Ο Σαντάμ Χουσεΐν ήταν ένας αιμοσταγής δικτάτορας. Ήταν επίσης ένοχος για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας: Εκατοντάδες χιλιάδες Ιρανοί πολεμιστές αλλά και Κούρδοι αντικαθεστωτικοί πέθαναν από τη χρήση χημικών όπλων
κατά τη διάρκεια του οκταετούς αιματηρού Ιρανοϊρακινού πολέμου (1980-1988).
Αυτό που είναι ίσως λιγότερο γνωστό είναι ότι ο
Σαντάμ Χουσεΐν επιθυμούσε διακαώς την Ιρακινοαμερικανική φιλία και ότι ο
Χουσεΐν κατ’ επέκταση και ο Ιρακινός λαός ήταν θύματα της αμερικανικής
προπαγάνδας και της κυνικής ως εχθρικής αντιμετώπισης των ΗΠΑ προς τα
περισσότερα αραβικά έθνη. Χαρακτηριστική είναι η ρήση του γνωστού για
την κυνικότητα του Henry Kissinger για τον πόλεμο Ιράκ-Ιράν: «Είναι
κρίμα που και οι δύο δε γίνεται να χάσουν».
Και όντως, φαίνεται πως οι ΗΠΑ επιδίωξαν μια ισορροπία τρόμου, χρηματοδοτώντας και εξοπλίζοντας περισσότερο το Ιράκ αλλά και το Ιράν, σε διαφορετικές φάσεις του πολέμου.
Η συμπεριφορά των ΗΠΑ σε σχέση με την περιοχή υπήρξε το λιγότερο σκανδαλώδης. Οι ΗΠΑ, παράτυπα χρησιμοποίησαν παράρτημα της Εθνικής Ιταλικής τράπεζας Εργασίας (Lavoro) στην Ατλάντα για να δανειοδοτήσουν το καθεστώς Χουσεΐν και επιχείρησαν να συγκαλύψουν την υπόθεση (iraqgate).
Οι ΗΠΑ παρέχουν εκτός από οικονομική βοήθεια πληροφορίες και εξοπλίζουν το Ιράκ με οχήματα και εξοπλισμό «διπλής χρήσης».
Την ίδια στιγμή όμως, οι ΗΠΑ, πουλάν έμμεσα, μέσω του Ισραήλ, όπλα στο Ιράν. Με τα λεφτά αυτά σκοπεύουν να χρηματοδοτήσουν την παραστρατιωτική οργάνωση των Κόντρας που με βάση την Ονδούρα, επιδιώκουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση των Σαντινίστας στη Νικαράγουα. Οι Κόντρας που ήδη λαμβάνουν ανοιχτή αλλά και «μαύρη» χρηματοδότηση από τη CIA, έχουν κατηγορηθεί αρκετές φορές για παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ενδεικτικά και σύμφωνα με την οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων CIIR «Το αρχείο των Κόντρας στο πεδίο της μάχης, σε αντίθεση με τις επίσημες ομολογίες τους για πίστη στη δημοκρατία, αποτελείται από συνεπή και αιματηρή κακοποίηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, από φόνους, βασανιστήρια, ακρωτηριασμούς, βιασμούς, εμπρησμούς, καταστροφές και απαγωγές».
Σε μια πρόσφατη διαρροή από τα wikileaks (ημερομηνία δημιουργίας εγγράφου: 25 Ιουνίου 1990) που αφορά τη συνάντηση μεταξύ Χουσεΐν και της αμερικανίδας εντεταλμένης στη Βαγδάτη April Glaspie, αναφέρεται χαρακτηριστικά πως o Χουσεΐν είχε αποφασίσει την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων με τις ΗΠΑ και αναφέρθηκε στα πολλά πλήγματα που δέχθηκαν οι Αμερικανοϊρακινές σχέσεις κυρίαρχο ανάμεσα στα οποία ήταν το Irangate.
Η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στο Ιράκ χαρακτηρίζεται από διγλωσσία και υποκρισία και προσδιορίζεται αποκλειστικά και μόνο από την ατζέντα των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και όχι από τη στάση των κρατών της περιοχής. Μικρή σημασία είχαν τα φιλοαμερικανικά συναισθήματα του εκτελεσθέντα δικτάτορα του Ιράκ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αμερικανικής διγλωσσίας είναι το πόσο εύκολα επαναπροσδιόριζε τους χαρακτηρισμούς της σε σχέση με το Ιράκ, κινήσεις που φανερώνουν παράλληλα και το πόσο επίπλαστος αλλά και εύπλαστος είναι για τις ΗΠΑ ο χαρακτηρισμός ενός κράτους ως τρομοκράτη.
Το 1982 οι ΗΠΑ αφαιρούν το Ιράκ από τη λίστα των κρατών- χορηγών τρομοκρατίας προκειμένου να μπορέσουν αυτές να εξοπλίσουν το Ιράκ στον πόλεμο κατά του Ιράν. Μετά την εισβολή του στο Κουβέιτ το 1990, το Ιράκ ξανατοποθετείται στη λίστα. Το 2004, και ουσιαστικά πλέον υπό αμερικανική κατοχή, το Ιράκ απομακρύνεται για μια ακόμη φορά από τη λίστα.
Η αμερικανική διγλωσσία δε σταματά στον τρομοκρατικό χαρακτηρισμό. Το Μάρτιο του 1988, το Ιράκ εξαπολύει επίθεση με χημικά στην Halabja εναντίον των Κούρδων της περιοχής. Οι νεκροί από την επίθεση υπολογίζονται στους 6800, οι περισσότεροι εκ οποίων είναι άμαχοι. Οι ΗΠΑ όχι απλά κλείνουν τα μάτια αλλά με γνώμονα τις δικές τους σκοπιμότητες διαστρεβλώνουν για μια ακόμη φορά σκόπιμα την πραγματικότητα εμπλέκοντας στην επίθεση και το Ιράν. Σύμφωνα με άρθρο του Joost Hiltermann στην International Herald Tribune, η Αμερικανική προπαγάνδα για την Ιρανική συμμετοχή σε αυτό το μαζικό έγκλημα πολέμου παρασκευάστηκε στο Πεντάγωνο και σερβιρίστηκε στους συμμάχους των ΗΠΑ μέσω των αμερικανών διπλωματών που είχαν λάβει τη σχετική οδηγία καθώς και την παραίνεση να μη συζητάν για τις λεπτομέρειες του συμβάντος.
Ως συνήθως, οι διεθνείς συμβάσεις φαίνεται να φτιάχτηκαν για να καταπατούνται… Μερικά χρόνια αργότερα, οι ΗΠΑ θα θυμηθούν το παρηκμασμένο πλέον οπλοστάσιο όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ και θα το χρησιμοποιήσουν ως αφορμή για να εισβάλλουν στο Ιράκ.
Μια ακόμη περισσότερο ανατριχιαστική και λιγότερο γνωστή αλλά αποδεδειγμένη πτυχή της ιστορίας είναι το γεγονός πως ήταν οι ίδιες οι ΗΠΑ που σε μεγάλο βαθμό προμήθευσαν το Ιράκ με πρώτες ύλες για την κατασκευή όπλων μαζικής καταστροφής, κυρίως βιολογικούς παράγοντες: Το 1994 ξεκινά ακροαματική διαδικασία υπό τον γερουσιαστή Donald Riegle. Τα ευρήματα της έκθεσης Riegle καταλήγουν πως στη δεκαετία του 1980, όταν ο Donald Rumsfeld ήταν μέλος της General Advisory Committee on Arms Control, βιολογικά υλικά αποστάλθηκαν στο Ιράκ. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και ο άνθρακας.
Όχι μόνο λοιπόν οι ΗΠΑ κάναν τα στραβά μάτια στο φρικιαστικό έγκλημα πολέμου στη Halabja, όχι μόνο ενέπλεξαν τους Ιρανούς που δεν είχαν καμιά ευθύνη για το συμβάν ώστε η Halabja να παρουσιαστεί ως θύμα πολεμικής σύρραξης αλλά ήταν Αμερικανοί παράγοντες που ενθάρρυναν και εξόπλισαν μέρος του Ιρακινού οπλοστασίου Όπλων Μαζικής Καταστροφής. Χρόνια αργότερα και όταν πλέον το Ιράκ είχε απομονωθεί διεθνώς και εξοντωθεί οικονομικά, οι Αμερικανοί θα ζητούσαν τα ρέστα από το Ιράκ σε νομίσματα ανθρωπίνων ζωών και εθνικής κυριαρχίας για το πρόγραμμα του εξοπλισμών μαζικής καταστροφής που είχε πλέον περιπέσει σε αχρηστία και που οι ίδιοι οι Αμερικανοί συντέλεσαν αρχικά στη δημιουργία του…
Μετά τον Ιρανιρακινό πόλεμο και τη «βοήθεια» που δέχτηκε από ξένες δυνάμεις, το Ιράκ βρίσκεται σε δεινή θέση. Το πολεμικό χρέος του Ιράκ μόνο προς τις Αραβικές χώρες «συμμάχους» του ανέρχεται στα 130 δισεκατομμύρια δολάρια. Από αυτά, τα 14 δις τα οφείλει στο Κουβέιτ. Το Κουβέιτ αρνείται τη διαγραφή του χρέους και κατεβάζει τις τιμές του πετρελαίου, πράξη που για την ηγεσία του Ιράκ ισοδυναμεί με πράξη οικονομικού πολέμου, αφού μειώνονται τα πετρελαϊκά έσοδο της ήδη σε κατάρρευση Ιρακινής οικονομίας. Ο Χουσεΐν βρίσκεται σε απόγνωση. Όπως καταμαρτυρούν τα wikileaks, ο Σαντάμ, τον Ιούλιο του 1990, σε συζήτηση του με την αμερικανίδα πρέσβειρα στη Βαγδάτη αποστέλλει μήνυμα φιλίας και καλής πίστης προς τον τότε πρόεδρο George Bush. Όπως αποκαλύπτει το κείμενο Glaspie: «To Ιράκ θέλει φιλία, θέλει όμως η κυβέρνηση των ΗΠΑ; Το Ιράκ υπέστη 100.000 απώλειες (πολέμου) και είναι τώρα τόσο φτωχό που οι συντάξεις για τα ορφανά του πολέμου σύντομα θα κοπούν, αλλά το πλούσιο Κουβέιτ δεν θα δεχτεί καν την πειθαρχία του ΟΠΕΚ. Το Ιράκ έχει σιχαθεί τον πόλεμο, αλλά το Κουβέιτ έχει αγνοήσει τη διπλωματία. Οι ελιγμοί της κυβέρνησης των ΗΠΑ με τα ΗΑΕ θα ενθαρρύνει τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κουβέιτ να αγνοήσουν τη συμβατική διπλωματία. Αν το Ιράκ ταπεινωθεί δημοσίως από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, δεν θα έχει καμία επιλογή παρά να «απαντήσει», όσο παράλογο και αυτοκαταστροφικό και αν αυτό αποδειχθεί ... Το Ιράκ… βρίσκεται σε σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, με χρέη 40 δισ. δολαρίων. Το Ιράκ, του οποίου η νίκη στον πόλεμο κατά του Ιράν έκανε μια ιστορική διαφορά στον αραβικό κόσμο και τη Δύση, χρειάζεται ένα σχέδιο Μάρσαλ αλλά «εσείς θέλετε την τιμή του πετρελαίου κάτω».... Παρ 'όλα αυτά τα χτυπήματα (σμσ του μεταφραστή: χτυπήματα των ΗΠΑ στην Αμερικανοϊρακινή)… συνεχίζαμε να ελπίζουμε ότι θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε μια καλή σχέση. Αλλά εκείνοι που πιέζουν την τιμή του πετρελαίου προς τα κάτω ασκούν οικονομικό πόλεμο και το Ιράκ δεν μπορεί να δεχθεί μια τέτοια καταπάτηση της αξιοπρέπειας και της ευημερίας του.
…Κάθε έθνος μπορεί να διαλέγει τους φίλους του… αλλά η κυβέρνηση των ΗΠΑ γνωρίζει ότι ήταν το Ιράκ και όχι η ίδια, το οποίο αποφασιστικά, προστάτευσε αυτούς τους φίλους της Αμερικανικής κυβέρνησης κατά τη διάρκεια του πολέμου – και αυτό είναι κατανοητό καθώς η κοινή γνώμη στις ΗΠΑ, για να μην αναφερθούμε στην Γεωγραφία τους, θα καθιστούσε αδύνατο για τους Αμερικανούς να αποδεχτούν 10.000 νεκρούς σε μία και μόνο μάχη, όπως το δέχτηκε το Ιράκ…
(Είναι κατανοητό) ότι οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να διατηρήσουν τη ροή του πετρελαίου και τις φιλικές σχέσεις στον Κόλπο… (Αυτό που δε γίνεται κατανοητό είναι) το γιατί (οι ΗΠΑ) ενθαρρύνουν εκείνους που βλάπτουν το Ιράκ. (Ο Σαντάμ είπε) ότι πιστεύει απόλυτα ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ θέλει ειρήνη, και αυτό είναι καλό. Αλλά μην… χρησιμοποιείται μεθόδους τις οποίες εσείς λέτε πως δεν σας αρέσουν, μεθόδους, όπως το στρίψιμο του βραχίονα.
(Ο Σαντάμ μίλησε) επί μακρόν για την περηφάνια των Ιρακινών, που πιστεύουν στο «ελευθερία ή θάνατος».
Το Ιράκ θα πρέπει να αντιδράσει αν οι ΗΠΑ χρησιμοποιήσουν αυτές τις μεθόδους (πίεσης). Το Ιράκ γνωρίζει ότι οι ΗΠΑ μπορεί να στείλουν αεροπλάνα και πυραύλους και να βλάψουν βαθιά το Ιράκ.
(Ο Σαντάμ ζητά από) την κυβέρνηση των ΗΠΑ να μην εξαναγκάσει το Ιράκ σε εκείνο το σημείο ταπείνωσης στο οποίο η λογική θα πρέπει να αγνοηθεί. Το Ιράκ δεν θεωρεί τις ΗΠΑ εχθρό και έχει προσπαθήσει να είναι φίλοι.
(Ο Σαντάμ είπε ότι) οι Ιρακινοί ξέρουν τι είναι ο πόλεμος, δε θέλουν άλλο από πόλεμο- «μη μας ωθείτε σε αυτόν, μη κάνετε τον πόλεμο την μόνη επιλογή που μας μένει για να προστατεύσουμε την αξιοπρέπεια μας»…
…Δεν έχει μείνει τίποτε που να μπορεί το Ιράκ να αγοράσει από τις ΗΠΑ εκτός από σιτάρι, και χωρίς καμιά αμφιβολία ακόμη και αυτό σύντομα θα κηρυχθεί ως είδος διπλής χρήσης (σμσ του μεταφραστή: Ο Σαντάμ με πικρία αλλά και σαρκασμό αναφέρεται στον πολεμικό εξοπλισμό διπλής χρήσης που οι ΗΠΑ πούλησαν στο Ιράκ κατά τη διάρκεια του Ιρανιρακινού πολέμου… ουσιαστικά λέει στους Αμερικάνους ότι ακόμη και το σιτάρι θα μας το πουλάτε σε λίγο ως στρατιωτικό εξοπλισμό)
Πιστεύω πως έχω δοκιμάσει τα πάντα… (για την ειρηνική διευθέτηση των προβλημάτων με το Κουβέιτ)» καταλήγει ο Χουσεΐν.
Η εκτίμηση της πρέσβειρας για το μήνυμα Σαντάμ αλλά και για τον ίδιο ήταν πως «η απάντηση του ότι δοκίμασε διάφορα διπλωματικά κανάλια πριν καταφύγει στον … εκφοβισμό έχει τουλάχιστον την αρετή της ειλικρίνειας. Η έμφασή του ότι θέλει ειρηνικό διακανονισμό είναι χωρίς καμία αμφιβολία ειλικρινής (οι Ιρακινοί έχουν σιχαθεί τον πόλεμο). Αλλά οι όροι (είναι) δύσκολο να επιτευχθούν.» Αναφέρεται επίσης στο έγγραφο ότι όταν ο Σαντάμ ανέφερε ότι «η οικονομική κατάσταση στο Ιράκ είναι τέτοια που οι συντάξεις των χήρων και των ορφανών θα πρέπει να κοπούν» η μεταφράστρια και η γραμματέας κατέρρευσαν και ξέσπασαν σε κλάματα.
Το μήνυμα Χουσεΐν προς τον Bush ήταν ουσιαστικά τελεσίγραφο. Το Ιράκ, εξαθλιωμένο από τον πόλεμο, ρημαγμένο οικονομικά από τα πολεμοδάνεια αρχικά και τις πετρελαϊκές πολιτικές μετέπειτα των «άσπονδων φίλων» του, ωθήθηκε ξανά σε έναν πόλεμο που γνώριζε πως θα ‘ναι αυτοκαταστροφικός. Μερικές μέρες μετά το μήνυμα, το Ιράκ εισβάλει στο Κουβέιτ, μια από τις πετρελαϊκές ιερές αγελάδες των ΗΠΑ. Αυτή είναι ουσιαστικά η αρχή του τέλους για το δικτάτορα, και η αρχή μιας νέας, εξοντωτικής σειράς δεινών για τον Ιρακινό λαό.
Η αντίδραση ΗΠΑ και συμμάχων είναι άμεση. Τα πετρελαϊκά συμφέροντα πρέπει να προστατευτούν. Αυτό που λείπει είναι η νομιμοποίηση του πολέμου κατά του Ιράκ στην κοινή γνώμη. Και αυτή θα την προσφέρει μια εταιρία δημοσίων σχέσεων.
Τον Οκτώβριο του 1990 μια δεκαπεντάχρονη κουβεϊτιανή που έγινε γνωστή ως «νοσοκόμα Nayirah», καταθέτει προφορικά στο Αμερικάνικο Κογκρέσο. Η μαρτυρία της είναι συγκλονιστική: Ιρακινοί στρατιώτες έβγαζαν μωρά από τις θερμοκοιτίδες κουβεϊτανών νοσοκομείων, έπαιρναν τις θερμοκοιτίδες και άφηναν τα μωρά να πεθαίνουν στους διαδρόμους. Η παγκόσμια κοινή γνώμη συγκλονίζεται. Η φρίκη που έχει προκαλέσει η Ιρακινή κατοχή του Κουβέιτ συναντά την παγκόσμια κατακραυγή.
Η αμερικανική κοινή γνώμη είναι πρόθυμη να συμφωνήσει για την επέμβαση στο Ιράκ.
Αργότερα, και αφού το ψεύδος και η προπαγάνδα έχουν ενεργήσει, αποκαλύπτεται ότι η δεκαπεντάχρονη «εθελόντρια» είναι η Nayira al Sabah, κόρη του κουβεϊτιανού πρεσβευτή στις ΗΠΑ . Όπως η ίδια αργότερα αποκάλυψε, δεν ήταν ποτέ της εθελόντρια νοσοκόμα, ήταν απλά περαστική από το νοσοκομείο που ανάφερε στην κατάθεση της και είχε δει ένα μωρό έξω από θερμοκοιτίδα μοναχά για μια στιγμή…
Και δεν επρόκειτο για κάποια εφηβική φαντασιοκοπία ή για κάποια περίπτωση παθολογικής ψεύτρας που εξαπάτησε ολόκληρο τον κόσμο. Πίσω από την κατάθεση της Nayirah, βρισκόταν η εταιρία «δημοσίων σχέσεων» Hill and Knowlton. Πίσω από την Hill and Knowlton κρυβόταν η οργάνωση Πολίτες για ένα Ελεύθερο Κουβέιτ (CFK). Πίσω από την «οργάνωση» κρυβόταν η κυβέρνηση του Κουβέιτ. Με άλλα λόγια, η βιτρίνα της κυβέρνησης του Κουβέιτ, οι «Πολίτες για ένα Ελεύθερο Κουβέιτ», πλήρωσε 11,5 εκατομμύρια δολάρια στην εταιρία Hill and Knowlton για να δημιουργήσει η δεύτερη κλίμα που θα ευνοούσε την αμερικανική επέμβαση κατά των Ιρακινών δυνάμεων. Όπερ και εγένετο. Τον Ιανουάριο του 1991 οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ξεκινούν τις επιχειρήσεις τους κατά των ιρακινών δυνάμεων.
Ένα ψέμα για ένα πόλεμο. Παρότι οι αποκαλύψεις για τη Nayirah, για το ψεύδος της συστηματικής βρεφοκτονίας και για τις σκοπιμότητες πίσω από την κατασκευασμένη ιστορία δεν άργησαν να ρθουν, η Hill and Knowlton επέπλευσε. Έπαιζε στο γήπεδο της βέβαια και θα έκανε δύσκολη τη ζωή σε όποιον επέμενε να αναδεικνύει την υπόθεση της μαγειρεμένης ιστορίας. Η μέθοδος είναι γνωστή… συσκότιση, σύγχυση, προπαρασκευή και προώθηση αντιθέτων «γνωμών ειδικών» ή «ερευνών», προσβολή της αξιοπιστίας των «αντιπάλων»…
Μετά την «Καταιγίδα της Ερήμου» και την αναμενόμενη ήττα των Ιρακινών δυνάμεων, οι νικητές του πολέμου επιβάλλουν το αδιανόητο ποσό των 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων που πρέπει να καταβληθεί ως αποζημίωση από το Ιράκ στο Κουβέιτ (μόλις 5 δις κόστισε η επιδιόρθωση των ζημιών που το Ιράκ προκάλεσε στις πετρελαϊκές υποδομές του Κουβέιτ…).
Το Ιράκ, στην άθλια οικονομική κατάσταση που βρίσκεται αδυνατεί ακόμη-ακόμη να φανταστεί την πληρωμή ενός τέτοιου ποσού. Η μη συμμόρφωση του Ιράκ οδηγεί σε ένα εξοντωτικό για το λαό του Ιράκ διεθνές εμπάργκο και στο «ανθρωπιστικό» πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών «Πετρέλαιο για φαγητό» που αποτελεί τον απόλυτο εξευτελισμό για ένα λαό που ο δικτάτορας Χουσεΐν δε δίσταζε να χαρακτηρίσει ως περήφανο. Εκατοντάδες χιλιάδες ζωές ιρακινών παιδιών χάνονται από το εμπάργκο και το «ανθρωπιστικό» πρόγραμμα σε συνδυασμό με τις ζημιές στις υποδομές που ο πόλεμος του κόλπου έχει προκαλέσει. Το 1999, ο Dennis Haliday παραιτείται από τη θέση του ως επικεφαλής του προγράμματος των Η.Ε «πετρέλαιο για φαί». Τους λόγους τους εξηγεί ο ίδιος: «4 με 5 χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν … κάθε μήνα εξαιτίας των επιπτώσεων των κυρώσεων… Είμαστε στη διαδικασία του να καταστρέψουμε μια ολόκληρη κοινωνία. Είναι τόσο απλό και τόσο τρομακτικό. Είναι παράνομο και ανήθικο»
Το Ιράκ, ως ανεξάρτητη και αυτόβουλη χώρα είχε καταστραφεί. Το μόνο που μπορούσε να κάνει πλέον ήταν να περιμένει του Αμερικάνους να του δώσουν τη χαριστική βολή το 2003 και να το εντάξουν πλήρως στα θύματα του πολιτισμού των εταιριών…
Ο δεύτερος Πόλεμος του Κόλπου (η επιχείρηση Ιρακινή Ελευθερία) είχε πολλά κοινά με τον πρώτο. Κοινά ονόματα: Σαντάμ Χουσεΐν, George Bush, George Bush Jr. Όπως και στον πρώτο, κανένας μάλλον λαός δεν τον ήθελε. Και όπως και στον πρώτο, το casus belli στήθηκε πάνω σε ψέματα και αμερικανική προπαγάνδα. Η βασική διαφορά ανάμεσα στις δύο εισβολές στο Ιράκ ήταν ότι ο Bush ο νεώτερος ακολουθούσε την πολιτική των επικίνδυνων θεωρητικών του νεοσυντηρισμού, του Project for the New American Century, που ήθελε τις ΗΠΑ να κυριαρχήσουν παγκοσμίως και σε στρατιωτικό επίπεδο, μετατρέποντας τες σε μια ακραιφνώς επιθετική χώρα.
Δε θα μπορούσε η αμερικανική κυβέρνηση να ξεκινήσει ένα πόλεμο αν δεν κέρδιζε πρώτα την κοινή γνώμη. Και η κοινή γνώμη κερδήθηκε από ένα τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά της Αμερικής με αμερικανούς δράστες, πολύ λιγότερο γνωστό από τους δίδυμους πύργους: τις επιστολές άνθρακα.
Μετά το χτύπημα της 11η Σεπτεμβρίου, ο G.W.Bush και τα επιτελεία του ξεκινάν μια παγκόσμια προπαγάνδα τρόμου κατά της "τρομοκρατίας". Λίγες μέρες μετά, επιστολές που περιείχαν τον επικίνδυνο βάκιλο του άνθρακα αποστέλλονται σε στρατηγικά σημεία της δημόσιας ζωής των ΗΠΑ. Εφτά θάνατοι προκαλούνται από τις επιστολές άνθρακα. Είναι αρκετοί για να σηκώσουν κύματα πανικού και τρόμου που σκεπάζουν τις ΗΠΑ από άκρη σε άκρη, ακόμη και τα περισσότερο δημοκρατικά κομμάτια της. Το ABC σπρώχνει για βδομάδες μια στημένη ιστορία που θέλει το Ιράκ να είναι ο ένοχος για τις επιστολές άνθρακα. Η προπαγάνδα του δικτύου ABC χρησιμοποιώντας απόλυτα αμφισβητήσιμες πηγές καταφέρνει μέσα σε λίγες μέρες να μετατρέψει το φόβο σε οργή και να την στρέψει έναντι του Ιράκ το οποίο εντελώς αβάσιμα κατηγορείται ως ο υπαίτιος των επιστολών άνθρακα.
Το δίκτυο ABC διαδίδει συστηματικά και απολύτως ψευδώς πως οι επιστολές άνθρακα περιέχουν μπεντονίτη, ουσία που χρησιμοποιείται και ως αντισυγκολλητικό για τα σπορία άνθρακα και που εντελώς αβάσιμα προβάλλεται ως σήμα κατατεθέν του προγράμματος βιολογικών εξοπλισμών του Ιράκ, όταν ο τότε εκπρόσωπος τύπου του Λευκού οίκου Ari Fleisher έχει κατηγορηματικά δηλώσει πως μπεντονίτης δεν βρέθηκε στις επιστολές άνθρακα. Το ABC επιμένει στην αβάσιμη σύνδεση Ιράκ-άνθρακα, δεν ανακαλεί και συμβάλει τα μέγιστα στο να δημιουργηθεί ένα φιλοπόλεμο κλίμα που νομιμοποίησε στα μάτια πολλών αμερικανών την δεύτερη επέμβαση στο Ιράκ.
Η πραγματική προέλευση των επιστολών άνθρακα δεν είναι το Ιράκ. Αντίθετα, όλα τα στοιχεία στρέφονται προς τις ΗΠΑ. Τον Δεκέμβριο του 2001 το FBI κατά τη διάρκεια της έρευνας του για τις επιστολές άνθρακα, ανακαλύπτει ότι ο αμερικανικός στρατός (ειδικότερα το USAMRIID) έχει στην κατοχή του άνθρακα σε μορφή σκόνης . Για πρώτη φορά ο στρατός υποχρεώνεται να παραδεχθεί ότι έχει στην κατοχή του αυτή τη μορφή άνθρακα που ισοδυναμεί με καταπάτηση της συνθήκης του 1972 για τα βιολογικά όπλα. Ο στρατός δηλώνει πως το στέλεχος που έχει δεν έχει καμία σχέση με τον άνθρακα που περιεχόταν στις επιστολές. Ψέματα: Ήδη από τις 24 Οκτωβρίου, το περιοδικό New Scientist έχει δημοσιεύσει την πληροφορία πως το στέλεχος του άνθρακα των επιστολών, ήταν το στέλεχος Ames, στέλεχος που αναπτύχθηκε από τον αμερικανικό στρατό και το USARMRIID.
Μέσα από ψέματα και προπαγάνδα η κοινή γνώμη έχει κερδηθεί.
Το σκηνικό του πολέμου έχει στηθεί και η επέμβαση στο Ιράκ έχει ήδη δρομολογηθεί. 7 χρόνια αργότερα το FBI σφίγγει τον κλοιό γύρω από κάποιον Bruce Ivins τον οποίο θεωρεί πλέον τον βασικό ύποπτο για την αποστολή άνθρακα στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Ο Ivins ήταν όλως τυχαίως ένα από τα βασικά πρόσωπα στο πρόγραμμα βιοάμυνας των ΗΠΑ και ένας από τους συμβούλους στην έρευνα για τον εντοπισμό των πραγματικών υπαιτίων των επιστολών άνθρακα! Η υπόθεση κλείνει με την αυτοκτονία του Ivins το 2008. Από την αρχή της έρευνας ήταν σαφές πως το στέλεχος του άνθρακα που χρησιμοποιήθηκε ήταν αμερικανικής τεχνογνωσίας και τα περισσότερα στοιχεία σήμερα καταδεικνύουν ότι οι επιστολές άνθρακα ήταν δουλειά "από τα μέσα".
Η κοινή γνώμη έχει όπως είπαμε ήδη κερδηθεί. Μένει να βρεθεί μια επίσημη δικαιολογία για να νομιμοποιηθεί η εισβολή στο Ιράκ και στους διεθνείς οργανισμούς. Και η δικαιολογία αυτή θα είναι τα Όπλα Μαζικής καταστροφής του Ιράκ. Παρότι οι αμερικανοί γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι η οικονομία του Ιράκ δεν είναι σε καμία θέση ούτε καν να συντηρήσει τα όπλα μαζικής καταστροφής του, μέρος των οποίων όπως είδαμε τους τα χουν πουλήσει οι ίδιοι κατά τη διάρκεια του Ιρακιρανικού πολέμου (το 2002 αυτό το γνώριζε και το βρετανικό κοινοβούλιο ), οι νεοσυντηρητικοί είναι αποφασισμένοι να μπουν στο Ιράκ για να το κάνουν εταιρική κτήση. Αδυνατώντας όπως ήταν φυσικό να βρουν στοιχεία για το παρηκμασμένο και σχεδόν εξαφανισμένο πρόγραμμα όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ, θα βάλουν το στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες να τα κατασκευάσουν.
Αυτή η πολιτική "μαγειρέματος" των αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών ήταν ήδη γνωστή από το 2002 στις βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών, όπως αποδεικνύει μια σειρά εγγράφων, γνωστών ως “Downing Street memo” που είδαν το φως της δημοσιότητας το 2005 : Τα έγγραφα πιστοποιούσαν πως οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ήταν αποφασισμένες στην περίπτωση που δεν έβρισκαν πραγματικά στοιχεία να κατασκευάσουν στοιχεία που θα ενοχοποιούσαν το Ιράκ. Όπως χαρακτηριστικά περιγράφεται στα έγραφα: «Υπήρξε μια αισθητή αλλαγή στάσης. Η στρατιωτική δράση πλέον θεωρείτο αναπόφευκτη. Ο Μπους ήθελε να απομακρύνει τον Σαντάμ μέσω στρατιωτικής δράσης που δικαιολογείτο από το συνδυασμό της τρομοκρατίας και των όπλων μαζικής καταστροφής. Αλλά οι πληροφορίες και τα γεγονότα είχαν καθοριστεί γύρω από την πολιτική. Η NSC δεν είχε την υπομονή του με τον οδό του ΟΗΕ…
Ο υπουργός Άμυνας δήλωσε ότι οι ΗΠΑ είχαν ήδη αρχίσει "αιχμές δραστηριότητας" για να ασκήσουν πίεση στο καθεστώς (Σαντάμ). Καμία απόφαση δεν είχε ληφθεί, αλλά σκέφτηκε ότι η πιο πιθανή ημερομηνία… για να ξεκινήσει η στρατιωτική δράση όταν ο Ιανουάριος…
Φαινόταν σαφές ότι ο Μπους είχε αποφασίσει να αναλάβει στρατιωτική δράση, ακόμα και αν ο χρόνος δεν είχε ακόμη αποφασιστεί. Αλλά η υπόθεση (των κατηγοριών κατά του Ιράκ) δεν ήταν εύκολο να σταθεί. Ο Σαντάμ δεν συνιστούσε απειλή για τους γείτονές του, και η ικανότητα των όπλων μαζικής καταστροφής του ήταν μικρότερη από αυτή της Λιβύης, της Βόρειας Κορέας ή του Ιράν »
Το 2003 η CIA «βρήκε» επιτέλους στο Ιράκ αυτό που έψαχνε: Δύο «κινητά εργαστήρια βιολογικού εξοπλισμού». Τα ¨ευρήματα¨ των μυστικών υπηρεσιών αξιοποιήθηκαν πολιτικά στο έπακρο. Τόσο ο Bush στις 28 Ιανουαρίου του 2003, όσο και ο Collin Powell στην ομιλία του στο συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ στις 5 Φεβρουαρίου του 2003, χρησιμοποίησαν το επιχείρημα της ύπαρξης κινητών εργαστηρίων βιολογικών όπλων στο Ιράκ. Το 2005 αποκαλύπτεται πως ο αξιωματούχος της CIA Tyler Drumheller είχε μεταφέρει στους ανωτέρους του την εκτίμησή του πως οι ισχυρισμοί για την ύπαρξη κινητών εργαστηρίων στηρίζονταν σε αναξιόπιστη πηγή. Οι Bush και Powell αγνόησαν τις προειδοποιήσεις του. O πολύπειρος σε θέματα βιολογικών εξοπλισμών και επιθεωρητής όπλων των Η.Ε David Kelly είχε την ευκαιρία, τον Ιούνιο του 2003 να δει από κοντά και να φωτογραφήσει αυτά τα «κινητά εργαστήρια». Τα συμπεράσματά του ήταν αποκαρδιωτικά. Δυσαρεστημένος, μίλησε για αυτά off the record σε μια αγγλική εφημερίδα: «Δεν πρόκειται για κινητά εργαστήρια βιολογικού πολέμου. Δεν θα μπορούσες να τα χρησιμοποιήσεις για να φτιάξεις βιολογικά όπλα. Δεν μοιάζουν καν με εργαστήρια. Είναι αυτό ακριβώς που οι Ιρακινοί λένε ότι είναι- εγκαταστάσεις για την παραγωγή υδρογόνου που γεμίζουν μπαλόνια». Ο ισχυρισμός για κινητά εργαστήρια βιολογικού πολέμου αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά ενός ακραίου επιχειρήματος για την επέμβαση στο Ιράκ: Το Ιράκ μπορούσε να ρίξει βιολογικά και χημικά όπλα 45 λεπτά μετά από την έκδοση της σχετικής εντολής. Αυτή η εικασία περιελήφθη στην έκθεση των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών για τα μαζικά όπλα καταστροφής του Ιράκ η οποία αποτέλεσε οδηγό της βρετανικής πολιτικής στο θέμα του Ιράκ.
Μετά το ψέμα των «ιρακινών» επιστολών άνθρακα και την κατασκευασμένη είδηση των «κινητών εργαστηρίων βιολογικού πολέμου», οι αμερικανοί και οι σύμμαχοι τους θα μπουν στο Ιράκ. Καμία από τις ακόλουθες εμπειρογνωμοσύνες δεν επιβεβαίωσε σοβαρά ευρήματα όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ. Απογοητευμένος από το μαγείρεμα στοιχείων, ο David Kay, επικεφαλής του αμερικανικού τμήματος της ISG, της Ομάδας Επιθεωρήσεων στο Ιράκ, μιας πολυεθνικής διερευνητικής αποστολής που είναι επιφορτισμένη με την εξεύρεση των όπλων μαζικής καταστροφής και των συναφών υποδομών τους στο ιρακινό έδαφος, παραιτείται. Μετά την παραίτησή του αποκαλύπτει για τα υποτιθέμενα Ιρακινά όπλα μαζικής καταστροφής: «Δεν νομίζω ότι υπήρξαν... Σε αυτό που οι πάντες αναφέρονταν ήταν αποθέματα που παρήχθησαν μετά τη λήξη του πρώτου πολέμου στον Περσικό Κόλπο και δεν νομίζω ότι υπήρχε πρόγραμμα για μεγάλης κλίμακας παραγωγή (όπλων μαζικής καταστροφής) στη δεκαετία του '90...».
Η τελική έκθεση του ISG, που δημοσιεύτηκε στις 30 Ιανουαρίου του 2004 έρχεται σε απόλυτη συμφωνία με τις θέσεις του Kay: «το ISG δεν βρήκε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν διέθετε αποθέματα όπλων μαζικής καταστροφής το 2003…».
Στις 23 Αυγούστου 2005, ο συνταγματάρχης Lawrence Wilkerson, ο οποίος υπηρέτησε ως επικεφαλής του επιτελείου του Colin Powel από το 2002 έως το 2005 παραδέχεται ότι ο ρόλος του στη διαμόρφωση της παρουσίασης που έκανε ο Powel το 2003 στον ΟΗΕ για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ αποτελούσε όνειδος: «Μακάρι να μην είχα συμμετάσχει σε αυτό... κοιτάζω πίσω σε αυτό, και μπορώ ακόμα να πω ότι ήταν το χαμηλότερο σημείο στη ζωή μου».
Όσον τον ίδιο τον Colin Powel τον Σεπτέμβριο του 2005, δήλωσε σχετικά με την ομιλία στο συμβούλιο Ασφάλειας του ΟΗΕ του 2003 για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ- καθοριστικότατη τότε για τη διεθνή νομιμοποίηση της συμμαχικής εισβολής στο Ιράκ: «Ήταν οδυνηρό. Είναι οδυνηρό τώρα...».
Όσο οδυνηρό και αν ήταν για τον Powell, ο πόνος και η καταστροφή που η επέμβαση προκάλεσε στους Ιρακινούς είναι ασύγκριτος.
Σύμφωνα με σχετική διαρροή από τα Wikileaks, ο αριθμός των νεκρών ιρακινών από την συμμαχική εισβολή και κατοχή ανέρχεται στους 109.000, ανάμεσα στους οποίους οι 66000 ήταν άμαχοι. Και το ταξίμετρο του θανάτου συνεχίζει να γράφει. Και όλα αυτά για να γίνει το Ιράκ οικόπεδο πολυεθνικών προς ανοικοδόμηση.
Μέσα σε τριάντα χρόνια: 100.000 ιρακινοί νεκροί κατά τη διάρκεια του Ιρακιρανικού πολέμου- 500.000 νεκρά ιρακινά παιδιά κατά τη διάρκεια των κυρώσεων- 100.000 ιρακινοί νεκροί κατά τη διάρκεια της αμερικανικής εισβολής και κατοχής. Ο Σαντάμ όντως έκανε γενοκτονίες. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός και η εταιριοκρατία έχουν κάνει μεγαλύτερες...
του Πέτρου Αργυρίου
tvxs.gr/
Και όντως, φαίνεται πως οι ΗΠΑ επιδίωξαν μια ισορροπία τρόμου, χρηματοδοτώντας και εξοπλίζοντας περισσότερο το Ιράκ αλλά και το Ιράν, σε διαφορετικές φάσεις του πολέμου.
Η συμπεριφορά των ΗΠΑ σε σχέση με την περιοχή υπήρξε το λιγότερο σκανδαλώδης. Οι ΗΠΑ, παράτυπα χρησιμοποίησαν παράρτημα της Εθνικής Ιταλικής τράπεζας Εργασίας (Lavoro) στην Ατλάντα για να δανειοδοτήσουν το καθεστώς Χουσεΐν και επιχείρησαν να συγκαλύψουν την υπόθεση (iraqgate).
Οι ΗΠΑ παρέχουν εκτός από οικονομική βοήθεια πληροφορίες και εξοπλίζουν το Ιράκ με οχήματα και εξοπλισμό «διπλής χρήσης».
Την ίδια στιγμή όμως, οι ΗΠΑ, πουλάν έμμεσα, μέσω του Ισραήλ, όπλα στο Ιράν. Με τα λεφτά αυτά σκοπεύουν να χρηματοδοτήσουν την παραστρατιωτική οργάνωση των Κόντρας που με βάση την Ονδούρα, επιδιώκουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση των Σαντινίστας στη Νικαράγουα. Οι Κόντρας που ήδη λαμβάνουν ανοιχτή αλλά και «μαύρη» χρηματοδότηση από τη CIA, έχουν κατηγορηθεί αρκετές φορές για παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ενδεικτικά και σύμφωνα με την οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων CIIR «Το αρχείο των Κόντρας στο πεδίο της μάχης, σε αντίθεση με τις επίσημες ομολογίες τους για πίστη στη δημοκρατία, αποτελείται από συνεπή και αιματηρή κακοποίηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, από φόνους, βασανιστήρια, ακρωτηριασμούς, βιασμούς, εμπρησμούς, καταστροφές και απαγωγές».
Σε μια πρόσφατη διαρροή από τα wikileaks (ημερομηνία δημιουργίας εγγράφου: 25 Ιουνίου 1990) που αφορά τη συνάντηση μεταξύ Χουσεΐν και της αμερικανίδας εντεταλμένης στη Βαγδάτη April Glaspie, αναφέρεται χαρακτηριστικά πως o Χουσεΐν είχε αποφασίσει την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων με τις ΗΠΑ και αναφέρθηκε στα πολλά πλήγματα που δέχθηκαν οι Αμερικανοϊρακινές σχέσεις κυρίαρχο ανάμεσα στα οποία ήταν το Irangate.
Η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στο Ιράκ χαρακτηρίζεται από διγλωσσία και υποκρισία και προσδιορίζεται αποκλειστικά και μόνο από την ατζέντα των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και όχι από τη στάση των κρατών της περιοχής. Μικρή σημασία είχαν τα φιλοαμερικανικά συναισθήματα του εκτελεσθέντα δικτάτορα του Ιράκ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αμερικανικής διγλωσσίας είναι το πόσο εύκολα επαναπροσδιόριζε τους χαρακτηρισμούς της σε σχέση με το Ιράκ, κινήσεις που φανερώνουν παράλληλα και το πόσο επίπλαστος αλλά και εύπλαστος είναι για τις ΗΠΑ ο χαρακτηρισμός ενός κράτους ως τρομοκράτη.
Το 1982 οι ΗΠΑ αφαιρούν το Ιράκ από τη λίστα των κρατών- χορηγών τρομοκρατίας προκειμένου να μπορέσουν αυτές να εξοπλίσουν το Ιράκ στον πόλεμο κατά του Ιράν. Μετά την εισβολή του στο Κουβέιτ το 1990, το Ιράκ ξανατοποθετείται στη λίστα. Το 2004, και ουσιαστικά πλέον υπό αμερικανική κατοχή, το Ιράκ απομακρύνεται για μια ακόμη φορά από τη λίστα.
Η αμερικανική διγλωσσία δε σταματά στον τρομοκρατικό χαρακτηρισμό. Το Μάρτιο του 1988, το Ιράκ εξαπολύει επίθεση με χημικά στην Halabja εναντίον των Κούρδων της περιοχής. Οι νεκροί από την επίθεση υπολογίζονται στους 6800, οι περισσότεροι εκ οποίων είναι άμαχοι. Οι ΗΠΑ όχι απλά κλείνουν τα μάτια αλλά με γνώμονα τις δικές τους σκοπιμότητες διαστρεβλώνουν για μια ακόμη φορά σκόπιμα την πραγματικότητα εμπλέκοντας στην επίθεση και το Ιράν. Σύμφωνα με άρθρο του Joost Hiltermann στην International Herald Tribune, η Αμερικανική προπαγάνδα για την Ιρανική συμμετοχή σε αυτό το μαζικό έγκλημα πολέμου παρασκευάστηκε στο Πεντάγωνο και σερβιρίστηκε στους συμμάχους των ΗΠΑ μέσω των αμερικανών διπλωματών που είχαν λάβει τη σχετική οδηγία καθώς και την παραίνεση να μη συζητάν για τις λεπτομέρειες του συμβάντος.
Ως συνήθως, οι διεθνείς συμβάσεις φαίνεται να φτιάχτηκαν για να καταπατούνται… Μερικά χρόνια αργότερα, οι ΗΠΑ θα θυμηθούν το παρηκμασμένο πλέον οπλοστάσιο όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ και θα το χρησιμοποιήσουν ως αφορμή για να εισβάλλουν στο Ιράκ.
Μια ακόμη περισσότερο ανατριχιαστική και λιγότερο γνωστή αλλά αποδεδειγμένη πτυχή της ιστορίας είναι το γεγονός πως ήταν οι ίδιες οι ΗΠΑ που σε μεγάλο βαθμό προμήθευσαν το Ιράκ με πρώτες ύλες για την κατασκευή όπλων μαζικής καταστροφής, κυρίως βιολογικούς παράγοντες: Το 1994 ξεκινά ακροαματική διαδικασία υπό τον γερουσιαστή Donald Riegle. Τα ευρήματα της έκθεσης Riegle καταλήγουν πως στη δεκαετία του 1980, όταν ο Donald Rumsfeld ήταν μέλος της General Advisory Committee on Arms Control, βιολογικά υλικά αποστάλθηκαν στο Ιράκ. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και ο άνθρακας.
Όχι μόνο λοιπόν οι ΗΠΑ κάναν τα στραβά μάτια στο φρικιαστικό έγκλημα πολέμου στη Halabja, όχι μόνο ενέπλεξαν τους Ιρανούς που δεν είχαν καμιά ευθύνη για το συμβάν ώστε η Halabja να παρουσιαστεί ως θύμα πολεμικής σύρραξης αλλά ήταν Αμερικανοί παράγοντες που ενθάρρυναν και εξόπλισαν μέρος του Ιρακινού οπλοστασίου Όπλων Μαζικής Καταστροφής. Χρόνια αργότερα και όταν πλέον το Ιράκ είχε απομονωθεί διεθνώς και εξοντωθεί οικονομικά, οι Αμερικανοί θα ζητούσαν τα ρέστα από το Ιράκ σε νομίσματα ανθρωπίνων ζωών και εθνικής κυριαρχίας για το πρόγραμμα του εξοπλισμών μαζικής καταστροφής που είχε πλέον περιπέσει σε αχρηστία και που οι ίδιοι οι Αμερικανοί συντέλεσαν αρχικά στη δημιουργία του…
Μετά τον Ιρανιρακινό πόλεμο και τη «βοήθεια» που δέχτηκε από ξένες δυνάμεις, το Ιράκ βρίσκεται σε δεινή θέση. Το πολεμικό χρέος του Ιράκ μόνο προς τις Αραβικές χώρες «συμμάχους» του ανέρχεται στα 130 δισεκατομμύρια δολάρια. Από αυτά, τα 14 δις τα οφείλει στο Κουβέιτ. Το Κουβέιτ αρνείται τη διαγραφή του χρέους και κατεβάζει τις τιμές του πετρελαίου, πράξη που για την ηγεσία του Ιράκ ισοδυναμεί με πράξη οικονομικού πολέμου, αφού μειώνονται τα πετρελαϊκά έσοδο της ήδη σε κατάρρευση Ιρακινής οικονομίας. Ο Χουσεΐν βρίσκεται σε απόγνωση. Όπως καταμαρτυρούν τα wikileaks, ο Σαντάμ, τον Ιούλιο του 1990, σε συζήτηση του με την αμερικανίδα πρέσβειρα στη Βαγδάτη αποστέλλει μήνυμα φιλίας και καλής πίστης προς τον τότε πρόεδρο George Bush. Όπως αποκαλύπτει το κείμενο Glaspie: «To Ιράκ θέλει φιλία, θέλει όμως η κυβέρνηση των ΗΠΑ; Το Ιράκ υπέστη 100.000 απώλειες (πολέμου) και είναι τώρα τόσο φτωχό που οι συντάξεις για τα ορφανά του πολέμου σύντομα θα κοπούν, αλλά το πλούσιο Κουβέιτ δεν θα δεχτεί καν την πειθαρχία του ΟΠΕΚ. Το Ιράκ έχει σιχαθεί τον πόλεμο, αλλά το Κουβέιτ έχει αγνοήσει τη διπλωματία. Οι ελιγμοί της κυβέρνησης των ΗΠΑ με τα ΗΑΕ θα ενθαρρύνει τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κουβέιτ να αγνοήσουν τη συμβατική διπλωματία. Αν το Ιράκ ταπεινωθεί δημοσίως από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, δεν θα έχει καμία επιλογή παρά να «απαντήσει», όσο παράλογο και αυτοκαταστροφικό και αν αυτό αποδειχθεί ... Το Ιράκ… βρίσκεται σε σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, με χρέη 40 δισ. δολαρίων. Το Ιράκ, του οποίου η νίκη στον πόλεμο κατά του Ιράν έκανε μια ιστορική διαφορά στον αραβικό κόσμο και τη Δύση, χρειάζεται ένα σχέδιο Μάρσαλ αλλά «εσείς θέλετε την τιμή του πετρελαίου κάτω».... Παρ 'όλα αυτά τα χτυπήματα (σμσ του μεταφραστή: χτυπήματα των ΗΠΑ στην Αμερικανοϊρακινή)… συνεχίζαμε να ελπίζουμε ότι θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε μια καλή σχέση. Αλλά εκείνοι που πιέζουν την τιμή του πετρελαίου προς τα κάτω ασκούν οικονομικό πόλεμο και το Ιράκ δεν μπορεί να δεχθεί μια τέτοια καταπάτηση της αξιοπρέπειας και της ευημερίας του.
…Κάθε έθνος μπορεί να διαλέγει τους φίλους του… αλλά η κυβέρνηση των ΗΠΑ γνωρίζει ότι ήταν το Ιράκ και όχι η ίδια, το οποίο αποφασιστικά, προστάτευσε αυτούς τους φίλους της Αμερικανικής κυβέρνησης κατά τη διάρκεια του πολέμου – και αυτό είναι κατανοητό καθώς η κοινή γνώμη στις ΗΠΑ, για να μην αναφερθούμε στην Γεωγραφία τους, θα καθιστούσε αδύνατο για τους Αμερικανούς να αποδεχτούν 10.000 νεκρούς σε μία και μόνο μάχη, όπως το δέχτηκε το Ιράκ…
(Είναι κατανοητό) ότι οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να διατηρήσουν τη ροή του πετρελαίου και τις φιλικές σχέσεις στον Κόλπο… (Αυτό που δε γίνεται κατανοητό είναι) το γιατί (οι ΗΠΑ) ενθαρρύνουν εκείνους που βλάπτουν το Ιράκ. (Ο Σαντάμ είπε) ότι πιστεύει απόλυτα ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ θέλει ειρήνη, και αυτό είναι καλό. Αλλά μην… χρησιμοποιείται μεθόδους τις οποίες εσείς λέτε πως δεν σας αρέσουν, μεθόδους, όπως το στρίψιμο του βραχίονα.
(Ο Σαντάμ μίλησε) επί μακρόν για την περηφάνια των Ιρακινών, που πιστεύουν στο «ελευθερία ή θάνατος».
Το Ιράκ θα πρέπει να αντιδράσει αν οι ΗΠΑ χρησιμοποιήσουν αυτές τις μεθόδους (πίεσης). Το Ιράκ γνωρίζει ότι οι ΗΠΑ μπορεί να στείλουν αεροπλάνα και πυραύλους και να βλάψουν βαθιά το Ιράκ.
(Ο Σαντάμ ζητά από) την κυβέρνηση των ΗΠΑ να μην εξαναγκάσει το Ιράκ σε εκείνο το σημείο ταπείνωσης στο οποίο η λογική θα πρέπει να αγνοηθεί. Το Ιράκ δεν θεωρεί τις ΗΠΑ εχθρό και έχει προσπαθήσει να είναι φίλοι.
(Ο Σαντάμ είπε ότι) οι Ιρακινοί ξέρουν τι είναι ο πόλεμος, δε θέλουν άλλο από πόλεμο- «μη μας ωθείτε σε αυτόν, μη κάνετε τον πόλεμο την μόνη επιλογή που μας μένει για να προστατεύσουμε την αξιοπρέπεια μας»…
…Δεν έχει μείνει τίποτε που να μπορεί το Ιράκ να αγοράσει από τις ΗΠΑ εκτός από σιτάρι, και χωρίς καμιά αμφιβολία ακόμη και αυτό σύντομα θα κηρυχθεί ως είδος διπλής χρήσης (σμσ του μεταφραστή: Ο Σαντάμ με πικρία αλλά και σαρκασμό αναφέρεται στον πολεμικό εξοπλισμό διπλής χρήσης που οι ΗΠΑ πούλησαν στο Ιράκ κατά τη διάρκεια του Ιρανιρακινού πολέμου… ουσιαστικά λέει στους Αμερικάνους ότι ακόμη και το σιτάρι θα μας το πουλάτε σε λίγο ως στρατιωτικό εξοπλισμό)
Πιστεύω πως έχω δοκιμάσει τα πάντα… (για την ειρηνική διευθέτηση των προβλημάτων με το Κουβέιτ)» καταλήγει ο Χουσεΐν.
Η εκτίμηση της πρέσβειρας για το μήνυμα Σαντάμ αλλά και για τον ίδιο ήταν πως «η απάντηση του ότι δοκίμασε διάφορα διπλωματικά κανάλια πριν καταφύγει στον … εκφοβισμό έχει τουλάχιστον την αρετή της ειλικρίνειας. Η έμφασή του ότι θέλει ειρηνικό διακανονισμό είναι χωρίς καμία αμφιβολία ειλικρινής (οι Ιρακινοί έχουν σιχαθεί τον πόλεμο). Αλλά οι όροι (είναι) δύσκολο να επιτευχθούν.» Αναφέρεται επίσης στο έγγραφο ότι όταν ο Σαντάμ ανέφερε ότι «η οικονομική κατάσταση στο Ιράκ είναι τέτοια που οι συντάξεις των χήρων και των ορφανών θα πρέπει να κοπούν» η μεταφράστρια και η γραμματέας κατέρρευσαν και ξέσπασαν σε κλάματα.
Το μήνυμα Χουσεΐν προς τον Bush ήταν ουσιαστικά τελεσίγραφο. Το Ιράκ, εξαθλιωμένο από τον πόλεμο, ρημαγμένο οικονομικά από τα πολεμοδάνεια αρχικά και τις πετρελαϊκές πολιτικές μετέπειτα των «άσπονδων φίλων» του, ωθήθηκε ξανά σε έναν πόλεμο που γνώριζε πως θα ‘ναι αυτοκαταστροφικός. Μερικές μέρες μετά το μήνυμα, το Ιράκ εισβάλει στο Κουβέιτ, μια από τις πετρελαϊκές ιερές αγελάδες των ΗΠΑ. Αυτή είναι ουσιαστικά η αρχή του τέλους για το δικτάτορα, και η αρχή μιας νέας, εξοντωτικής σειράς δεινών για τον Ιρακινό λαό.
Η αντίδραση ΗΠΑ και συμμάχων είναι άμεση. Τα πετρελαϊκά συμφέροντα πρέπει να προστατευτούν. Αυτό που λείπει είναι η νομιμοποίηση του πολέμου κατά του Ιράκ στην κοινή γνώμη. Και αυτή θα την προσφέρει μια εταιρία δημοσίων σχέσεων.
Τον Οκτώβριο του 1990 μια δεκαπεντάχρονη κουβεϊτιανή που έγινε γνωστή ως «νοσοκόμα Nayirah», καταθέτει προφορικά στο Αμερικάνικο Κογκρέσο. Η μαρτυρία της είναι συγκλονιστική: Ιρακινοί στρατιώτες έβγαζαν μωρά από τις θερμοκοιτίδες κουβεϊτανών νοσοκομείων, έπαιρναν τις θερμοκοιτίδες και άφηναν τα μωρά να πεθαίνουν στους διαδρόμους. Η παγκόσμια κοινή γνώμη συγκλονίζεται. Η φρίκη που έχει προκαλέσει η Ιρακινή κατοχή του Κουβέιτ συναντά την παγκόσμια κατακραυγή.
Η αμερικανική κοινή γνώμη είναι πρόθυμη να συμφωνήσει για την επέμβαση στο Ιράκ.
Αργότερα, και αφού το ψεύδος και η προπαγάνδα έχουν ενεργήσει, αποκαλύπτεται ότι η δεκαπεντάχρονη «εθελόντρια» είναι η Nayira al Sabah, κόρη του κουβεϊτιανού πρεσβευτή στις ΗΠΑ . Όπως η ίδια αργότερα αποκάλυψε, δεν ήταν ποτέ της εθελόντρια νοσοκόμα, ήταν απλά περαστική από το νοσοκομείο που ανάφερε στην κατάθεση της και είχε δει ένα μωρό έξω από θερμοκοιτίδα μοναχά για μια στιγμή…
Και δεν επρόκειτο για κάποια εφηβική φαντασιοκοπία ή για κάποια περίπτωση παθολογικής ψεύτρας που εξαπάτησε ολόκληρο τον κόσμο. Πίσω από την κατάθεση της Nayirah, βρισκόταν η εταιρία «δημοσίων σχέσεων» Hill and Knowlton. Πίσω από την Hill and Knowlton κρυβόταν η οργάνωση Πολίτες για ένα Ελεύθερο Κουβέιτ (CFK). Πίσω από την «οργάνωση» κρυβόταν η κυβέρνηση του Κουβέιτ. Με άλλα λόγια, η βιτρίνα της κυβέρνησης του Κουβέιτ, οι «Πολίτες για ένα Ελεύθερο Κουβέιτ», πλήρωσε 11,5 εκατομμύρια δολάρια στην εταιρία Hill and Knowlton για να δημιουργήσει η δεύτερη κλίμα που θα ευνοούσε την αμερικανική επέμβαση κατά των Ιρακινών δυνάμεων. Όπερ και εγένετο. Τον Ιανουάριο του 1991 οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ξεκινούν τις επιχειρήσεις τους κατά των ιρακινών δυνάμεων.
