Αργός να είσαι, βαρύς, χωρίς παλμό, χωρίς όραμα, χωρίς δυναμική.
Ένα σάρκινο τσουβάλι το οποίο μουδιασμένο περιφέρεται, ανόρεκτα, μέσα στην ίδια του την ζωή.
Ναι.
Έχει δυσκολίες η ζωή Άνθρωπε. Και ίσως
περισσότερες από άλλους να έχεις αναγκαστεί να συναντήσεις. Δεν είναι αυτό δικαιολογία όμως. Ποτές δεν ήταν.
Χωρίς αγώνα, χωρίς πάλη, χωρίς ζόρισμα του ίδιου του εαυτού, χωρίς βιασμό των παθών και των ανέσεών σου, πες μου… Πως θες να προχωρήσεις; Πως θες από τα όσα σε ενοχλούν να βγεις;
Πεινασμένος θα μένεις Άνθρωπε, ανήδονος, χωρίς καρπούς. Ένας ζωντανός νεκρός, έτσι, απλά για να υπάρχεις.
Ξύπνα. Σήκω. Σφίξου.
Βίασε τον εαυτό σου, όλη σου την ύπαρξη αν χρειαστεί, και αυτό το πνεύμα της αργίας, όσο μπορείς πολέμησέ το.
Ή αυτό είναι, ή εσύ.
Δεν το βλέπεις;
Πριν το θάνατο, το πνεύμα της αργίας, ήδη σε έχει νεκρώσει…
ΠΗΓΗ
μονταζ eimailefteros
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου