α

==► Σοκ – Πακιστανοί: «Είμαστε πάνω από 30.000 στο κέντρο της Αθήνας»  ==► Παγκόσμιο Σύμφωνο Πανδημιών – Ο ΠΟΥ σχεδιάζει παγκόσμιο έλεγχο υγείας – Θέλουν να «φυτέψουν» και άλλους ιούς με σκοπό να φέρουν καινούργια εμβόλια για να προκαλέσουν αραίωση πληθυσμού  ==► Κατά 40% μείωσαν την κατανάλωση ελαιόλαδου οι Έλληνες – Συνεχίζεται το «ράλι» στις ανατιμήσεις  ==► ΦΑΛΤΣΑ ΚΑΝΤΑΔΑ (ΜΗΛΙΩΚΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ)   ==► Η επιλογή υπάρχει - Εμείς είμαστε η επιλογή - Αντίσταση στην αδικία   ==► Aχερουσία και κάτω κόσμος  ==► Ελληνική μυθολογία, η πρώτη καταγεγραμμένη ιστορία του ανθρώπου  ==► Ο Ημίθεος ήρωας Περσέας και η Ανδρομέδα   ==► Ποιος ήταν ο «Paezano» της Φωκίωνος που κυκλοφορούσε με γούνα, μια μαϊμού στον ώμο και ήξερε τους πάντες  ==► Με αυτά μετράγαμε τα καλοκαίρια μας: 4 αξέχαστα παγωτά των 80’s και των 90’s που δεν υπάρχουν πια (Pics) Υπάρχουν όμως χαραγμένα στις αναμνήσεις μας.  ==► Χάρρυ Κλυνν 1940 – 2018  ==► Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη οι Ισαπόστολοι....ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΙΣ ΕΟΡΤΑΖΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ...!!!  ==► Παγωτό: Η πιο νόστιμη ιστορία (φωτογραφίες)  ==► Η ιστορία του τσαγιού  ==► Με πρότυπο τον Χίτλερ και τη Βέρμαχτ το πολιτικό ήθος και ο νομικός πολιτισμός του νεόκοπου βουλευτή Χανίων Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.   ==► Φορεία στο “Γεννηματάς”: 70 γιατροί διαψεύδουν το υπουργείο Υγείας  ==► Δεν σέβονται τίποτα! Όλα για τις ψήφους και για την καρέκλα – Ο δολοφόνος Καραμανλής φωτογραφίζεται χαμογελαστός πάνω από την κάλπη  ==► Θα ρθεί καιρός κι αρφανοί θα φάνε και θα πιούνε...   ==► ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ: Κατρούγκαλος: Αλλάζουμε το νόμο για τις απεργίες για να... πετυχαίνουν ..ΔΩΣΙΛΟΓΕ ΠΡΟΔΟΤΗ...ΔΟΛΟΦΟΝΕ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ.....ΕΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ...!!!  ==► Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ!  ==► Η Μάχη της Κρήτης   ==► Μουσείο για τη Μάχη της Κρήτης χτίζει η Γερμανία στην Κρήτη  ==► Η Κρήτη έδινε ζωή...τα χρόνια της κατοχής - Η αυτάρκεια όπλο κατά της πείνας   ==► Εδιμβούργο, ένα μεσαιωνικό παραμύθι (Φωτο)  ==► Η ιστορία του Όριεντ Εξπρές    By The best widgets