Ένα ψέμα για ένα πόλεμο. Παρότι οι αποκαλύψεις για τη Nayirah, για το ψεύδος της συστηματικής βρεφοκτονίας και για τις σκοπιμότητες πίσω από την κατασκευασμένη ιστορία δεν άργησαν να ρθουν, η Hill and Knowlton επέπλευσε. Έπαιζε στο γήπεδο της βέβαια και θα έκανε δύσκολη τη ζωή σε όποιον επέμενε να αναδεικνύει την υπόθεση της μαγειρεμένης ιστορίας. Η μέθοδος είναι γνωστή… συσκότιση, σύγχυση, προπαρασκευή και προώθηση αντιθέτων «γνωμών ειδικών» ή «ερευνών», προσβολή της αξιοπιστίας των «αντιπάλων»…
Μετά την «Καταιγίδα της Ερήμου» και την αναμενόμενη ήττα των Ιρακινών δυνάμεων, οι νικητές του πολέμου επιβάλλουν το αδιανόητο ποσό των 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων που πρέπει να καταβληθεί ως αποζημίωση από το Ιράκ στο Κουβέιτ (μόλις 5 δις κόστισε η επιδιόρθωση των ζημιών που το Ιράκ προκάλεσε στις πετρελαϊκές υποδομές του Κουβέιτ…).
Το Ιράκ, στην άθλια οικονομική κατάσταση που βρίσκεται αδυνατεί ακόμη-ακόμη να φανταστεί την πληρωμή ενός τέτοιου ποσού. Η μη συμμόρφωση του Ιράκ οδηγεί σε ένα εξοντωτικό για το λαό του Ιράκ διεθνές εμπάργκο και στο «ανθρωπιστικό» πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών «Πετρέλαιο για φαγητό» που αποτελεί τον απόλυτο εξευτελισμό για ένα λαό που ο δικτάτορας Χουσεΐν δε δίσταζε να χαρακτηρίσει ως περήφανο. Εκατοντάδες χιλιάδες ζωές ιρακινών παιδιών χάνονται από το εμπάργκο και το «ανθρωπιστικό» πρόγραμμα σε συνδυασμό με τις ζημιές στις υποδομές που ο πόλεμος του κόλπου έχει προκαλέσει. Το 1999, ο Dennis Haliday παραιτείται από τη θέση του ως επικεφαλής του προγράμματος των Η.Ε «πετρέλαιο για φαί». Τους λόγους τους εξηγεί ο ίδιος: «4 με 5 χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν … κάθε μήνα εξαιτίας των επιπτώσεων των κυρώσεων… Είμαστε στη διαδικασία του να καταστρέψουμε μια ολόκληρη κοινωνία. Είναι τόσο απλό και τόσο τρομακτικό. Είναι παράνομο και ανήθικο»
Το Ιράκ, ως ανεξάρτητη και αυτόβουλη χώρα είχε καταστραφεί. Το μόνο που μπορούσε να κάνει πλέον ήταν να περιμένει του Αμερικάνους να του δώσουν τη χαριστική βολή το 2003 και να το εντάξουν πλήρως στα θύματα του πολιτισμού των εταιριών…
Ο δεύτερος Πόλεμος του Κόλπου (η επιχείρηση Ιρακινή Ελευθερία) είχε πολλά κοινά με τον πρώτο. Κοινά ονόματα: Σαντάμ Χουσεΐν, George Bush, George Bush Jr. Όπως και στον πρώτο, κανένας μάλλον λαός δεν τον ήθελε. Και όπως και στον πρώτο, το casus belli στήθηκε πάνω σε ψέματα και αμερικανική προπαγάνδα. Η βασική διαφορά ανάμεσα στις δύο εισβολές στο Ιράκ ήταν ότι ο Bush ο νεώτερος ακολουθούσε την πολιτική των επικίνδυνων θεωρητικών του νεοσυντηρισμού, του Project for the New American Century, που ήθελε τις ΗΠΑ να κυριαρχήσουν παγκοσμίως και σε στρατιωτικό επίπεδο, μετατρέποντας τες σε μια ακραιφνώς επιθετική χώρα.
Δε θα μπορούσε η αμερικανική κυβέρνηση να ξεκινήσει ένα πόλεμο αν δεν κέρδιζε πρώτα την κοινή γνώμη. Και η κοινή γνώμη κερδήθηκε από ένα τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά της Αμερικής με αμερικανούς δράστες, πολύ λιγότερο γνωστό από τους δίδυμους πύργους: τις επιστολές άνθρακα.
Μετά το χτύπημα της 11η Σεπτεμβρίου, ο G.W.Bush και τα επιτελεία του ξεκινάν μια παγκόσμια προπαγάνδα τρόμου κατά της "τρομοκρατίας". Λίγες μέρες μετά, επιστολές που περιείχαν τον επικίνδυνο βάκιλο του άνθρακα αποστέλλονται σε στρατηγικά σημεία της δημόσιας ζωής των ΗΠΑ. Εφτά θάνατοι προκαλούνται από τις επιστολές άνθρακα. Είναι αρκετοί για να σηκώσουν κύματα πανικού και τρόμου που σκεπάζουν τις ΗΠΑ από άκρη σε άκρη, ακόμη και τα περισσότερο δημοκρατικά κομμάτια της. Το ABC σπρώχνει για βδομάδες μια στημένη ιστορία που θέλει το Ιράκ να είναι ο ένοχος για τις επιστολές άνθρακα. Η προπαγάνδα του δικτύου ABC χρησιμοποιώντας απόλυτα αμφισβητήσιμες πηγές καταφέρνει μέσα σε λίγες μέρες να μετατρέψει το φόβο σε οργή και να την στρέψει έναντι του Ιράκ το οποίο εντελώς αβάσιμα κατηγορείται ως ο υπαίτιος των επιστολών άνθρακα.
Το δίκτυο ABC διαδίδει συστηματικά και απολύτως ψευδώς πως οι επιστολές άνθρακα περιέχουν μπεντονίτη, ουσία που χρησιμοποιείται και ως αντισυγκολλητικό για τα σπορία άνθρακα και που εντελώς αβάσιμα προβάλλεται ως σήμα κατατεθέν του προγράμματος βιολογικών εξοπλισμών του Ιράκ, όταν ο τότε εκπρόσωπος τύπου του Λευκού οίκου Ari Fleisher έχει κατηγορηματικά δηλώσει πως μπεντονίτης δεν βρέθηκε στις επιστολές άνθρακα. Το ABC επιμένει στην αβάσιμη σύνδεση Ιράκ-άνθρακα, δεν ανακαλεί και συμβάλει τα μέγιστα στο να δημιουργηθεί ένα φιλοπόλεμο κλίμα που νομιμοποίησε στα μάτια πολλών αμερικανών την δεύτερη επέμβαση στο Ιράκ.
Η πραγματική προέλευση των επιστολών άνθρακα δεν είναι το Ιράκ. Αντίθετα, όλα τα στοιχεία στρέφονται προς τις ΗΠΑ. Τον Δεκέμβριο του 2001 το FBI κατά τη διάρκεια της έρευνας του για τις επιστολές άνθρακα, ανακαλύπτει ότι ο αμερικανικός στρατός (ειδικότερα το USAMRIID) έχει στην κατοχή του άνθρακα σε μορφή σκόνης . Για πρώτη φορά ο στρατός υποχρεώνεται να παραδεχθεί ότι έχει στην κατοχή του αυτή τη μορφή άνθρακα που ισοδυναμεί με καταπάτηση της συνθήκης του 1972 για τα βιολογικά όπλα. Ο στρατός δηλώνει πως το στέλεχος που έχει δεν έχει καμία σχέση με τον άνθρακα που περιεχόταν στις επιστολές. Ψέματα: Ήδη από τις 24 Οκτωβρίου, το περιοδικό New Scientist έχει δημοσιεύσει την πληροφορία πως το στέλεχος του άνθρακα των επιστολών, ήταν το στέλεχος Ames, στέλεχος που αναπτύχθηκε από τον αμερικανικό στρατό και το USARMRIID.
Μέσα από ψέματα και προπαγάνδα η κοινή γνώμη έχει κερδηθεί.
Το σκηνικό του πολέμου έχει στηθεί και η επέμβαση στο Ιράκ έχει ήδη δρομολογηθεί. 7 χρόνια αργότερα το FBI σφίγγει τον κλοιό γύρω από κάποιον Bruce Ivins τον οποίο θεωρεί πλέον τον βασικό ύποπτο για την αποστολή άνθρακα στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Ο Ivins ήταν όλως τυχαίως ένα από τα βασικά πρόσωπα στο πρόγραμμα βιοάμυνας των ΗΠΑ και ένας από τους συμβούλους στην έρευνα για τον εντοπισμό των πραγματικών υπαιτίων των επιστολών άνθρακα! Η υπόθεση κλείνει με την αυτοκτονία του Ivins το 2008. Από την αρχή της έρευνας ήταν σαφές πως το στέλεχος του άνθρακα που χρησιμοποιήθηκε ήταν αμερικανικής τεχνογνωσίας και τα περισσότερα στοιχεία σήμερα καταδεικνύουν ότι οι επιστολές άνθρακα ήταν δουλειά "από τα μέσα".
