Πεταίν, ο ήρωας που διολίσθησε … !!!

Ποιος θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ποτέ, πως ένας ήρωας του Α’ παγκοσμίου πολέμου, δαφνοστεφανωμένος με τον ηθικό κότινο του λυτρωτή του έθνους του, θα μπορούσε να μεταμορφωθεί στον πιο επονείδιστο προδότη ; Και όμως έτσι επέτασσε η ιστορία με τους σκοτεινούς και

αδιόρατους μηχανισμούς της.

Πως έχουν όμως τα πράγματα;

Aς τα δούμε από την αρχή.   Tον Μάιο του 1940 τα γερμανικά στρατεύματα ισοπεδώνουν τις γαλλικές γραμμές αμύνης και προελαύνουν στο Παρίσι. Ο πάλαι μεγάλος ηττημένος του Α’ παγκοσμίου πολέμου η Γερμανία, καταλαμβάνει ανενόχλητη την πόλη του φωτός. Οι κάτοικοι του Παρισιού είναι συντετριμμένοι με τις εξελίξεις και εκφράζουν την ηθική τους αποστροφή με το να εγκαταλείψουν το Παρίσι. Δεν φτάνει όμως αυτό. Έρχεται και το αποκαρδιωτικό χτύπημα. Ο στρατάρχης Πεταίν ηγέτης του έθνους –ο μεγάλος ήρωας του Α’ παγκοσμίου πολέμου που είχε πιστωθεί με την ανδρεία του, την συντριβή των γερμανικών δυνάμεων – ανακοινώνει από το ραδιόφωνο την υποστολή των τιμημένων  γαλλικών όπλων και τη συνθηκολόγηση !!!  Ο γαλλικός λαός παγώνει. Το μεγάλο του ηθικό σύμβολο που οδήγησε την πατρίδα στην ένδοξη και ιστορική νίκη του Βερντέν, έχει ενδυθεί τώρα τον μανδ-ύα του κατάπτυστου προδότη. Όμως ο Πεταίν σ΄ αυτή την κατρακύλα δεν είναι μόνος του. Έχουν προηγηθεί και άλλα γεγονότα που μαρτυρούν την ηθική κατάπτωση της γαλλικής πολιτικής ηγεσίας. Κα το τραγικότερο όλων είναι ότι αυτή η πολιτική ηγεσία που φαίνεται ότι αδυνατεί να σηκώσει το βάρος της ιστορίας είναι η πιο δημοκρα-τική κυβέρνηση που ανέδειξε ο γαλλικός λαός. Είναι η κυβέρνηση που έχει προέλθει από τις εκλογές του 1936 και την πλειοψηφία έχει το αριστερό Λαϊκό μέτωπο !!! Τον Ιούνιο λοιπόν του 1940 συνεδριάζουν στο Βισύ εφτακόσιοι λαϊκοί εκπρόσωποι του γαλλικού έθνους και αποφασίζουν με ψήφους 569 υπέρ και 80 κατά, να εκχωρήσουν στον συμβιβασμένο  -και υπέργηρο συνάμα – ογδοντατετράχρονο Πεταίν, την εξουσία και τη διαχείριση της κατάστασης.

Με το ψευδοεπιχείρημα να υποστεί η χώρα το μικρότερο δυνατό κόστος, η γαλλική εθνοσυνέλευση αποποιείται την ευθύνη της έναντι της ιστορίας. Όμως ο Πεταίν πέρα από τον αδιανόητο για την ιστορική του διαδρομή συμβιβασμό με τον γερμανό κατακτητή, θα προχωρήσει και σε άλλες επονείδιστες ενέργειες. Και κανείς ιστορικός δεν θα μπορέσει να δώσει ερμηνεία σ΄ αυτή την απίστευτη ηθική μετάλλαξη του ήρωα του Α’ παγκοσμίου πολέμου. Έτσι  εγκαθιστά ως πρωθυπουργό του έναν απροκάλυπτα γερμανόφιλο πολιτικό, τον Πιερ Λαβάλ.
Συνυπογράφει αφειδώς νομοθετήματα για τις διώξεις των Εβραίων. Στέλνει συγχαρητήρια τηλεγραφήματα στον Αδόλφο  Χίτλερ για τις νίκες του, αποκηρύσσει την αντίσταση του στρατηγού Ντε Γκώλ από τις αποικίες της Γαλλίας και το χειρότερο ακόμα, υποθάλπει την αποστολή εθελοντικού γαλλικού σώματος ντυμένου με τη γερμανική στολή, για να πολεμήσει πλάι στους γερμανούς στο ανατολικό μέτωπο. Η κατρακύλα του τελειωμό δεν έχει. Όμως σύντομα θα φθάσει η ώρα της θείας δίκης. Οι σύμμαχοι αποβιβάζονται νικηφόρα στη Νορμανδία και οι Γερμανοί υποχωρούν. Παίρνουν μαζί τους στη Γερμανία και τον ανυπόληπτο Πεταίν όπου και θα μείνει εγκαταλελειμμένος στον Πύργο Ζιγκμαρίγκεν μέχρι τις 26 Απριλίου του 1945. Την ίδια ημερομηνία υποβάλει αίτηση να γυρίσει στη Γαλλία. Περνά τα γαλλογερμανικά σύνορα και παραδίδεται στην αστυνομία. Θα δικαστεί εις θάνατον από ανώτατο δικαστήριο στο οποίο μετέχουν μαζί με αντιστασιακούς και αρκετοί από τους 80 βουλευτές που είχαν αντιταχθεί στην κυβέρνηση Βισύ, περιλαμβανομένου και του μεγάλου του αντιπάλου Σαρλ Ντε Γκώλ, που έχει αναλάβει τροπαιοφόρος τα ηνία της χώρας. Ο Ντε Γκώλ όμως με ευψυχία θα μετατρέψει την ποινή σε ισόβια. Το 1951 ο στρατάρχης Πεταίν βυθισμένος στην ανυποληψία και με το επαχθές στίγμα του προδότη της πατρίδος, πεθαίνει στη φυλακή. Ποτέ άλλοτε ένας ήρωας πολέμου δεν έχει διανύσει τόσο αντιφατική διαδρομή. Όμως έτσι επέτασσε η ιστορία …

 Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

politikanet.gr