Translate

01:56:37 AM

22/05/2025

30.10.24

Κώστας Καρυωτάκης – Ο κήπος της Αχαριστίας

Θα καλλιεργήσω το ωραιότερο άνθος. 
 Στις καρδιές των ανθρώπων θα φυτέψω την Αχαριστία. 
Ευνοϊκοί είναι οι καιροί, κατάλληλος ο τόπος. 
Ο άνεμος τσακίζει τα δέντρα. 
Στη νοσηρή ατμόσφαιρα ορθώνονται φίδια. Οι εγκέφαλοι, εργαστήρια κιβδηλοποιών.
Τερατώδη νήπια τα έργα, υπάρχουν στις γυάλες.
Και μέσα σε δάσος από μάσκες, ζήτησε να ζήσεις. 
Εγώ θα καλλιεργήσω την Αχαριστία. 
Όταν έρθει η τελευταία άνοιξις, ο κήπος μου θα ‘ναι γεμάτος από θεσπέσια δείγματα του είδους. 
Τα σεληνοφώτιστα βράδια, μονάχος θα περπατώ στους καμπυλωτούς δρόμους, μετρώντας αυτά τα λουλούδια. 
Πλησιάζοντας με κλειστά μάτια τη βελούδινη, σκοτεινή στεφάνη τους, θα νιώθω στο απρόσωπο τους αιχμηρούς των στημόνες και θ’ αναπνέω τ’ άρωμά τους. 
Οι ώρες θα περνούν, θα γυρίζουν τ’ άστρα, και οι αύρες θα πνέουν, αλλά εγώ, γέρνοντας ολοένα περισσότερο, θα θυμάμαι. Θα θυμάμαι τις σφιγμένες γροθιές, τα παραπλανητικά χαμόγελα και την προδοτική αδιαφορία. 
Θα μένω ακίνητος ημέρες και χρόνια, χωρίς να σκέπτομαι, χωρίς να βλέπω, χωρίς να εκφράζω τίποτε άλλο. Θα είμαι ολόκληρος μια πικρή ανάμνησις, ένα άγαλμα που γύρω του θα μεγαλώνουν τροπικά φυτά, θα πυκνώνουν, θα μπερδεύονται μεταξύ τους, θα κερδίζουν τη γη και τον αέρα.
Σιγά σιγά οι κλώνοι τους θα περισφίγγουν το λαιμό μου, θα πλέκονται στα μαλλιά μου, θα με τυλίγουν με ανθρώπινη περίσκεψη. 
Κάτω από τη σταθερή τους ώθηση, θα βυθίζομαι στο χώμα. 
Και ο κήπος μου θα είναι ο κήπος της Αχαριστίας.
μονταζ teo
Θα καλλιεργήσω το ωραιότερο άνθος. Στις καρδιές των ανθρώπων θα φυτέψω την Αχαριστία. Ευνοϊκοί είναι οι καιροί, κατάλληλος ο τόπος. Ο άνεμος τσακίζει τα δέντρα. Στη νοσηρή ατμόσφαιρα ορθώνονται φίδια. Οι εγκέφαλοι, εργαστήρια κιβδηλοποιών. Τερατώδη νήπια τα έργα, υπάρχουν στις γυάλες. Και μέσα σε δάσος από μάσκες, ζήτησε να ζήσεις. Εγώ θα καλλιεργήσω την Αχαριστία. Όταν έρθει η τελευταία άνοιξις, ο κήπος μου θα ‘ναι γεμάτος από θεσπέσια δείγματα του είδους. Τα σεληνοφώτιστα βράδια, μονάχος θα περπατώ στους καμπυλωτούς δρόμους, μετρώντας αυτά τα λουλούδια. Πλησιάζοντας με κλειστά μάτια τη βελούδινη, σκοτεινή στεφάνη τους, θα νιώθω στο απρόσωπο τους αιχμηρούς των στημόνες και θ’ αναπνέω τ’ άρωμά τους. Οι ώρες θα περνούν, θα γυρίζουν τ’ άστρα, και οι αύρες θα πνέουν, αλλά εγώ, γέρνοντας ολοένα περισσότερο, θα θυμάμαι. Θα θυμάμαι τις σφιγμένες γροθιές, τα παραπλανητικά χαμόγελα και την προδοτική αδιαφορία. Θα μένω ακίνητος ημέρες και χρόνια, χωρίς να σκέπτομαι, χωρίς να βλέπω, χωρίς να εκφράζω τίποτε άλλο. Θα είμαι ολόκληρος μια πικρή ανάμνησις, ένα άγαλμα που γύρω του θα μεγαλώνουν τροπικά φυτά, θα πυκνώνουν, θα μπερδεύονται μεταξύ τους, θα κερδίζουν τη γη και τον αέρα. Σιγά σιγά οι κλώνοι τους θα περισφίγγουν το λαιμό μου, θα πλέκονται στα μαλλιά μου, θα με τυλίγουν με ανθρώπινη περίσκεψη. Κάτω από τη σταθερή τους ώθηση, θα βυθίζομαι στο χώμα. Και ο κήπος μου θα είναι ο κήπος της Αχαριστίας.

Διαβάστε περισσότερα στο: www.ithaque.gr
Θα καλλιεργήσω το ωραιότερο άνθος. Στις καρδιές των ανθρώπων θα φυτέψω την Αχαριστία. Ευνοϊκοί είναι οι καιροί, κατάλληλος ο τόπος. Ο άνεμος τσακίζει τα δέντρα. Στη νοσηρή ατμόσφαιρα ορθώνονται φίδια. Οι εγκέφαλοι, εργαστήρια κιβδηλοποιών. Τερατώδη νήπια τα έργα, υπάρχουν στις γυάλες. Και μέσα σε δάσος από μάσκες, ζήτησε να ζήσεις. Εγώ θα καλλιεργήσω την Αχαριστία. Όταν έρθει η τελευταία άνοιξις, ο κήπος μου θα ‘ναι γεμάτος από θεσπέσια δείγματα του είδους. Τα σεληνοφώτιστα βράδια, μονάχος θα περπατώ στους καμπυλωτούς δρόμους, μετρώντας αυτά τα λουλούδια. Πλησιάζοντας με κλειστά μάτια τη βελούδινη, σκοτεινή στεφάνη τους, θα νιώθω στο απρόσωπο τους αιχμηρούς των στημόνες και θ’ αναπνέω τ’ άρωμά τους. Οι ώρες θα περνούν, θα γυρίζουν τ’ άστρα, και οι αύρες θα πνέουν, αλλά εγώ, γέρνοντας ολοένα περισσότερο, θα θυμάμαι. Θα θυμάμαι τις σφιγμένες γροθιές, τα παραπλανητικά χαμόγελα και την προδοτική αδιαφορία. Θα μένω ακίνητος ημέρες και χρόνια, χωρίς να σκέπτομαι, χωρίς να βλέπω, χωρίς να εκφράζω τίποτε άλλο. Θα είμαι ολόκληρος μια πικρή ανάμνησις, ένα άγαλμα που γύρω του θα μεγαλώνουν τροπικά φυτά, θα πυκνώνουν, θα μπερδεύονται μεταξύ τους, θα κερδίζουν τη γη και τον αέρα. Σιγά σιγά οι κλώνοι τους θα περισφίγγουν το λαιμό μου, θα πλέκονται στα μαλλιά μου, θα με τυλίγουν με ανθρώπινη περίσκεψη. Κάτω από τη σταθερή τους ώθηση, θα βυθίζομαι στο χώμα. Και ο κήπος μου θα είναι ο κήπος της Αχαριστίας.

Διαβάστε περισσότερα στο: www.ithaque.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αγαπητοί αναγνώστες. Το blog δημοσιεύει άρθρα από διάφορες πήγες. Δεν φέρει καμιά ευθύνη για όσους τα υπογράφουν. Πιστεύουμε πως με αυτόν τον τρόπο συμβάλουμε στον διάλογο που πρέπει να υπάρξει στους κόλπους της αριστεράς. Το Ιστολογιο δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε σημαίνει ότι συμφωνεί με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το ιστολόγιό μας, ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς χώρους.