Η κοινή γνώμη έχει όπως είπαμε ήδη κερδηθεί. Μένει να βρεθεί μια επίσημη δικαιολογία για να νομιμοποιηθεί η εισβολή στο Ιράκ και στους διεθνείς οργανισμούς. Και η δικαιολογία αυτή θα είναι τα Όπλα Μαζικής καταστροφής του Ιράκ. Παρότι οι αμερικανοί γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι η οικονομία του Ιράκ δεν είναι σε καμία θέση ούτε καν να συντηρήσει τα όπλα μαζικής καταστροφής του, μέρος των οποίων όπως είδαμε τους τα χουν πουλήσει οι ίδιοι κατά τη διάρκεια του Ιρακιρανικού πολέμου (το 2002 αυτό το γνώριζε και το βρετανικό κοινοβούλιο ), οι νεοσυντηρητικοί είναι αποφασισμένοι να μπουν στο Ιράκ για να το κάνουν εταιρική κτήση. Αδυνατώντας όπως ήταν φυσικό να βρουν στοιχεία για το παρηκμασμένο και σχεδόν εξαφανισμένο πρόγραμμα όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ, θα βάλουν το στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες να τα κατασκευάσουν.
Αυτή η πολιτική "μαγειρέματος" των αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών ήταν ήδη γνωστή από το 2002 στις βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών, όπως αποδεικνύει μια σειρά εγγράφων, γνωστών ως “Downing Street memo” που είδαν το φως της δημοσιότητας το 2005 : Τα έγγραφα πιστοποιούσαν πως οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ήταν αποφασισμένες στην περίπτωση που δεν έβρισκαν πραγματικά στοιχεία να κατασκευάσουν στοιχεία που θα ενοχοποιούσαν το Ιράκ. Όπως χαρακτηριστικά περιγράφεται στα έγραφα: «Υπήρξε μια αισθητή αλλαγή στάσης. Η στρατιωτική δράση πλέον θεωρείτο αναπόφευκτη. Ο Μπους ήθελε να απομακρύνει τον Σαντάμ μέσω στρατιωτικής δράσης που δικαιολογείτο από το συνδυασμό της τρομοκρατίας και των όπλων μαζικής καταστροφής. Αλλά οι πληροφορίες και τα γεγονότα είχαν καθοριστεί γύρω από την πολιτική. Η NSC δεν είχε την υπομονή του με τον οδό του ΟΗΕ…
Ο υπουργός Άμυνας δήλωσε ότι οι ΗΠΑ είχαν ήδη αρχίσει "αιχμές δραστηριότητας" για να ασκήσουν πίεση στο καθεστώς (Σαντάμ). Καμία απόφαση δεν είχε ληφθεί, αλλά σκέφτηκε ότι η πιο πιθανή ημερομηνία… για να ξεκινήσει η στρατιωτική δράση όταν ο Ιανουάριος…
Φαινόταν σαφές ότι ο Μπους είχε αποφασίσει να αναλάβει στρατιωτική δράση, ακόμα και αν ο χρόνος δεν είχε ακόμη αποφασιστεί. Αλλά η υπόθεση (των κατηγοριών κατά του Ιράκ) δεν ήταν εύκολο να σταθεί. Ο Σαντάμ δεν συνιστούσε απειλή για τους γείτονές του, και η ικανότητα των όπλων μαζικής καταστροφής του ήταν μικρότερη από αυτή της Λιβύης, της Βόρειας Κορέας ή του Ιράν »
Το 2003 η CIA «βρήκε» επιτέλους στο Ιράκ αυτό που έψαχνε: Δύο «κινητά εργαστήρια βιολογικού εξοπλισμού». Τα ¨ευρήματα¨ των μυστικών υπηρεσιών αξιοποιήθηκαν πολιτικά στο έπακρο. Τόσο ο Bush στις 28 Ιανουαρίου του 2003, όσο και ο Collin Powell στην ομιλία του στο συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ στις 5 Φεβρουαρίου του 2003, χρησιμοποίησαν το επιχείρημα της ύπαρξης κινητών εργαστηρίων βιολογικών όπλων στο Ιράκ. Το 2005 αποκαλύπτεται πως ο αξιωματούχος της CIA Tyler Drumheller είχε μεταφέρει στους ανωτέρους του την εκτίμησή του πως οι ισχυρισμοί για την ύπαρξη κινητών εργαστηρίων στηρίζονταν σε αναξιόπιστη πηγή. Οι Bush και Powell αγνόησαν τις προειδοποιήσεις του. O πολύπειρος σε θέματα βιολογικών εξοπλισμών και επιθεωρητής όπλων των Η.Ε David Kelly είχε την ευκαιρία, τον Ιούνιο του 2003 να δει από κοντά και να φωτογραφήσει αυτά τα «κινητά εργαστήρια». Τα συμπεράσματά του ήταν αποκαρδιωτικά. Δυσαρεστημένος, μίλησε για αυτά off the record σε μια αγγλική εφημερίδα: «Δεν πρόκειται για κινητά εργαστήρια βιολογικού πολέμου. Δεν θα μπορούσες να τα χρησιμοποιήσεις για να φτιάξεις βιολογικά όπλα. Δεν μοιάζουν καν με εργαστήρια. Είναι αυτό ακριβώς που οι Ιρακινοί λένε ότι είναι- εγκαταστάσεις για την παραγωγή υδρογόνου που γεμίζουν μπαλόνια». Ο ισχυρισμός για κινητά εργαστήρια βιολογικού πολέμου αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά ενός ακραίου επιχειρήματος για την επέμβαση στο Ιράκ: Το Ιράκ μπορούσε να ρίξει βιολογικά και χημικά όπλα 45 λεπτά μετά από την έκδοση της σχετικής εντολής. Αυτή η εικασία περιελήφθη στην έκθεση των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών για τα μαζικά όπλα καταστροφής του Ιράκ η οποία αποτέλεσε οδηγό της βρετανικής πολιτικής στο θέμα του Ιράκ.
Μετά το ψέμα των «ιρακινών» επιστολών άνθρακα και την κατασκευασμένη είδηση των «κινητών εργαστηρίων βιολογικού πολέμου», οι αμερικανοί και οι σύμμαχοι τους θα μπουν στο Ιράκ. Καμία από τις ακόλουθες εμπειρογνωμοσύνες δεν επιβεβαίωσε σοβαρά ευρήματα όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ. Απογοητευμένος από το μαγείρεμα στοιχείων, ο David Kay, επικεφαλής του αμερικανικού τμήματος της ISG, της Ομάδας Επιθεωρήσεων στο Ιράκ, μιας πολυεθνικής διερευνητικής αποστολής που είναι επιφορτισμένη με την εξεύρεση των όπλων μαζικής καταστροφής και των συναφών υποδομών τους στο ιρακινό έδαφος, παραιτείται. Μετά την παραίτησή του αποκαλύπτει για τα υποτιθέμενα Ιρακινά όπλα μαζικής καταστροφής: «Δεν νομίζω ότι υπήρξαν... Σε αυτό που οι πάντες αναφέρονταν ήταν αποθέματα που παρήχθησαν μετά τη λήξη του πρώτου πολέμου στον Περσικό Κόλπο και δεν νομίζω ότι υπήρχε πρόγραμμα για μεγάλης κλίμακας παραγωγή (όπλων μαζικής καταστροφής) στη δεκαετία του '90...».
Η τελική έκθεση του ISG, που δημοσιεύτηκε στις 30 Ιανουαρίου του 2004 έρχεται σε απόλυτη συμφωνία με τις θέσεις του Kay: «το ISG δεν βρήκε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν διέθετε αποθέματα όπλων μαζικής καταστροφής το 2003…».
Στις 23 Αυγούστου 2005, ο συνταγματάρχης Lawrence Wilkerson, ο οποίος υπηρέτησε ως επικεφαλής του επιτελείου του Colin Powel από το 2002 έως το 2005 παραδέχεται ότι ο ρόλος του στη διαμόρφωση της παρουσίασης που έκανε ο Powel το 2003 στον ΟΗΕ για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ αποτελούσε όνειδος: «Μακάρι να μην είχα συμμετάσχει σε αυτό... κοιτάζω πίσω σε αυτό, και μπορώ ακόμα να πω ότι ήταν το χαμηλότερο σημείο στη ζωή μου».
Όσον τον ίδιο τον Colin Powel τον Σεπτέμβριο του 2005, δήλωσε σχετικά με την ομιλία στο συμβούλιο Ασφάλειας του ΟΗΕ του 2003 για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ- καθοριστικότατη τότε για τη διεθνή νομιμοποίηση της συμμαχικής εισβολής στο Ιράκ: «Ήταν οδυνηρό. Είναι οδυνηρό τώρα...».
Όσο οδυνηρό και αν ήταν για τον Powell, ο πόνος και η καταστροφή που η επέμβαση προκάλεσε στους Ιρακινούς είναι ασύγκριτος.
Σύμφωνα με σχετική διαρροή από τα Wikileaks, ο αριθμός των νεκρών ιρακινών από την συμμαχική εισβολή και κατοχή ανέρχεται στους 109.000, ανάμεσα στους οποίους οι 66000 ήταν άμαχοι. Και το ταξίμετρο του θανάτου συνεχίζει να γράφει. Και όλα αυτά για να γίνει το Ιράκ οικόπεδο πολυεθνικών προς ανοικοδόμηση.
Μέσα σε τριάντα χρόνια: 100.000 ιρακινοί νεκροί κατά τη διάρκεια του Ιρακιρανικού πολέμου- 500.000 νεκρά ιρακινά παιδιά κατά τη διάρκεια των κυρώσεων- 100.000 ιρακινοί νεκροί κατά τη διάρκεια της αμερικανικής εισβολής και κατοχής. Ο Σαντάμ όντως έκανε γενοκτονίες. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός και η εταιριοκρατία έχουν κάνει μεγαλύτερες...
του Πέτρου Αργυρίου
tvxs.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου