναι κι άλλες οι αιτίες, είναι καθαρά κοινωνικές. Αλλά…την άδεια να εμφανίζεται με τα ίδια σύμβολα και να δρα με τα ίδια τρομοκρατικά μέσα την παίρνει απ’ τον ατιμώρητο, ακαταδίκαστο, προστατευμένο και φυλαγμένο χιτλερικό ναζισμό. Δυστυχώς.
Μην πάψετε ποτέ να θυμάστε και να μνημονεύετε τη σφαγή του Διστόμου. Ποτέ! Μην αφήσετε να ξεχαστεί όπως ξεχάστηκαν άλλα παρόμοια εγκλήματα. Μην αφήσετε να την παραλάβει η τεχνητή αμνησία της πολιτικής. Αμνησία και πολιτική που συμφέρουν μόνον τους ενόχους. Η μόνη αντίσταση στην κτηνωδία της αμνησίας, της λήθης, της ύπουλης συχώρεσης είναι ο πόνος για τα αθώα θύματα όπως τα τραγικά εκείνα  του Διστόμου στις 10 Ιουνίου 1944. Ενώνω τη μνήμη μου με τη δική σας και σας υπόσχομαι πως «δε θα ξεχάσω…»

• Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στην πλατεία του Διστόμου μετά τη σφαγή. Την διέσωσε ο Π. Καρακίτσης και την γνωστοποίησε ο Σπύρος Μελετζής.  

atexnos
 μονταζ  teo